Το καθεστώς που περιγράψαμε, μετατρέπεται σε βραδυφλεγή βόμβα, για το σύνολο του δάσους της Πεντέλης, απ' τη στιγμή που αρχίζει η καταστροφική, αντιδασική πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Οι τεράστιες εκτάσεις που αποχαρακτηρίστηκαν με τους νόμους του 1979 της ΝΔ και του 1987 του ΠΑΣΟΚ, σε συνδυασμό με την όλο και εντεινόμενη πολιτική εμπορευματοποίησης της γης από τις ίδιες κυβερνήσεις, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο ξεπούλημα τεράστιων εκτάσεων δασικής γης.

Ποια είναι, όμως, η κατάσταση που σήμερα επικρατεί στο δάσος Σταμάτας - Διονύσου, στην Πεντέλη; Οπως αναφέρθηκε, από τα 51.380 στρέμματα, της συνολικής έκτασης που φέρεται ιδιοκτησία Ηλιόπουλου, έχουν πουληθεί τα 25.000. Στην ουσία, η απόφαση του δικαστηρίου, ισχύει για τα 26.000, που αποτελούν την ιδιοκτησία. Τα υπόλοιπα, για να αναγνωριστούν ως ιδιοκτησίες, θα πρέπει να προσκομιστούν τίτλοι ιδιοκτησίας, ωστόσο κάτι τέτοιο, είναι εξαιρετικά δύσκολο, απ' τη στιγμή που για να πουληθεί ένα κομμάτι δάσους, θα πρέπει να υπάρχει πράξη κατατμήσεως δάσους. Τέτοια πράξη, δεν υπάρχει, πέραν της αμαρτωλής υπόθεσης του οικοδομικού συνεταιρισμού «Νέα Αιολίς».

Σε αυτά τα 25.000 στρέμματα, που αποτελούσαν τμήμα της συνολικής ιδιοκτησίας Ηλιόπουλου, έχουν ήδη καταπατηθεί, κατασκευαστεί και οικοπεδοποιηθεί, σπίτια και βίλες. Ετσι, στις 18 Ιουλίου 2007, και ενώ σε όλη την Ελλάδα πυρκαγιές έκαιγαν απ' άκρη σ' άκρη, στη Ροδόπολη Αττικής έγινε «σύσκεψη πολιτών» που είχαν αγοράσει κτήματα από τον Ηλιόπουλο, ζητώντας την ανάκληση της Υπουργικής Απόφασης 160561/1000 του 1979, δηλαδή, ζητάνε τον αποχαρακτηρισμό όλων των εκτάσεων. Ως όχημα, για να προωθήσουν το... αίτημά τους, οι «μικροϊδιοκτήτες» - όπως οι ίδιοι αυτοαποκαλούνται - χρησιμοποιούν τον αντιδασικό νόμο 3208/2003!

Είναι ενδεικτικό ότι σε ένα φυλλάδιο που μοιράζουν αναφέρεται: «Εξάλλου δεν πρέπει να παραγνωρίζεται ότι το Δημόσιο δεν μπορεί να προβάλλει αξιώσεις και δικαιώματα σε δάση και δασικές εκτάσεις που έχουν αναγνωριστεί με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων στις οποίες διάδικος είναι αυτό (Ν.3208/2003)»!

Στην ουσία, οι μικροϊδιοκτήτες, αποτελούν το μοχλό πίεσης, για την κατάργηση της απόφασης εκείνης που προστατεύει το σύνολο του δάσους Διονύσου - Σταμάτας και το χαρακτηρίζει δημόσιο. Απαξ και καταργηθεί, τότε, αυτό μετατρέπεται σε ιδιωτικό και, γίνεται εύκολα αντιληπτό, ότι θα ξεκινήσει η οριστική διαδικασία αποψίλωσής του.

Και ενώ εξελίσσονται όλα αυτά, στο σύνολο του Πεντελικού δραστηριοποιούνται 24 οικοδομικοί συνεταιρισμοί, εκ των οποίων εφτά (7) στην περιοχή Σταμάτας - Διονύσου, των 51.000 δηλαδή, στρεμμάτων του Ηλιόπουλου. Αναλυτικά, είναι οι συνεταιρισμοί:

• «Αναγέννηση», που κατέχει 270 στρέμματα, στην κοινότητα Διονύσου, στη θέση Κλειόριζα - Πατερίτσα, που στο σύνολό του είναι Δημόσιο Δάσος.
• «Γενικού Νοσοκομείου», 100 στρέμματα, στην κοινότητα Σταμάτα, θέση Ρεκέλα, σε δάσος (Η έκταση έχει τελεσιδικίσει υπέρ του δημοσίου).
• «Νέων Μακεδονίας», 450 στρέμματα, στην κοινότητα Διονύσου, θέση Κλειόριζα, σε δάσος.
• «Δικηγόρων Πειραιώς», 365 στρέμματα, κοινότητα Σταμάτας, θέση Ρεχέζα, δάσος.
• «Ιατρών», 370 στρέμματα, κοινότητα Εκάλης, θέση Κλειόριζα, δάσος.
• «Νέα Αιολίς», 2.713 στρέμματα, κοινότητα Σταμάτας - Διονύσου, δάσος.
• «Εύξεινου Πόντου», 490 στρέμματα, κοινότητα Σταμάτας, θέση Πλάτωμα - Γιαούρτι.

Από αυτούς, μόνον οι δύο τελευταίοι, έχουν... πετύχει την οικοδόμηση κατοικιών ή την ολοκλήρωση του σκοπού τους. Εξ ου και η πίεση που ασκούν και οι ίδιοι οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί. Με δελτίο Τύπου της Ενωσης Οικοδομικών Συνεταιρισμών, προχωρούν ένα βήμα παραπέρα την πίεση και ζητούν την ταχύτερη αναθεώρηση του άρθρου 24. Αναφέρεται, συγκεκριμένα: «Θα πρέπει να αναθεωρηθεί η σχετική διάταξη του άρθρου 24 του Συντάγματος» και σε άλλο σημείο: «Με την αναθεώρηση της δασικής πολιτικής θα λυθεί το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα της ουσιαστικής δήμευσης της περιουσίας 500.000 Ελλήνων - μελών των Οικοδομικών Συνεταιρισμών». Το... παιχνίδι είναι χοντρό και τα συμφέροντα τεράστια.