Υπουργός των νομοσχεδίων και των ιδρυμάτων - «σφραγίδα» πρέπει να ανακηρυχτεί ο Γιώργος Βουλγαράκης. Τίποτε δεν άλλαξε στο χώρο του θεάτρου και από την τελευταία κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Τα χρονίζοντα προβλήματα που δε θέλησαν να επιλύσουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, τα μεγέθυνε η κυβέρνηση της ΝΔ, παρά τις προεκλογικές και μετεκλογικές μεγαλοστομίες των εκπροσώπων της. Πρώτο και καλύτερο το εκπαιδευτικό «μόρφωμα» που καλείται «Ακαδημία Τεχνών», πάγιο αίτημα του καλλιτεχνικού κόσμου, δημιουργήθηκε ερήμην των σημερινών αναγκών για ανωτάτου, πανεπιστημιακού, επιπέδου καλλιτεχνικές σπουδές, σύμφωνο όμως με τη γενικότερη κατεύθυνση της ΕΕ για κατάρτιση χωρίς μόρφωση και με τις απαιτήσεις του κεφαλαίου για «ανάπτυξη» της «πολιτιστικής βιομηχανίας», μέσω της εμπορευματοποίησης του πολιτισμού.

Το άλλο «δημιούργημα» του Γ. Βουλγαράκη είναι το Εθνικό Κέντρο Θεάτρου - Χορού (ΕΚΕΘΕΧ), που εξαρχής προκάλεσε την οργή των συνδικαλιστικών φορέων των καλλιτεχνών, λόγω του αποκλεισμού τους από τον υποτιθέμενο «διάλογο» για την κατάρτισή του, αλλά και των αντιρρήσεών τους, επί της ουσίας, αφού η δομή λειτουργίας του ως Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου δείχνει μια νοοτροπία που χρήζει τους ιδιώτες ως «σωτήρες» των πάντων. Πρόκειται για μια ιδεολογική επιλογή και μέσα από τα παράθυρα και τις ρωγμές που ανοίγουν αυτές οι επιλογές, εισβάλλουν στον πολιτισμό οι ιδιώτες. Οι διάφοροι «χορηγοί» θα παρεμβαίνουν άμεσα στη λειτουργία του Κέντρου, αφού θα διαθέτουν χρήματά τους.

Οσο για το θεσμό των επιχορηγήσεων του ελεύθερου θεάτρου, απαξιώνεται διαρκώς. Από το κακό στο χειρότερο. Σχεδόν πάντα η πρόσκληση προς τους ενδιαφερόμενους θιάσους γίνεται με μεγάλη καθυστέρηση. Η απόφαση για το ποιοι θίασοι θα επιχορηγηθούν έρχεται κατόπιν εορτής και αφού οι παραστάσεις τελειώνουν. Οσο για τα χρήματα, δίνονται με σταγονόμετρο, σε δόσεις, μετά από παρακλήσεις και πιέσεις και πάντα μετά τη λήξη της θεατρικής περιόδου για την οποία προβλέπονταν. Γεγονός που δημιουργεί ασφυκτικά οικονομικά προβλήματα στους θιάσους, που δεν μπορούν να προγραμματίσουν, είναι μονίμως χρεώστες σε καλλιτέχνες, προμηθευτές, ασφαλιστικά ταμεία, ιδιοκτήτες της θεατρικής αίθουσας κλπ. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι θίασοι δεν έχουν ακόμη εισπράξει την τελευταία δόση της προπέρσινης θεατρικής περιόδου, 2005-2006. Οσο για την περσινή θεατρική περίοδο ούτε λόγος να γίνεται.

Αλυτο παραμένει επίσης το πρόβλημα του Κέντρου Ερευνας και Μελέτης του Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικού Μουσείου, που αφορά τόσο στις άθλιες συνθήκες στέγασής του, αλλά και στις οικονομικές δυσπραγίες. Υποσχέσεις επί υποσχέσεων, χρόνια τώρα, για μια μόνιμη λύση στα πολλά προβλήματα του Κέντρου που κατέχει έναν πλούτο θεατρικής ιστορίας, αλλάζουν χείλη αλαλάζοντας και «πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις», παραγράφονται.

Τι κάνει επιτέλους το ΥΠΠΟ; Δεν έχει λεφτά, ισχυρίζεται ο υπουργός της ΝΔ, όπως ισχυρίζονταν και οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ. Αν ένιωθαν ευθύνη, θα έβρισκαν λεφτά. Αυτή η «καραμέλα» της υπεκφυγής της αντιπολιτιστικής πολιτικής του δικομματισμού, έλιωσε πια...