Με το δόλωμα της πρόσβασης στην ανώτατη εκπαίδευση για τους αποφοίτους των ΕΠΑΛ, το υπουργείο Παιδείας επιχειρεί να φτιασιδώσει την επαγγελματική εκπαίδευση, συντηρώντας το διπλό σχολικό δίκτυο (γενική - επαγγελματική εκπαίδευση) για μετά το γυμνάσιο και τα αδιέξοδά του.

Χτες, εν μέσω κινητοποιήσεων, που αποκαλύπτουν το πραγματικό πρόσωπο της ταξικής κυβερνητικής πολιτικής στο χώρο της Παιδείας, η ηγεσία του υπουργείου ανακοίνωσε τους τρόπους πρόσβασης των αποφοίτων των Επαγγελματικών Λυκείων στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ και έδωσε στη δημοσιότητα τις ειδικότητες που θα λειτουργήσουν στα Επαγγελματικά Λύκεια και τις Επαγγελματικές Σχολές.

Σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν, οι απόφοιτοι των ΕΠΑΛ θα έχουν δύο επιλογές. Η πρώτη είναι η πρόσβαση αποκλειστικά στα ΤΕΙ μετά από εξετάσεις στα Μαθηματικά και δύο επαγγελματικά μαθήματα που ορίζονται σε κάθε ειδικότητα. Οι μαθητές θα εισάγονται σε γνωστικά αντικείμενα των ΤΕΙ ανάλογα με την ειδικότητα που παρακολούθησαν στα ΕΠΑΛ, σε ποσοστό θέσεων που θα ορίζεται κάθε φορά με υπουργική απόφαση.

Η δεύτερη δυνατότητα είναι η συμμετοχή των αποφοίτων των ΕΠΑΛ σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα (Πανεπιστήμια και ΤΕΙ) που εισάγονται και οι απόφοιτοι του Γενικού Λυκείου. Οι υποψήφιοι θα εξετάζονται σε έξι μαθήματα, από τα οποία τα τέσσερα είναι γενικής παιδείας (Νεοελληνική Γλώσσα, Μαθηματικά και Φυσική γενικού λυκείου και ένα μάθημα επιλογής) και τα δύο επαγγελματικά.

Οπως ανακοινώθηκε χτες, στα ΕΠΑΛ θα λειτουργήσουν 11 τομείς και 18 ειδικότητες (εκ των οποίων οι δύο είναι πλοιάρχων και μηχανικών εμπορικού ναυτικού), ενώ στις Επαγγελματικές Σχολές 33 ειδικότητες. Οπως σημειώθηκε, θα υπάρχουν διαφορετικές ειδικότητες στα ΕΠΑΛ και διαφορετικές στις ΕΠΑΣ.

Η δυνατότητα πρόσβασης στην ανώτατη εκπαίδευση από τα ΕΠΑΛ παρουσιάζεται από την ηγεσία του υπουργείου σαν κίνηση αναβάθμισης της επαγγελματικής εκπαίδευσης και ισοτίμησής της με το Γενικό Λύκειο. Ωστόσο, ο προσανατολισμός του Γενικού Λυκείου στη γενική παιδεία και του ΕΠΑΛ στην επαγγελματική εκπαίδευση δείχνει ότι πρόκειται για διαφορετικά σχολεία και δημιουργεί συνθήκες ανισότητας ανάμεσα στους υποψηφίους των δύο σχολείων στην εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση.

Η ιστορία της επαγγελματικής εκπαίδευσης έδειξε ότι όσα επιμέρους μέτρα κι αν ληφθούν, δεν μπορούν να άρουν τα αδιέξοδα που δημιουργεί η ύπαρξη δύο τύπων σχολείων για μετά το γυμνάσιο: Ενας για εκείνους που θα συνεχίσουν τις σπουδές τους στα Πανεπιστήμια και ένας που απευθύνεται στη μεγάλη μάζα των παιδιών της εργατικής τάξης που εξωθούνται στην πρόωρη κατάρτιση, σύμφωνα με τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου για μια μεγάλη μάζα καταρτισμένων, ευέλικτων εργαζομένων.

Η πραγματική λύση στα αδιέξοδα είναι η εξασφάλιση μιας Παιδείας ίδιας για όλα τα παιδιά, μέσα από ένα ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο που θα μορφώνει πραγματικά τα παιδιά μέχρι τα 18 τους χρόνια. Η επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει να χτίζεται πάνω σε αυτό το υπόβαθρο και να ακολουθεί το 12χρονο, μέσα από δημόσιες δωρεάν επαγγελματικές σχολές. Αντί για αυτό, η σημερινή κυβέρνηση, όπως έκανε και η προηγούμενη με τα ΤΕΕ, επιμένει να ανακυκλώνει και να συντηρεί το διαχωρισμό και να εξωθεί τους μαθητές σε μία πρόωρη επαγγελματική επιλογή.