Καμία έκπληξη δεν προκαλεί η υπόθεση έκδοσης αστυνομικής ταυτότητας καταζητούμενου κακοποιού από την Ε.ΛΑΣ. Δυστυχώς, δεν είναι μεμονωμένο κρούσμα, όπως διερρήγνυε τα ιμάτιά του χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Οι σχέσεις μεταξύ αστυνομικών αρχών και οργανωμένου εγκλήματος έχουν διαχρονικά αποδειχθεί, είναι «ακατάλυτες» και έχουν μια κοινή στόχευση: Την υπονόμευση και το χτύπημα των λαϊκών αγώνων.

Το τελευταίο «κρούσμα» έρχεται ακριβώς να επιβεβαιώσει τον προσανατολισμό των Σωμάτων Ασφαλείας, όχι βέβαια στην κατεύθυνση της εξάρθρωσης του οργανωμένου εγκλήματος και των νονών της νύχτας, αλλά στην παρακολούθηση και την καταστολή των λαϊκών κινητοποιήσεων. Πάντα «αναποτελεσματική» και «ανίκανη» απέναντι στο οργανωμένο έγκλημα η αστυνομία, πάντα φορτωμένη με «εύσημα» και «βραβεία» για το ΜΑΤοκύλισμα των διαδηλωτών. Φυσικά, πρόκειται για αποτελέσματα συνειδητής και σχεδιασμένης δράσης, προϊόν ξεκάθαρης πολιτικής βούλησης. Για το λόγου το αληθές, αξίζει κανείς να παραθέσει ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα από την ομιλία του Β. Πολύδωρα στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της συζήτησης της πρότασης μορφής, όπου ευθέως αναγορεύει ως πρώτο - και σχεδόν μοναδικό στόχο - την κατάργηση των διαδηλώσεων.

Απευθυνόμενος στους πρώην υπουργούς Δημόσιας Τάξης, ζητά τη συναίνεσή τους, λέγοντας με τα «ιδιαίτερα» ελληνικά του: «Σας λέω τώρα υπουργούς από πλευράς ΠΑΣΟΚ με το οποίο διαλέγομαι εκζητών και την κατανόηση και τη συναντίληψη και τη συνεργασία. Πρώτον, οι μικρές διαδηλώσεις. Θέλω βοήθεια. Γιατί; Για να ελευθερώσουμε την πόλη. Από τι; Από τη σπατάλη των κινήσεων και των διαδηλωτών και των αστυνόμων. Διατίθενται 94.000 αστυνομικοί - να τα ελλείμματα τα πραγματικά - για τις 600-700 μικρές διαδηλώσεις κατ' έτος εδώ στην Αθήνα». Και συνεχίζει: «Κοιτάξτε όγκος αστυνομικού έργου, κύριοι συνάδελφοι! Ζήτησα βοήθεια. Το ΠΑΣΟΚ είχε καταθέσει σχέδιο νόμου που δεν το προχώρησε. Είχαμε βέβαιη τη γνώμη χωρίς αμφιβολίες και ταλαντώσεις των υπουργών του ΠΑΣΟΚ και του πρωθυπουργού κ. Σημίτη και δε συμπαραστάθηκαν. Γιατί; Επρεπε να συμπαρασταθείτε και εγώ θα σας απέδιδα όλα τα εύσημα».

Και καταλήγει: «Ανέβηκα, λοιπόν, στα κεραμίδια και είπα, μικρές συγκεντρώσεις, μικρές διαδηλώσεις. Πρέπει να τις πάμε σε μια λωρίδα». Υπάρχει καμία αμφιβολία για τον προσανατολισμό και τις προτεραιότητες της αστυνομίας;