Οποιος παίζει με τη φωτιά, στο τέλος καίγεται, λέει μια παλιά, λαϊκή παροιμία, αλλά φαίνεται πως κανένα μέλος της κυβέρνησης Σημίτη δεν την έχει ακουστά. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στη στάση... ουδέτερης συμμετοχής στις ΝΑΤΟικές επιδρομές, αφού σε όλα συμφωνούμε και υπογράφουμε κι έχουμε παραχωρήσει και τον εναέριο, επίγειο και θαλάσσιο ελληνικό χώρο στις ανάγκες της εγκληματικής Συμμαχίας.

Μιλάμε, για τα ελληνικά στρατιωτικά τμήματα, που έχουν σταλεί στην Αλβανία, πάντα για ανθρωπιστικούς λόγους... Ενα απ' αυτά βρίσκεται στην πόλη Κούκες, κάπου στην Κεντρική Αλβανία, κοντά στα σύνορα με το Κοσσυφοπέδιο, όπου έχει φτιάξει και συντηρεί ένα στρατόπεδο προσφύγων, με 2.000 περίπου αλβανόφωνους. Στην ίδια περιοχή, όμως, δρουν και ομάδες του UCK, οι οποίες περιφέρονται βαριά οπλισμένες και συχνά κάνουν νυχτερινές "επισκέψεις" και στο στρατόπεδο. Δεν είναι, δε, λίγες οι φορές, που κοντά στο στρατόπεδο ξεδιπλώνονται μάχες μεταξύ των μισθοφόρων του UCK και γιουγκοσλαβικών στρατιωτικών μονάδων.

Ποιος εγγυάται, λοιπόν, ότι η ελληνική στρατιωτική μονάδα δε θα εμπλακεί - ακόμη και χωρίς να το θέλει - στις εντεινόμενες συνεχώς πολεμικές συγκρούσεις της γιουγκοσλαβικο-αλβανικής μεθορίου; Μήπως, ο στρατηγός Ουέσλεϊ Κλαρκ και οι άλλοι ΝΑΤΟικοί επιτελείς; Κι αν συμβεί, το απευκταίο αυτό ενδεχόμενο, ποιος θα φταίει, πάλι ο Μιλόσεβιτς;