Τα παιδιά της «μεταρρύθμισης» | ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Τα παιδιά της «μεταρρύθμισης»

Μαμάααα! Θα αργήσω απόψε. Μετά την ενισχυτική θα πάω κατευθείαν φροντιστήριο». Η κραυγή ήρθε από τη μαθήτρια, που περιμένει στη στάση το λεωφορείο, ενώ η μητέρα της είναι στο μπαλκόνι απέναντι. Τυπική 16άρα μαθήτρια, η μικρή, από αυτούς που βλέπαμε όλο το χειμώνα να περιφέρονται με τις τσάντες στους δρόμους μέχρι το βράδυ, να ρίχνουν βιαστικές ματιές στα βιβλία τους στα τρένα, να πίνουν έναν καφέ στα κλεφτά ανάμεσα στο σχολείο και το φροντιστήριο. Και ενώ το παραπάνω σκηνικό εκτυλίσσεται λίγους μήνες πριν, πριν καμιά βδομάδα ένας νεαρός κι αυτός τυπικό δείγμα λυκειόπαιδου με το μηχανογραφικό στο χέρι και σκουλαρικάκια στο αυτί περίμενε να επιβιβαστεί στο λεωφορείο. «Πας να το βγάλεις φωτοτυπίες;», ρωτά μία γνωστή του που συνάντησε τυχαία. «Αχ βγάλε και για μας», του λέει αγχωμένη, «μην κάνουμε κανένα λάθος, τουλάχιστον να είναι φωτοτυπία».

Τα παιδιά της «μεταρρύθμισης». Η εικόνα ήρθε στο νου μετά το τέλος του εξεταστικού μαραθωνίου και οδήγησε στο να συνειδητοποιήσουμε ότι, τελικά, δεν ήταν τα 14 μαθήματα και ο ένας μήνας εξετάσεων μόνο, αλλά όλη αυτή η χρονιά που προηγήθηκε με τους μαθητές να έχουν θυσιάσει τις χαρές της ηλικίας τους, στην προσπάθεια να περάσουν την τάξη και να διεκδικήσουν την πολυπόθητη θέση στο πανεπιστήμιο.

Δεν έκαναν, βέβαια, μόνο αυτά φέτος οι μαθητές. Επειδή ακριβώς είδαν τη ζωή τους να συμπιέζεται ανάμεσα στη στείρα μάθηση σε ένα σχολείο που κάθε άλλο παρά χώρος μάθησης και δημιουργίας ήταν, βγήκαν στους δρόμους για να ζητήσουν άλλη παιδεία. Η κυβέρνηση τότε, γιατί δεν πρέπει να ξεχαστεί αυτό, τους έστειλε τους εισαγγελείς και τα ΜΑΤ, ενώ η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έβγαινε στις τηλεοράσεις, διαφημίζοντας την ενισχυτική διδασκαλία. Πώς θα ακούγονταν, άραγε, αυτά στη μητέρα της μικρής, που μετά την ενισχυτική διδασκαλία θα πήγαινε φροντιστήριο;

Οι γονείς είναι πραγματικά τα αμέσως πιο τραγικά πρόσωπα, στην ιστορία που λέγεται εκπαίδευση, μετά τους μαθητές. Ερχεται η κυβέρνηση και τους λέει να παραιτηθούν από την απαίτησή τους να στείλουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν, σαν να πρόκειται για κάποια άνευ περιεχομένου υπερβολική απαίτησή τους. Στείλτε τα παιδιά σας να γίνουν «επαγγελματίες από τα 18», όπως λέει και η χαριτωμένη διαφήμιση αλυσίδας ιδιωτικών ΤΕΕ. Και αν δεν τα στείλετε μόνοι σας, θα τα στείλουμε εμείς. Και οι γονείς δουλεύουν για να στείλουν το παιδί στο ιδιωτικό, μπας και ο καθηγητής βάλει κάνα βαθμό παραπάνω και, φυσικά, στο φροντιστήριο.

Είναι πραγματικά να προβληματίζεται κανείς. Πόσο νομίζουν τα μυαλά που συνέλαβαν το σχέδιο «μεταρρύθμιση» στην Παιδεία, ότι πέτυχαν το έργο τους; Πόσο υπερήφανοι είναι για το σχολείο που έφτιαξαν; Προφανώς, ο σκοπός τους εξετελέσθη. Η ταξική διαλογή, το πέταμα στον Καιάδα των παρείσακτων προχωράει. Το άλλο ερώτημα απευθύνεται σε αυτούς που ζουν τα αποτελέσματα. Είναι διατεθειμένοι να ανεχθούν κι άλλη χρονιά να φύγει έτσι, σκοτώνοντας ό,τι πιο ζωντανό υπάρχει ανάμεσά μας; Τα παιδιά; Το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους. Στους αγώνες που έρχονται.

Μαρίνα ΚΑΛΛΙΓΕΡΗ