Οτζαλάν και Κουρδικό

"ΟΤΖΑΛΑΝ - Ο τελευταίος ηγέτης της επανάστασης",τιτλοφορείται το βιβλίο του Κωνσταντίνου Καλογερόπουλου (εκδόσεις "Ιάμβλιχος"). Το βιβλίο καταγράφει συνοπτικά την - 2.500 χρόνων - ιστορία των Κούρδων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, καθώς και την καταδίωξη, σύλληψη και φυλάκιση του Οτζαλάν, ώστε να γίνουν κατανοητοί οι στόχοι της Τουρκίας, που στερεί από τους Κούρδους την ίδια τη ζωή, τη γη, την ιστορία, τη γλώσσα και τις παραδόσεις τους. Το βιβλίο βιογραφεί τον 51χρονο ηγέτη του ΡΚΚ, παρακολουθεί την ανάπτυξη του επαναστατικού κινήματος των Κούρδων και παραθέτει απόψεις και ρήσεις του, μεταξύ των οποίων είναι και οι εξής: "Εύκολη η υποταγή. Η ελευθερία είναι που απαιτεί θυσίες". "Η έλλειψη ιδεολογικής υποδομής υποδουλώνει τον άνθρωπο και τον καθιστά έρμαιο χειραγώγησης από τον εχθρό". "Δεν είμαι ερωτευμένος με τον κουρδικό λαό. Είμαι ερωτευμένος με την ανθρωπότητα...". "Θέλουμε να κάνουμε χρήση του δικαιώματός μας να ζούμε ως άνθρωποι". "Η ειρήνη απαιτεί, τουλάχιστον όσο και ο πόλεμος, μια σκληρή και υψηλή προσπάθεια".

Ο Α. Οτζαλάν γεννήθηκε το 1948 από φτωχούς χωρικούς, στο χωριό Ομερλί της Ούρφα (αρχαία Εδεσσα), κοντά στον Ευφράτη. Ο ένας από τους δύο αδελφούς του, ο Μεχμέτ, συνελήφθη επανειλημμένα από τις τουρκικές αρχές και βασανίστηκε τόσο άγρια που έχασε τα λογικά του. Ο Α. Οτζαλάν φοίτησε στο Επαγγελματικό Λύκειο Κτηματολογίου. Εργάστηκε σ' αυτόν τον κλάδο στο Ντιγιαρμπακίρ. Αργότερα σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Αγκυρας. Η πολιτική του δράση αρχίζει στις αρχές της δεκαετίας του '70. Μελέτησε το σοσιαλισμό, το κουρδικό Ζήτημα και τη σχετική σοβινιστική θέση ακόμα και προοδευτικών Τούρκων. Για το πρόβλημα αυτό έδωσε το 1973 μια διάλεξη, η οποία μαζί με την πολιτική δράση του προκάλεσε τη σύλληψη, το βασανισμό και επτάμηνη φυλάκισή του. Το 1975 επέστρεψε στο Κουρδιστάν, όπου άρχισε τον επαναστατικό αγώνα και εξέδωσε μαζί με τους Μαζλούμ Ντογκάν και Μεχμέτ Χαϊρί Ντουμούς το "Μανιφέστο" της εξέγερσης του κουρδικού λαού. Στο ενεργητικό του έχει και επτά βιβλία: "Πολιτικές αναφορές" (1981), "Προβλήματα της προσωπικότητας και χαρακτηριστικά του μαχητή" και "Προβλήματα καθοδήγησης και η λύση τους" (1982), "Ο πόλεμος του λαού στο Κουρδιστάν", "Τα τουρκικά σοσιαλιστικά και δημοκρατικά κινήματα", "Η επαναστατική προσέγγιση στο θρησκευτικό ζήτημα" (1991) και "Το ζήτημα των γυναικών και η οικογένεια" (1992).

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ