Τα πτυχία από τα ξένα πανεπιστήμια τόσο τα κρατικά όσο και τα ιδιωτικά θα αναγνωρίζονται αποκλειστικά και μόνο μέσα από τη διαδικασία του ΔΙΚΑΤΣΑ. Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με την υπ' αριθμό 20707/1999 απόφασή της ξεκαθάρισε το θέμα της αναγνώρισης των ευρωπαϊκών πτυχίων (που θα ισχύει κατ' επέκταση και για κράτη άλλων χωρών εκτός της Ευρωπαϊκής Ενωσης).

Ειδικότερα, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου αναγνώρισε ως νόμιμη την παράλειψη της Ελλάδας να συμμορφώνεται σε κοινοτικές οδηγίες, ακόμη και όταν έχει ήδη καταδικαστεί από το Διεθνές Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (ΔΕΚ).

Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Με πρόφαση ότι η Ελλάδα δε συμμορφώνεται στην Οδηγία 89/48 της ΕΟΚ "σχετικά με ένα γενικό σύστημα αναγνώρισης των διπλωμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ελάχιστης διάρκειας τριών ετών", έγινε προσφυγή στο ΣτΕ, όπου ουσιαστικά ζητούνταν να αναγνωρίζονται ελεύθερα τα πτυχία των ευρωπαϊκών χωρών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και χωρίς να χρειάζεται η αναγνώριση και η έγκριση από το ΔΙΚΑΤΣΑ. Οι προσφεύγοντες δηλαδή ήθελαν την καθιέρωση ενός γενικού συστήματος αναγνώρισης των διπλωμάτων σε όλα τα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Το ΣτΕ στην απόφασή του αναφέρεται διεξοδικά στην Οδηγία 89/48 της ΕΟΚ, όπου στην αρχή αναφέρει ότι η παράλειψη έγκαιρης μεταφοράς Οδηγίας από κράτος - μέλος συνιστά παράβαση της Συνθήκης και ελέγχεται από το Διεθνές Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Ωστόσο, στη συνέχεια αναφέρει ότι το ΔΕΚ δεν έχει αμφισβητήσει τη θεσμική αυτονομία των κρατών - μελών για τον προσδιορισμό του τύπου της πράξης μεταφορά της Οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη.

Σχετικά με τους ισχυρισμούς των προσφευγόντων ότι το ΔΕΚ με την απόφασή του της 23-3-1995 έχει διαπιστώσει ότι η Ελληνική Δημοκρατία παρέλειψε να θεσπίσει τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί πλήρως με την Οδηγία 89/48 επισημαίνει τα εξής: Η εκπλήρωση της υποχρέωσης για την πλήρη μεταφορά της Οδηγίας δεν μπορεί να εξασφαλιστεί με αίτηση ακύρωσης που ασκείται από διοικούμενο ενώπιον του ΣτΕ, γιατί υπάρχει συντρέχουσα αρμοδιότητα της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας και γι' αυτό η προσφυγή απορρίπτεται.

Αντίθετα, η μειοψηφία του δικαστηρίου υποστήριξε ότι δε συνάδει προς το κοινοτικό δίκαιο η συνεχιζόμενη (περίπου για οκταετία) μη συμμόρφωση της Ελλάδας με το κοινοτικό δίκαιο.