Πριν στεγνώσει το μελάνι από τους... «αντικαπιταλιστικούς» πύρινους λόγους του Γ. Παπανδρέου και τις αντιδεξιές κορόνες, ήρθε ο ίδιος με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο να επιβεβαιώσει ότι η πολιτική του ΠΑΣΟΚ όχι απλά «τέμνεται» σε κάποιο ζήτημα με αυτή της ΝΔ, αλλά «εφάπτεται» σ' όλα τα στρατηγικά μέτωπα. Σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ ήρθε να διαβεβαιώσει το μεγάλο κεφάλαιο, ότι όχι μόνο τάσσεται υπέρ της προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, αλλά λαμβάνει «θέσεις μάχης» απέναντι στο λαϊκό κίνημα και τους αγώνες τους.

Αφού, λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ έκανε διάφορες κινήσεις διαδικασίας και «ελιγμών» - όπως με την πρόταση μομφής και το αίτημα για άμεση προσφυγή στις κάλπες, αλλά και με την απόφασή του για αποχώρηση απ' όλες τις διαδικασίες της αναθεώρησης του Συντάγματος - με κοινό παρονομαστή τη χειραγώγηση των λαϊκών συνειδήσεων και την καθήλωση του λαού στην παρακολούθηση ενός ανούσιου δικομματικού καυγά, ήρθε στη συνέχεια να σταθεί στο πλευρό της κυβέρνησης και να ενισχύσει την πολιτική προώθησης των διαρθρωτικών αλλαγών.

«Η πορεία της χώρας πρέπει να αλλάξει. Να αλλάξει στην Οικονομία, να αλλάξει στην Παιδεία, να αλλάξει στην Υγεία, να αλλάξει στην Ασφάλεια», δήλωσε την προηγούμενη Τετάρτη - ημέρα της έναρξης της συζήτησης της αναθεώρησης του Συντάγματος στην Ολομέλεια της Βουλής - από το βήμα της «Χαριλάου Τρικούπη» ο Γ. Παπανδρέου. Οτι το ΠΑΣΟΚ ενδιαφέρεται για την άμεση εφαρμογή των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων προς όφελος του κεφαλαίου, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε φροντίσει να το διευκρινίσει βέβαια και όταν έκανε... «μομφή» προς την κυβέρνηση, τονίζοντας: «Το ΠΑΣΟΚ διατηρεί στο ακέραιο όλες τις προτάσεις του για όλα τα αναθεώρητα άρθρα του Συντάγματος».

Ακόμα πιο... κατατοπιστικός ήταν στη συνέντευξή του στον «Ελεύθερο Τύπο» της Κυριακής (11/02/2007). Εκεί ο Γ. Παπανδρέου, χρησιμοποιώντας τη γνωστή αντιπολιτευτική κριτική του ΠΑΣΟΚ, ότι η δήθεν κυβέρνηση είναι άτολμη στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων, ζήτησε ουσιαστικά την επιτάχυνση των ρυθμών εφαρμογής τους. Χρειάζονται είπε «πραγματικές μεταρρυθμίσεις στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, κεφαλαίων και εργασίας».

Αφού, λοιπόν, αρχικά, ζήτησε την ενίσχυση του «ανταγωνισμού» και την παραπέρα προώθηση των «ευέλικτων μορφών απασχόλησης», στη συνέχεια στο στόχαστρο της αντιλαϊκής επίθεσης έθεσε το Ασφαλιστικό. Ο Γ. Παπανδρέου πρότεινε: «Την ενθάρρυνση της εθελούσιας παραμονής στην εργασία», πρόταση που ουσιαστικά μεταφράζεται με αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Ζήτησε την άμεση εφαρμογή των αντιασφαλιστικών νόμων Ρέππα «με την ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων», δηλαδή των υπαγωγή των ταμείων στο ΙΚΑ, που θα σηματοδοτήσει μείωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και ελάφρυνση στην καταβολή των εισφορών της εργοδοσίας. Δε δίστασε ακόμα να προτείνει την «ενεργητική διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων όλων των ταμείων», δηλαδή τα χρήματα των ασφαλισμένων να τζογάρονται στο Χρηματιστήριο.

Στην ίδια συνέντευξη, ξεκαθαρίζοντας ότι η αποχώρηση από τη συνταγματική αναθεώρηση δε θα σταθεί εμπόδιο στη βαθιά συναίνεση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στην πλήρη ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης τόνισε: «Η θέση μου και η θέση του ΠΑΣΟΚ είναι γνωστή και δεν αλλάζει. Το άρθρο 16 είναι αναχρονιστικό και αυταρχικό άρθρο, δεν προστατεύει το δημόσιο Πανεπιστήμιο, το πνίγει. Το άρθρο 16 θα αλλάξει». Το πανεπιστήμιο, πρόσθεσε «πρέπει να αναπνεύσει από την κρατική γραφειοκρατία, να γίνει πιο υπεύθυνο, πιο αξιοκρατικό, πιο σύγχρονο», για να μπορεί να «ανταγωνιστεί» στη «νέα εκπαιδευτική πραγματικότητα στην Ευρώπη και παγκοσμίως». Να εναρμονιστεί δηλαδή με τις επιταγές της στρατηγικής της Λισαβόνας και της διακήρυξης της Μπολόνια.

Εξυπηρετώντας τους ίδιους στόχους δηλαδή την παράδοση στις κερδοσκοπικές ορέξεις του κεφαλαίου της Παιδείας, ο εισηγήτης του ΠΑΣΟΚ για την αναθεώρηση του Συντάγματος Θ. Πάγκαλος με συνέντευξή του στην «Καθημερινή» (11/02/2007) ζήτησε αστυνομικές περιπολίες μέσα στα Πανεπιστήμια, κατάλυση του ασύλου και επιτέθηκε εναντίον των φοιτητικών κινητοποιήσεων.

Προσφέροντας χέρι βοηθείας στην κυβέρνηση και δίνοντας τη συγκατάθεση του ΠΑΣΟΚ για την προώθηση του «νόμου - πλαισίου», που ετοιμάζει η ΝΔ, θέλησε να «γκρεμίσει» το εμπόδιο που βάζει το πανεπιστημιακό άσυλο για την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης. «Δε βλέπω γιατί πρέπει να είναι απούσα η αστυνομία τάξης από τα πανεπιστήμια», είπε ο Θ. Πάγκαλος, μια δήλωση που δεν απορρίφθηκε ποτέ από το ΠΑΣΟΚ, όπως και δεν καταδικάστηκε και από τη Χαριλάου Τρικούπη η ευθεία επίθεση του βουλευτή στις κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης: «Από τους τρεις - τέσσερις χιλιάδες διαδηλωτές που κάνουν πορείες κάθε εβδομάδα, η μεγάλη πλειοψηφία δεν έχει ιδέα καν για τι θέμα μιλάμε»... Αυτή η τελευταία εξάλλου, ήρθε να ενισχύσει τις θέσεις του Γ. Παπανδρέου, που από την πρώτη στιγμή της έναρξης των κινητοποιήσεων τις είχε χαρακτηρίσει ...«λάθος»!

Από τις δημόσιες τοποθετήσεις των στελεχών του ΠΑΣΟΚ και του Γ. Παπανδρέου, οι οποίες στο επόμενο διάστημα θα καταγραφούν και στο προεκλογικό πρόγραμμά του, όπως είχαν καταγραφεί και στο προηγούμενο - άλλωστε είναι οι κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης τις οποίες αντιγράφουν και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στα προγράμματά τους - γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι το ΠΑΣΟΚ όπως και η ΝΔ διεκδικούν για λογαριασμό της άρχουσας τάξης, μέσα από την αντιδραστική πολιτική τους να υποθηκεύσουν το μέλλον του ελληνικού λαού.

Στα πλαίσια βέβαια του δικομματικού συνασπισμού και κυρίως της επιχείρησης ενσωμάτωσης των λαϊκών αντιδράσεων στην εφαρμοζόμενη πολιτική, το ΠΑΣΟΚ από τη θέση της αντιπολίτευσης έχει αναλάβει εργολαβικά να παίζει το «Δούρειο ίππο» σε βάρος του λαϊκού κινήματος. Επιχειρεί μέσα από μια «κάλπικη» αντιπολιτευτική ρητορεία και κινήσεις αποπροσανατολισμού, να εμφανιστεί σαν εκφραστής των αιτημάτων των λαϊκών μαζών, με μοναδική βέβαια στόχευση την υπονόμευση και την αποτροπή των λαϊκών αγώνων. Αυτή εξάλλου τη στάση του θα προσπαθήσει να εξαργυρώσει στις επόμενες εκλογές στο «αλισβερίσι» του με το μεγάλο κεφαλαίο. «Θα ανοίξουμε ένα μεγάλο διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους για να υπάρξει συναίνεση και συμμετοχή όλων στις τομές. Θέλουμε να δημιουργήσουμε μια νέα βάση συναίνεσης για την πορεία της χώρας», ήταν η σαφής δέσμευση του Γ. Παπανδρέου, στη συνέντευξή του στον «Ελεύθερο Τύπο», με αποδέκτη την ντόπια πλουτοκρατία, προκειμένου να πάρει το «χρίσμα» του καλύτερου διαχειριστή του συστήματος.

Αυτό επιδιώκει το ΠΑΣΟΚ να πετύχει στις επόμενες εκλογές και εκβιάζοντας τον ελληνικό λαό με το ψευτοδίλλημα «εκλογές ή χανόμαστε», όπως και με την ταχτική «πας μη φιλοπασόκος είναι φιλοκυβερνητικός», γιατί ακριβώς επιμένουν να «φυτέψουν στη λαϊκή συνείδηση το δίλημμα «ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ» ή ακόμη το «δεξιά - αντιδεξιά», φιλοδοξεί να ανακτήσει τη χαμένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και να την αυξήσει, για να συνεχίσει το αντιλαϊκό έργο των προκατοχών του.

Σ' αυτόν τον εκβιασμό του ΠΑΣΟΚ, οφείλουν να απαντήσουν τα λαϊκά στρώματα. Οι άνθρωποι του μόχθου που ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ και είναι εγκλωβισμένοι στον «πράσινο» εταίρο του δικομματισμού, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η ηγεσία του και οι θέσεις της, είναι απέναντι από τα δικά τους συμφέροντα γιατί ανήκουν σε διαφορετική τάξη απ' αυτούς. Οφείλουν να απεγκλωβιστούν από το ΠΑΣΟΚ και να καταδικάσουν και πολιτικά αυτό το κόμμα που υπερασπίζεται και εκφράζει τα μεγάλα καπιταλιστικά συμφέροντα και σε βάρος τους διαχειρίζεται την κλοπή του πλούτου που παράγουν, προσφέροντάς τον απλόχερα στην ολιγαρχία.