Αλλωστε, το Κοσσυφοπέδιο δεν είναι το πρώτο "επεισόδιο", στον φονικό αυτό ανταγωνισμό. Γνωστός σε όλους είναι ο ρόλος της Γερμανίας και της ΕΕ στη διάσπαση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, ώστε να "περάσουν" στη γερμανική ζώνη επιρροής η Κροατία, η Σλοβενία και σε μεγάλο βαθμό - αφού τελικά τη μοιράστηκε με τις ΗΠΑ - η Βοσνία - Ερζεγοβίνη. Γνωστό είναι, επίσης, ότι ο εμφύλιος στη Βοσνία πυροδοτήθηκε, ώστε να πατήσουν πόδι στην περιοχή αυτή οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και, ιδιαίτερα, οι Αμερικανοί. Πάντα, βέβαια, ως... ειρηνοποιοί και για λόγους... ανθρωπιστικούς. Γνωστοί είναι, ακόμη, οι πολύμορφοι δεσμοί του "Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσυφοπεδίου" και του Μπερίσα, που τον "φιλοξενεί" στη βόρειο Αλβανία - περιοχή με έντονη γερμανική επιρροή - πάλι με τη Γερμανία, αλλά και με τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.

Ας αφήσουν, λοιπόν, τα περί άφωνης Ευρώπης, όλοι όσοι μεταχειρίζονται τα επιχειρήματα αυτά. Η "φωνή" των κυρίαρχων δυνάμεων της ΕΕ είναι ολοκάθαρη και δυνατή και, ταυτόχρονα, ολέθρια και απάνθρωπη. Το θέμα είναι να δυναμώσει και η φωνή καταγγελίας και καταδίκης της από τους ευρωπαϊκούς λαούς...