Φρούδες αποδεικνύονται οι ελπίδες για ικανοποιητική χρηματοδότηση των "καποδιστριακών" δήμων. Ελπίδες που καλλιέργησε η κυβέρνηση στους αιρετούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΤΑ). Οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκηση (ΟΤΑ) που προήλθαν από αναγκαστικές συνενώσεις, ουσιαστικά, δεν έχουν ενισχυθεί. Απλά, παίρνουν τα ίδια χρήματα που έπαιρναν και στο παρελθόν. Μόνο που τώρα το "αμπαλάζ" άλλαξε και απέκτησε τον βαρύγδουπο τίτλο: "Ειδικό Πρόγραμμα Τοπικής Αυτοδιοίκησης" (ΕΠΤΑ).

Το Πρόγραμμα υποτίθεται ότι θα χρηματοδοτήσει τα έργα που θα γίνουν στους νέους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Το ύψος του ορίστηκε περίπου στο 1 τρισ. δρχ. και η διάρκειά του σε πέντε χρόνια (1999-2004). Οι διοικούντες προσπάθησαν να αποκρύψουν ότι σημαντικό μέρος του ΕΠΤΑ είναι χρήματα που ενώ θα έπρεπε να αποδίδονται στους δήμους, τα παρακρατά η κεντρική διοίκηση (την περίοδο 1990-1999 η παρακράτηση φτάνει τα 1,2 τρισ. δρχ.) Επίσης, προσπάθησαν να αποκρύψουν και ότι το υπόλοιπο μέρος του ΕΠΤΑ προέρχεται από τους υπέρ της ΤΑ πόρους και επιχορηγήσεις των υπουργείων, που δίνονταν, έτσι κι αλλιώς, στους δήμους. Δηλαδή, πως το όλο Πρόγραμμα αποτελεί αναδιανομή της υπάρχουσας πενιχρής επιχορήγησης προς τους ΟΤΑ.

Αυτά όμως δεν είναι τα μόνα προβλήματα. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι τα χρήματα του ΕΠΤΑ θα δοθούν. Το κυβερνητικό "επιχείρημα" για κάτι τέτοιο είναι ότι πολλά έργα δε θα ενταχθούν προς χρηματοδότηση στο εν λόγω Πρόγραμμα, με την... προοπτική να ενταχθούν στο Γ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης (ΚΠΣ) και να χρηματοδοτηθούν από εκεί. Αλλά και τα κριτήρια κατανομής των χρημάτων, ενδέχεται να αφήσουν έξω από το "χορό" της "χρηματοδότησης" δήμους πιθανόν μη αρεστούς. Η κυβέρνηση κάνει μεν λόγο για κάποια κριτήρια, όπως πληθυσμός, έκταση δήμου, ανεργία, νησιωτικοί νομοί. Αυτά, όμως, ισοπεδώνονται από το κριτήριο της "επιλεξιμότητας" που πρέπει να διέπει τα έργα που θα προτείνουν οι δήμοι για χρηματοδότηση. Το υπουργείο Εσωτερικών με σχετικές εγκυκλίους έχει κάνει σαφές πως δε θα ενταχθούν στο ΕΠΤΑ έργα που δεν πληρούν το κριτήριο "σχέση κόστους - οφέλους", με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Επιπρόσθετα για να χρηματοδοτηθούν έργα από το ΕΠΤΑ, πρέπει να εγκριθούν από τον - διορισμένο από την κυβέρνηση - Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας, ο οποίος αποφασίζει σύμφωνα με τις οδηγίες που έχει από τους πολιτικούς προϊσταμένους του και όχι με βάση τις τοπικές ανάγκες και τη λαϊκή βούληση. Ο "αστυνομικός" ρόλος του Περιφερειάρχη φαίνεται και από το νόμο για την περιφερειακή συγκρότηση της χώρας: "Ο ΓΓ Περιφέρειας είναι εκπρόσωπος της κυβέρνησης και υπεύθυνος για την άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής για θέματα που αφορούν την Περιφέρεια". Και δεν είναι τυχαίο πως ακόμα και φιλοκυβερνητικοί αιρετοί έχουν καταγγείλει τον στενό έλεγχο και τους φραγμούς που υφίστανται από την Περιφέρεια.

Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι οι νέοι μεγαλύτεροι δήμοι, με τις μεγαλύτερες ανάγκες και τα ελάχιστα κονδύλια, είναι πολύ πιθανό να στραφούν, προς εξοικονόμηση πόρων, στην τσέπη του δημότη. Δηλαδή, στο πλαίσιο της επιβολής όλων των βαρών στους εργαζόμενους, να επιβάλουν νέα και αυξημένα δημοτικά τέλη, προκειμένου να βρουν πόρους και να κάνουν έργα.