Ως ανανεώσιμες και εναλλακτικές πηγές ενέργειας αναφέρονται η αιολική, υδροηλεκτρική, ηλιακή ενέργεια, τα βιοκαύσιμα, που ευαγγελίζονται την αντικατάσταση των πετρελαιοειδών κλπ.

Ωστόσο, ο χώρος τόσο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, όσο και των βιοκαυσίμων, είναι ένας τομέας στον οποίο κυριαρχούν οι ιδιώτες επιχειρηματίες, με ιδιαίτερα προνομιακούς όρους. Τόσο στην ΕΕ όσο και στην Ελλάδα ειδικότερα προωθείται η ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας εις βάρος των λαϊκών αναγκών.

Στην Ελλάδα συγκεκριμένα, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ενίσχυσαν με κάθε δυνατό τρόπο τους ιδιώτες και με σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων, διασφαλίζοντας την κερδοφορία των ιδιωτικών επενδύσεων. Θέσπισαν την υποχρεωτική αγορά από το κράτος του ρεύματος που παράγεται στα αιολικά πάρκα, σε υπέρογκες τιμές, χρηματοδοτώντας τυπικά με 40% της δαπάνης τις ιδιωτικές επενδύσεις παραγωγής από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), ενώ υποστήριξαν μέσω του ΕΠΑΝ του Γ' ΚΠΣ τις ιδιωτικές επενδύσεις ΑΠΕ - εξοικονόμησης ενέργειας, απλοποίησαν τη διαδικασία αδειοδότησης, ενώ προωθείται νέο Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο, που επιτρέπει στους ιδιώτες να στήσουν Αιολικά Πάρκα ακόμη και στους πυρήνες των εθνικών δρυμών και προστατευόμενων περιοχών.

Χαρακτηριστική για το πώς χρησιμοποιείται το θέμα των εναλλακτικών πηγών ενέργειας και του περιβάλλοντος, ανάλογα με τα συμφέροντα των συγκρουόμενων οικονομικών και ενδοϊμπεριαλιστικών συμφερόντων, είναι η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου Υπουργών για την Ενέργεια, στην οποία η - εξ αρχής προβληματική - πρόταση της Κομισιόν περί υποχρεωτικής μείωσης των εκπομπών ρύπων για όλα τα κράτη μέλη κατά 20% μέχρι το 2020, μετατρέπεται από υποχρεωτική σε «εθελοντική». Και αυτό γιατί Γερμανία και Ισπανία έχουν ήδη αναπτύξει την αιολική ενέργεια, ενώ η Βρετανία, που δραστηριοποιείται έντονα στο εμπόριο των πετρελαιοειδών, δε θεωρεί ότι πρέπει να επενδύσει σε χώρες παραγωγούς εναλλακτικής ενέργειας, με το παζλ να συμπληρώνεται από τη Γαλλία και την προσπάθειά της να προωθήσει την πυρηνική ενέργεια...