Μια φορά κι έναν καιρό, πολύ καιρό, υπήρχαν άνθρωποι με κέφι, υπήρχαν ταβέρνες, που με μια φάβα, ένα "πιάζ" *, ένα κομμάτι πίτα, λίγο τυρί και ψωμί, γίνονταν και κέντρα διασκέδασης, ανάπαυσης και γλεντιού, για δυο, τρεις και τέσσερις ανθρώπους, που θα κάθονταν γύρω σε ένα τραπέζι φορτωμένο με αυτά τα ολίγα και που θα αποφάσιζαν να προσθέσουν μερικά κατοσταράκια ρετσίνα από το βαρέλι. Ηταν πριν από το ΙΚΑ, αλλά τότε, αν πάθαινες τίποτα ξαφνικό κι έβλεπες καμιά ταμπέλα γιατρού, χτυπούσες, έμπαινες, κι όταν τέλειωνες, αν δεν είχες να πληρώσεις, κι αυτό φαινότανε, ο γιατρός σου 'δινε και κανένα φάρμακο από τα δείγματα, σε ξεπροβόδιζε στην πόρτα, σε χτυπούσε στην πλάτη και σου 'δινε και μερικές συμβουλές. Οι άνθρωποι κάναν εκδρομή μέσα στην Αθήνα. Πρωτομαγιά, τέρμα Πατησίων. Κούλουμα στου Φιλοπάππου, στο Χαλάνδρι. Κρατούσαν τις παραδόσεις, γελούσαν. Τ' Αϊ Γιαννιού πηδάγανε πάνω απ' τις φωτιές.

Αυτές οι μέρες αναφέρονται στις εφημερίδες αλλά η συμμετοχή σήμερα είναι ελάχιστη και το κέφι ανύπαρκτο. Τώρα υπάρχει η αγωνία για την επόμενη μέρα. Πολλοί έχουν καταντήσει να περιμένουν από το ΠΡΟ-ΠΟ και τα λαχεία. Οσο πιο φτωχή μια χώρα κι απελπισμένοι οι άνθρωποι, τόσο πιο πολλά λαχεία βγαίνουν. Στην Αίγυπτο, το κρατικό λαχείο έβγαινε κάθε μέρα. Σήμερα μπορεί να βγαίνουν πιο πολλά. Το ΛΟΤΤΟ βγαίνει παντού γιατί είναι αμερικάνικο και μαζί μ' αυτό μπαίνει κι ο πολιτισμός τους παντού με τανκς και με κανόνια. Κι οι γιορτές μας αντικαταστάθηκαν από τις αμερικάνικες. Η Μέρα της θείας, η Μέρα του ανιψιού, η Μέρα των Ευχαριστιών. Σύντομα θα γιορτάζουμε την 4η Ιούλη, μέρα ανεξαρτησίας των ΗΠΑ, που μπορεί να θεωρηθεί και ως Μέρα γέννησης ενός έθνους που θα προσπαθήσει να σκλαβώσει με δολοφονίες και τρομοκρατία τους υπόλοιπους λαούς. Τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου. Αυτόν δεν μπορώ να τον χωνέψω. Τον φαντάζομαι με φούστα, μπλούζα και ελιά στο μάγουλο.

Ξέχασα γιατί τα γράφω όλα αυτά. Α, ναι. Εχω μια ιδέα και ήθελα να την προτείνω για να σώσουμε και κάτι από την παράδοση. Να, υπήρχε η Πρωταπριλιά, που κι αυτή εξαφανίζεται. Σκέφτηκα λοιπόν να αλλάξουμε την ημερομηνία, να την κάνουμε κινητή και να τη γιορτάζουμε τη μέρα της έναρξης της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης. Μπορούμε και να στοιχηματίζουμε για το ποιος θα πει το μεγαλύτερο ψέμα. Η κυβέρνηση ή η αξιωματική αντιπολίτευση. Για παράδειγμα, ένα αχτύπητο απριλιάτικο ψέμα είναι ότι η "αντιπολίτευση" είναι αντιπολίτευση.