Ψήφος διαρκείας στο Μάαστριχτ | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ

Ψήφος διαρκείας στο Μάαστριχτ

Χτες συμπληρώθηκαν 15 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Η ομώνυμη Συνθήκη επικυρώθηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο το 1992 με τις ψήφους της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού.

Πριν μερικά χρόνια ο Ν. Βούτσης - μιλώντας σε συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ - ισχυριζόταν: «Ποιος θυμάται σήμερα τη Συνθήκη του Μάαστριχτ;»! Πριν λίγους μήνες, ο Αλ. Αλαβάνος - μιλώντας σε συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ - ισχυρίστηκε: «Το επιχείρημα "τι έγινε με το Μάαστριχτ" είναι ένας ισχυρισμός διαίρεσης της Αριστεράς» (...) «το ΚΚΕ επιτίθεται στις δυνάμεις που θέλουν να χωρίσουμε από την Ευρώπη του Μάαστριχτ»!

Ο Συνασπισμός ποντάρει στη λήθη. Και δηλώνει εκ των υστέρων και με την ασφάλεια του χρόνου που μεσολάβησε πως θέλει να χωρίσει από την Ευρώπη του Μάαστριχτ, χωρίς ποτέ να έχει αποκηρύξει τη θετική ψήφο του σ' αυτό. Τη θετική ψήφο σε μια συνθήκη, με την οποία η ευρωπαϊκή καπιταλιστική ενοποίηση περνούσε σε μια ποιοτικά ανώτερη βαθμίδα, τέτοια που να εξασφαλίζει στο μεγάλο κεφάλαιο των 12 τότε κρατών - μελών ιδανικότερες συνθήκες για την αναπαραγωγή και συσσώρευσή του, με ένταση της εκμετάλλευσης, που θα του επέτρεπαν με καλύτερους όρους να ανταποκριθεί στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό για μοίρασμα αγορών και σφαιρών επιρροής.

Η Συνθήκη του Μάαστριχτ ήταν η θεμέλια λίθος της ΟΝΕ, του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος και της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας, ενώ προέβλεπε προοπτικά την κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα. Για την επίτευξη της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης καταρτίστηκε το περιβόητο «Σύμφωνο Σταθερότητας» και ακολούθησε η συμφωνία της Λισαβόνας. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ απαγόρευσε οποιονδήποτε περιορισμό στην κίνηση του κεφαλαίου και υιοθέτησε την αρχή της οικονομίας της ανοιχτής αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό.

Η Συνθήκη του Μάαστριχτ από το '92 ως τα σήμερα είναι πανταχού παρούσα σε κάθε πτυχή της ζωής του εργαζόμενου. Η διαρκής λιτότητα - καθήλωση των λαϊκών εισοδημάτων, η ελαστικοποίηση μέχρι διαλύσεως των εργασιακών σχέσεων, οι ανατροπές σε ωράριο, κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα, οι δραματικές σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων εξελίξεις στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Παιδεία, το σύνολο δηλαδή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων πηγάζουν απ' αυτήν.

Αυτήν τη συνθήκη υπερψήφισε ο Συνασπισμός. Και η τότε ψήφος του ισχύει στο ακέραιο, καθώς παραμένει θιασώτης του ευρωενωσιακού καπιταλιστικού οικοδομήματος. Εκείνη την ψήφο του ανανέωσε, συμμετέχοντας στην ίδρυση του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στη βάση κανονισμών της ΕΕ που διασαφηνίζουν ότι αυτά τα κόμματα πρέπει: Να σέβονται, ιδίως στο πρόγραμμα και τη δράση τους, τις αρχές στις οποίες βασίζεται η ΕΕ! Ποιες είναι αυτές; Ας ανατρέξει κάθε ενδιαφερόμενος στη Συνθήκη του Μάαστριχτ...

Β. Ν.