Με μια δόση ειρωνείας αντιμετώπισε ένας συνάδελφος, σε κάποια ραδιοφωνική εκπομπή, το χτεσινό πρωτοσέλιδο θέμα του "Ρ", για την πρόταση σωτηρίας της Ομοσπονδίας Προσωπικού της ΕΥΔΑΠ, ενάντια στο ξεπούλημα της κρατικής επιχείρησης. Δεν εξήγησε γιατί, αλλά φαίνεται πως θεώρησε το θέμα επουσιώδες.

Προφανώς, έχουμε διαφορετικά κριτήρια με τον συνάδελφο. Ακόμη κι έτσι, όμως, παραμένουν ορισμένα ερωτήματα: Το σήμερα και το αύριο της ΕΥΔΑΠ έχει ως κύριο αντικείμενό του το νερό. Ουσιαστικά, δηλαδή, ένα εντελώς απαραίτητο και αναντικατάστατο για όλους κοινωνικό αγαθό και αφορά γύρω στα 4 εκατομμύρια άτομα. Δεν είναι, λοιπόν, σοβαρό θέμα το ξεπούλημα της επιχείρησης αυτής και, μάλιστα, με τον σκανδαλώδη και χυδαίο τρόπο, με τον οποίο επιχειρείται από την κυβέρνηση; Δεν είναι σοβαρό θέμα η αξιέπαινη σχετική πρωτοβουλία της Ομοσπονδίας Προσωπικού της επιχείρησης; Δεν είναι σοβαρό θέμα η ενημέρωση των εργαζομένων και η κινητοποίησή τους, ώστε να αποτραπεί η παράδοση της ύδρευσης της Αττικής στις κερδοσκοπικές ορέξεις του μεγάλου κεφαλαίου; Η, μήπως, δεν καταλαβαίνουμε όλοι, ότι εφόσον ξεπουληθεί η ΕΥΔΑΠ, ανοίγει ο δρόμος για να έχουν την ίδια τύχη και οι άλλες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης στην υπόλοιπη χώρα και, ιδιαίτερα, αυτές των μεγάλων πόλεων;

Μήπως έχει κάποιες απαντήσεις ο συνάδελφος; Ακόμη και με τα όποια δικά του κριτήρια...