Ενα γκριζοδέλφινο ξώκειλε στις ακτές της Ιταλίας. Μωρό. Η μάνα του δεν επέζησε. Το ανέλαβε μια ειδικός που το μεγάλωσε, το έμαθε να τρώει και να κολυμπάει και το έφτασε στην ηλικία των 18 μηνών.

Ενα πρωί, η πολίτης Χ (μ' αρέσει να τη συμβολοποιώ έτσι, ανήκουσα σε όλους, σε αντιδιαστολή με τον ...πολίτη Κέιν...) βρέθηκε δολοφονημένη στην αυλή του σπιτιού της. Δράστης ο γείτονας που τον ενοχλούσε το γαύγισμα του σκύλου της!

Το γκριζοδέλφινο εδώ και μια βδομάδα αρνείται να φάει. Αργοπεθαίνει ως θεσπέσιος απεργός πείνας, έχοντας βρει τον τρόπο ν' ακούγεται το ουρλιαχτό της οδύνης του μέσα κι έξω απ' τη σιωπή των υδάτων. Το γκριζοδέλφινο αντιστέκεται στη βαρβαρότητα του πολιτισμού που του έσωσε τη ζωή για να τη διαφεντεύει εν τέλει παραφύσιν. Και στ' ανθρώπινο και στο δελφίνικο επίπεδο.

Η είδηση συγκίνησε κάποιους Ιταλούς. Επιστρατεύτηκαν ειδικοί. Αρχισαν να μιλούν για παράσιτα που ίσως σκοτώνουν το δελφίνι. Το ζώο δε συμμετέχει στα ...παράθυρα και δε συνδιαλέγεται με την τοκοφορία της εικόνας του και τα βδελύγματα της θυμικής ακροαματικότητας. Το γκριζοδέλφινο αρνείται το θέαμα διαχωρίζοντάς το από την επικοινωνία, τους φυσικούς - αφύσικους δεσμούς του με τον άνθρωπο, από την ουσία της ζωής. Το πάσχον ζώο καταβάλλει το τίμημα της εξάρτησης. Συγκινεί αλλά δεν κατανοεί ούτε εισπράττει τη συγκίνηση. Μόνον την απουσία δυνατότητας επιβίωσης.

Ομως, τα παιδιά δεν είναι ζώα. Είναι έλλογα πολιτικά νιάτα που ακόμα και σε τρύπια σα σουρωτήρι δυνατότητα επιβίωσης, δε χάνουν το φυσικό χαρακτηριστικό του ανθρώπου να αγωνίζεται, να αντιστέκεται, να μάχεται συλλογικά. Να κοινωνεί τη φύση του για να υπάρχει. Να διαχωρίζει την ομάδα από την αγέλη, το ρεύμα απ' το χύμα, τη συντεταγμένη υπέρ σκοπού μάζα από τον όχλο.

Δεν πιστεύω πως αποτελεί διέξοδο από την καπιταλιστική ζούγκλα ο «αριστεροπροοδευτικός» πασιφισμός της προσαρμογής και η αδιάλειπτη συνέχιση του ιδεολογικού τουρισμού μετά από τα φονικά τσουνάμια.

Το γκριζοδέλφινο χάθηκε στα ψιλά. Ευτυχώς. Γιατί στα σκληρά πρωτοσέλιδα της γείτονος Ιταλίας ο κεντροαριστερός (;) Πρόντι έχανε την κυβέρνηση, επειδή δεν έπειθε ότι η συμμετοχή στη μαζική εξόντωση ανθρώπων στο Ιράκ είναι απαραίτητη για την ...ειρήνη, την τάξη και την ασφάλεια. Ciao!...