Σας ευχαριστούμε θερμά για όλα όσα κάνατε για μας. Και πρέπει να πούμε δημόσια ένα μεγάλο μπράβο, για όλα αυτά που έκαναν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, τα οποία αποτυπώνονται στο ποσοστό αύξησης κατά 2.424% των κερδών των βιομηχανικών επιχειρήσεων, στο διάστημα από το 1991 μέχρι και το 1997! Αυτό είναι - σε ελεύθερη μετάφραση - το πρώτο σκέλος του μηνύματος, που έστειλαν προχτές οι βιομήχανοι, από το βήμα της ετήσιας γενικής συνέλευσης του Συνδέσμου τους (ΣΕΒ), στην κυβέρνηση (παραβρέθηκε σύσσωμη με επικεφαλής τον ίδιο τον πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ), την αξιωματική αντιπολίτευση (που εκπροσωπήθηκε από μια σειρά κορυφαία στελέχη της, καθώς ο πρόεδρος της ΝΔ απουσίαζε στο Παρίσι) και όλους τους θιασώτες του Μάαστριχτ και της ΟΝΕ.

Το δεύτερο σκέλος του μηνύματος των βιομηχάνων, αναφερόταν στο "τι πρέπει να γίνει ακόμη", προκειμένου να εκπληρωθεί ο "εθνικός στόχος" που είναι η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Αφού, λοιπόν, δήλωσαν "ικανοποιημένοι", που την επομένη των ευρωεκλογών ο πρωθυπουργός τους διαβεβαίωνε πως η κυβέρνησή του θα συνεχίσει την ίδια πολιτική, γιατί αυτό επιτάσσει η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, και άκουσαν τον πρόεδρο της ΝΔ να κάνει όρκους πίστης στην ΟΝΕ, ήρθαν στο "ψητό".

Μιλώντας, από θέση ισχύος και θεωρώντας τις ηγεσίες των δύο μεγάλων κόμματων, που εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία, σαν υποτελείς και υπαλλήλους της ολιγαρχίας του τόπου, οι δύο πρόεδροι του ΣΕΒ πρόβαλαν κατάλογο νέων αξιώσεων, με το επιχείρημα πως η λήψη και εφαρμογή νέων μέτρων, είναι προϋπόθεση για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Ξεκαθάρισαν δηλαδή, ότι το καθεστώς ασυδοσίας που επέβαλαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια, εξασφαλίζοντας την τρελή κούρσα ανόδου των κερδών, με τη βίαιη μεταφορά εισοδημάτων από τις τσέπες των εργαζομένων στα θησαυροφυλάκια των μεγαλοεπιχειρηματιών, δεν αρκούν. Επιβεβαιώνοντας τη λαϊκή παροιμία που λέει ότι "τρώγοντας ανοίγει η όρεξη", η ηγεσία του ΣΕΒ απαίτησε μεγαλύτερη τόλμη από τους κυβερνώντες και τους θιασώτες της ΟΝΕ, ώστε να επιβληθεί μια ώρα νωρίτερα το "λιγότερο κράτος", με την ταχύτερη εκποίηση των κερδοφόρων κρατικών επιχειρήσεων και οργανισμών, το ξήλωμα κοινωνικοασφαλιστικών κατακτήσεων των εργαζομένων κλπ.

Καθώς μάλιστα φοβούνται "χαλάρωση" της λιτότητας ενόψει των εθνικών εκλογών, που θα γίνουν το νωρίτερο την άνοιξη και το αργότερο το Σεπτέμβρη του 2000, απαίτησαν από τον πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του να μην υποκύψει σε προεκλογικές παροχές. Την ώρα μάλιστα που δήλωναν "ΟΧΙ στο κράτος παροχών" για το λαό, την ίδια ώρα, απαιτούσαν από την κυβέρνηση να ενισχύσει και να διευρύνει τις παροχές προς το μεγάλο κεφάλαιο, με μέτρα όπως η αύξηση των κρατικών επιχορηγήσεων, η ενίσχυση των φοροαπαλλαγών για τις μεγάλες εμποροβιομηχανικές επιχειρήσεις και άλλα "αναπτυξιακά" κίνητρα!

Βέβαια οι εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η ηγεσία της ΝΔ υλοποιούν, στηρίζουν και υποστηρίζουν "με χέρια και με πόδια" την πολιτική της ΟΝΕ, η οποία παράγει κέρδη και υπερκέρδη για τους λίγους και φτώχεια για τους πολλούς. Ενάντια σε αυτές τις πολιτικές απαιτείται ένταση του αγώνα των εργαζομένων για την ανατροπή αυτών των πολιτικών, που υποβαθμίζουν το βιοτικό τους επίπεδο και ενισχύουν την ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου.