Την ώρα που τα ΝΑΤΟϊκά αεροπλάνα ετοιμάζονται να βομβαρδίσουν τη Γιουγκοσλαβία, ο πρόεδρος του Χρηματιστηρίου της Ν. Υόρκης χαιρέτιζε με ενθουσιώδη λόγια την ενσωμάτωση της ελληνικής οικονομίας στις διαδικασίες του παγκοσμιοποιημένου τζόγου. "Υποστηρίζουμε δυναμικά την παγκοσμιοποίηση, υποστηρίζουμε δυναμικά την Ελλάδα" ανέφερε ο Ουίλιαμ Τζόνστον, σε ημερίδα για την ελληνική οικονομία, ενώ δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι η κατά 85% άνοδος του γενικού δείκτη του Χρηματιστηρίου της Αθήνας το 1998 αποτελεί τη δεύτερη καλύτερη παγκόσμια επίδοση...

Σύμφωνα με χθεσινό τηλεγράφημα του ΑΠΕ, η ημερίδα πραγματοποιήθηκε σε κεντρικό ξενοδοχείο του Μανχάταν της Ν. Υόρκης, όπου Ελληνες παράγοντες του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα που παρέλασαν από το βήμα των ομιλητών, ανέλυσαν σε "θεσμικούς επενδυτές" τα "επιτεύγματα" της ελληνικής οικονομίας, με στόχο βέβαια την προσέλκυση Αμερικανών κεφαλαιούχων στη χώρα μας. Στην κουστωδία των συμμετεχόντων περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων οι: Δασκαλόπουλος, της γαλακτοβιομηχανίας "Δέλτα", Μυτιληναίος του ομώνυμου ομίλου χαλυβουργίας, Κ. Καρατζάς της "Ασπίδας", ο πρόεδρος του ΟΤΕ Β. Ράπανος, Σ. Θωμαδάκης, πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς κλπ.

Ο πρόεδρος του Χρηματιστηρίου της Ν. Υόρκης, αφού αναφέρθηκε στις "επιτυχίες" της ελληνικής κυβέρνησης στον τομέα της οικονομίας, υπενθύμισε με νόημα ότι η τελευταία έχει δεσμευτεί να πραγματοποιήσει μέσα στο 1999 σημαντικές ιδιωτικοποιήσεις.

Τα επιχειρήματα που ανέπτυξαν οι Ελληνες ομιλητές προκειμένου να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των Αμερικανών κεφαλαιούχων, ήταν ο "σταθεροποιητικός" παράγοντας της Ελλάδας στα Βαλκάνια, η γειτνίαση της χώρας με τις περιοχές άμεσου ενδιαφέροντος για το αμερικανικό κεφάλαιο. Ως γνωστό, επιδίωξη της ελληνικής κυβέρνησης, είναι να προβάλει την ελληνική επικράτεια σαν οικονομική βάση διείσδυσης του ξένου (ευρωπαϊκού και αμερικανικού) κεφαλαίου στην περιοχή των Βαλκανίων και της παρευξείνιας ζώνης, όπου διακυβεύονται μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Το δε ελληνικό κεφάλαιο, σε μια τέτοια προοπτική, επιφυλάσσει για τον εαυτό του ρόλο ενδιάμεσου μεταπράτη, μεταξύ των ξένων οικονομικών συμφερόντων και των κυβερνήσεων και οικονομικών παραγόντων των γειτονικών χωρών.