Στις σημερινές εξαγγελίες του ο πρωθυπουργός παρουσίασε τα προεκλογικού χαρακτήρα ψίχουλα ως μέτρα κοινωνικής δικαιοσύνης και αναδιανομής του εισοδήματος. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα επικίνδυνο πακέτο μέτρων, που ως σύνολο ρίχνει στάχτη στα μάτια των λαϊκών στρωμάτων, για να προωθηθούν συνολικότερες αναδιαρθρώσεις προς όφελος του κεφαλαίου, για να καμφθεί η αγανάκτηση των πιο φτωχών λαϊκών στρωμάτων και για να εξασφαλιστεί η τήρηση των κριτηρίων ένταξης στην ΟΝΕ. Αρα ο πρωθυπουργός παρουσίασε τα φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

Χαρακτηριστικό της προσπάθειας εξαπάτησης, που επιχείρησε ο πρωθυπουργός, είναι και το γεγονός ότι στο πλαίσιο των μέτρων της δήθεν κοινωνικής ευαισθησίας που εξήγγειλε, περιέλαβε και τη μείωση της εργοδοτικής εισφοράς κατά 50%, γεγονός που αυξάνει τα κέρδη της εργοδοσίας, ενώ δίνεται με πρόσχημα την καταπολέμηση της ανεργίας!

Με τα φορολογικά μέτρα, που ανακοίνωσε ο Κ. Σημίτης, η κυβέρνηση επιχειρεί μια αναγκαστική ελάχιστη επιβράδυνση της κάθετης πτώσης που γνωρίζει εδώ και χρόνια το βιοτικό επίπεδο του λαού, ενώ απέκρυψε ότι αυτά θα ενσωματωθούν σε συνολικότερη αναδιάρθρωση του φορολογικού συστήματος, που θα ευνοεί τη μεγαλύτερη κερδοφορία του κεφαλαίου.

Οταν οι μισθοί, οι συντάξεις και τα μεροκάματα είναι καθηλωμένα στα προ 15ετίας επίπεδα, ενώ η παραγωγικότητα έχει αυξηθεί, το ποσό της αύξησης του αφορολόγητου ορίου για μισθωτούς και συνταξιούχους, κατά 545 χιλιάδες δραχμές για το έτος 1999 και 945 χιλιάδες για το 2000, δεν καλύπτει ούτε τα έξοδα μιας οικογένειας για το φροντιστήριο ενός παιδιού.

Στην πραγματικότητα η αύξηση του αφορολόγητου ορίου θα εξανεμιστεί γρήγορα, με την επιτάχυνση και επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων στους τομείς της Υγείας, της Παιδείας, της Κοινωνικής Ασφάλισης και της Πρόνοιας. Από την άλλη μεθοδεύεται η πολύ πιο σημαντική μείωση της φορολογίας των ΑΕ.

Η μείωση των ειδικών φόρων, κυρίως εξυπηρετεί την τιθάσευση και μείωση του πληθωρισμού, προκειμένου να διασφαλιστεί η ελεύθερη κίνηση των κεφαλαίων σε μια ευρύτερη αγορά με ενιαίο νόμισμα (ΕΥΡΩ). Ταυτόχρονα η κυβέρνηση αποκρύπτει ότι σε συνθήκες πτωτικής τάσης του πληθωρισμού και αύξησης των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου, το βιοτικό επίπεδο του λαού επιδεινώθηκε. Ο,τι δίνει η κυβέρνηση στα λαϊκά στρώματα με τη μορφή της μείωσης των ειδικών φόρων κατανάλωσης, ήδη το έχει πάρει πίσω με άλλους τρόπους. Συνολικά, τα μέτρα που ο Κ. Σημίτης κοστολόγησε σε 470 δισ. οι εργαζόμενοι τα έχουν χρυσοπληρώσει και τώρα εισπράττουν εμπαιγμό.

Η αύξηση των κατώτερων αγροτικών συντάξεων κατά 10.000 δρχ, μόνο ως πρόκληση μπορεί να θεωρηθεί για τον αγρότη που ξεριζώνεται εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής ή που θα συνεχίσει να φυτοζωεί με την εξευτελιστική σύνταξη των 43 χιλιάδων δραχμών.

Αποδείχνεται ότι οι εργαζόμενοι έχουν μπροστά τους μόνον ένα δρόμο: Να γυρίσουν την πλάτη στην αντιλαϊκή πολιτική, να συσπειρωθούν, να παρεμποδίσουν νέα μέτρα σε βάρος τους και να αντεπιτεθούν ενωμένοι με την πάλη και με την ψήφο τους.

Αθήνα, 2/9/1999

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ