Η τουριστική πολιτική της κυβέρνησης που έχει στον πυρήνα της την εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στον κλάδο, οδηγεί στον οικονομικό μαρασμό τις μικρές και μεσαίες τουριστικές επιχειρήσεις. Τη δεινή θέση αυτών των επιχειρήσεων, που προέκυπτε συμπερασματικά από τη μονοσήμαντη και ποικιλόμορφη κυβερνητική υποστήριξη στις μεγάλες, επιβεβαιώνει και μελέτη του Ινστιτούτου Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων (ΙΤΕΠ). Στη μελέτη του ΙΤΕΠ επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, ότι με τις τελευταίες εξελίξεις αμφισβητείται ο κυρίαρχος ρόλος των μικριμεσαίων τουριστικών επιχειρήσεων. Αν και δεν αμφισβητείται η ύπαρξή τους, μειώνεται ο οικονομικός τους ρόλος με «επώδυνες» συνέπειες.

Αυτό που συντηρεί την ύπαρξη των μικρών τουριστικών επιχειρήσεων, είναι δύο αντικειμενικοί παράγοντες, όπως επισημαίνει το ΙΤΕΠ. Από τη μία, υπάρχουν τουριστικοί προορισμοί που δεν μπορούν να στηρίξουν την κερδοφορία μιας μεγάλης μονάδας. Από την άλλη, υπάρχει ένα σημαντικό μέγεθος πελατών που τις προτιμά και εκτιμάται ότι πάντα θα μπορεί να στηρίζει τουλάχιστον την επιβίωσή τους. Ωστόσο, η οικονομική δυσπραγία σε συνδυασμό με την έλλειψη ουσιαστικής στήριξης από την πολιτεία - κάτι που εκφράστηκε στην Ελλάδα και από την κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και από την προηγούμενη του ΠΑΣΟΚ - έχει οδηγήσει σε μαρασμό πολλές μικρές μονάδες. Εκτιμάται ότι μόνο το 1/3 ή και λιγότερες από αυτές, παρέχουν ένα «ικανοποιητικό επίπεδο υπηρεσιών» σε σχέση με το μέγεθος και την κατηγορία τους, σε αντιδιαστολή με τα 2/3 σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Για να αλλάξει αυτή η εικόνα και να μπορέσουν να προσελκύσουν ικανοποιητική πελατεία, οι μικρές μονάδες θα πρέπει να προσαρμοστούν στις νέες απαιτήσεις, κάτι που είναι δύσκολο λόγω της μη πρόσβασής τους σε χρηματοδότηση, αλλά και τη γενικότερη κυβερνητική πολιτική σε βάρος τους.

Στην Ελλάδα, το 37% του δυναμικού αποτελείται από πολύ μικρές μονάδες των 14- 15 κλινών. Εάν συνυπολογιστούν και οι αδήλωτες μονάδες, σύμφωνα με εκτιμήσεις του συνδικαλιστικού τους οργάνου, το ποσοστό φτάνει το 45-50%. Τα ξενοδοχεία 1 και 2 αστέρων, τα ενοικιαζόμενα δωμάτια και οι κατασκηνώσεις αντιπροσωπεύουν συνολικά το 60% του δυναμικού. Τα ενοικιαζόμενα δωμάτια εμφανίζουν αύξηση την περίοδο 1996- 2004, αλλά μόνο το 24% αυτών ανήκει στις κατηγορίες 3 και 4 κλειδιών.