«Στο σκαμνί του κατηγορουμένου κάθονται πολιτικές και κόμματα. Θα μιλήσω για τους δύο εγκληματίες: Τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Το 1979 έχουμε το νόμο 998 όπου η κυβέρνηση της ΝΔ αποχαρακτήρισε 25 εκατ. στρέμματα δάσους και τα είπε χορτολιβαδικά, έβαλε μια ταμπέλα. Το 1987 το ΠΑΣΟΚ αποχαρακτήρισε 45 εκατ. στρέμματα δάσους και τα είπε βοσκοτόπια. (...) Εγκαταλείφθηκε η πρόληψη εντελώς και καταργήθηκαν τα σώματα δασοπυρόσβεσης, αυτό έγινε επί ΠΑΣΟΚ. Και η Πυροσβεστική αυτή τη στιγμή λειτουργεί με 4.000 προσωπικό λιγότερο και με μέσα πυρόσβεσης που έχουν τριάντα, σαράντα χρόνια ηλικίας. Αυτά τα αεροσκάφη τα οποία δεν μπορούν να ανταποκριθούν. Χτες, στάλθηκαν δύο πυροσβεστικά αεροσκάφη για να σβήσουν την πυρκαγιά στη Μαγνησία και έπαθαν και τα δύο βλάβη και φύγανε. Οταν είναι σαράντα και πενήντα χρόνων, τι θα κάνουν; Θα πέσει ο πυροσβέστης μαζί τους και δεν πρόκειται να προσφέρει καμία υπηρεσία, θα δώσει τη ζωή του μάταια. Πρόκειται, λοιπόν, για εγκλήματα που είναι διαχρονικά και αυτό είναι το ζήτημα».
Προφανώς, όταν έλεγε τα παραπάνω η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, στις 29 Ιούνη 2007, κατά τη διάρκεια περιοδείας της στη Μαγνησία, δεν ήταν επειδή διαθέτει κάποια μαντική ικανότητα. Επρόκειτο για μια διαπίστωση που στηρίζεται σε στοιχεία και σε μια εκτίμηση των πραγματικών δεδομένων και των παραγόντων που καθορίζουν τις εξελίξεις. Η τραγική επιβεβαίωση ήρθε: Δύο βδομάδες αργότερα, τρεις συμβασιούχοι πυροσβέστες βρίσκουν μαρτυρικό θάνατο στο Ρέθυμνο, έχοντας εκπαίδευση μόλις τριών ημερών. Ενώ σε λιγότερο από ένα μήνα, τη Δευτέρα 23 Ιούλη, δύο πιλότοι ενός CL-415 («Καναντέρ»), βρίσκουν ακαριαίο θάνατο μετά από πρόσκρουση σε πλαγιά στα Στύρα Ευβοίας.
Οποια και αν είναι η τελική εκτίμηση των ειδικών για τα αίτια της συντριβής του μοιραίου πυροσβεστικού αεροσκάφους στην Εύβοια, είναι γεγονός ότι η καταπόνηση των πληρωμάτων, όσο και των αεροσκαφών είναι μεγάλη. Σε αυτήν την κατάσταση έχουν οδηγήσει οι δασοκτόνες πολιτικές των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που έχουν αφήσει στην τύχη της τη δασοπυρόσβεση, τόσο όσον αφορά το έμψυχο δυναμικό όσο και τα μέσα.
Ειδικά η αεροπυρόσβεση, δηλαδή η χρήση αεροσκαφών και ελικοπτέρων, χρησιμοποιείται στις περισσότερες περιπτώσεις χωρίς στρατηγική και σχεδιασμό. Ουσιαστικά, διεξάγεται μια επιχείρηση χωρίς επιχειρησιακό σχεδιασμό. Ενδεικτική είναι η απουσία, τις πιο πολλές φορές, εναέριου συντονισμού, δηλαδή ένα είδος παρατηρητή που θα πετάει σε μεγαλύτερο ύψος, θα έχει συνολική εικόνα του πεδίου που εξελίσσεται η επιχείρηση πυρόσβεσης και θα δίνει εντολές στα πυροσβεστικά αεροσκάφη και ελικόπτερα ώστε συντονισμένα να αντιμετωπίζουν την πυρκαγιά.
Αποκαλυπτικά είναι τα επίσημα στοιχεία που αφορούν την εντατικοποίηση και την καταπόνηση πληρωμάτων και αεροσκαφών. Είναι χαρακτηριστικό ότι:
Σύμφωνα με στοιχεία του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας: