Η μορφή του Δον Κιχότη έμεινε χαραγμένη στις συνειδήσεις (μεγάλων και μικρών) ως μια από τις σημαντικότερες και πνευματικότερες μορφές που έπλασε η ανθρώπινη φαντασία. Ο καθηγητής Μιχ. Μακράκης, στο βιβλίο του «Δον Κιχότης για πάντα», επιλέγει να ερμηνεύσει και να σχολιάσει τους μελετητές του Θερβάντες και συνάμα κορυφαίους της νεότερης σκέψης Τζορτζ Σανταγιάνα, Σέρεν Κίρκεγκωρ, Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, Τζιοβάνι Παπίνι και Γκράχαμ Γκρην. Αποτυπώνει γλαφυρά σκέψεις που αποτελούν τον καρπό κορυφαίων συναντήσεων, και αποθέτει ευκρινώς ακρογωνιαίους λίθους του ευρωπαϊκού πνευματικού πολιτισμού.

«Η "υποκειμενική παραφροσύνη" του Δον Κιχότη είναι εντελώς αντίθετη από την "αντικειμενική παραφροσύνη", την οποία του προσάπτουν όλοι αυτοί που τον περιβάλλουν. Και ιδιαίτερα με το σκεπτικισμό τους οι άνθρωποι της αριστοκρατίας της Μαδρίτης. Στην πραγματικότητα, του αποδίδουν την παραφροσύνη που οι ίδιοι έχουν, χωρίς να το ξέρουν, όπως "ο άφρων πλούσιος" της παραβολής. Και όπως σήμερα πολλοί "κατέχοντες" τα πλούτη και "εκλεκτοί" μεταξύ των ανθρώπων ή εξουσιαστές λαών που εξοντώνουν μ' εξωφρενική βία άλλους λαούς».

Υποκειμενική παραφροσύνη και κοινωνικό καθεστώς, ιδεαλισμός και ρεαλισμός, θεωρία και πράξη, απώλεια και σωτηρία και τέλος, αγάπη κραταιά ως ο θάνατος... Αξονες μιας νοητής συνομιλίας των πέντε μεγάλων στοχαστών με την ιπποτική μορφή του Θερβάντες. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Μαΐστρος».