Αγρανάπαυση τέλος. Αύριο, στις 7.32 μ.μ., θερίζεις ό,τι έσπειρες.

Ως τότε δε θα κοπάσουν οι αναλύσεις για το πόσο κακό κάνουν στη δημοκρατία τα αδιέξοδα. Λες κι η δημοκρατία είναι ίδια κι όταν είναι αστική κι όταν είναι προλεταριακή. Αυτό που μένει εκτός κάθε συζήτησης είναι ένα: Για ποια οικονομία συζητάμε, άρα και για ποια πολιτική. Οταν μιλάς για την πολιτική χωρίς την οικονομία, είσαι τουλάχιστον απατεώνας. Γιατί δείχνεις λαγούς σε ένα πεδίο που έχουν ξεπατώσει κάθε φωλιά οι κυνηγοί.

Δε γίνεται να ζητάς να πάει καλά το ευρώ και ταυτόχρονα να θες και λαϊκή κυβέρνηση. Δε γίνεται να λες ελεύθερο στην κίνησή του το κεφάλαιο και μαζί να λες οι εργάτες έχουν δικαιώματα. Είναι δίκιο ενάντια σε δίκιο. Οπως τάξη ενάντια σε τάξη. Είναι πόλεμος και η πολιτική είναι μόνον ένα εργαλείο σ' αυτόν τον πόλεμο.

Που σημαίνει όπως χτες έτσι και σήμερα το κρίσιμο είναι ποιος συγκεντρώνει δυνάμεις για ποια πλευρά;

Το ΚΚΕ έχει κάνει καθαρό πως σ' αυτόν τον πόλεμο όπως χτες έτσι κι αύριο συγκεντρώνει δυνάμεις για μάχη από τη σκοπιά της εργατικής τάξης ενάντια στο κεφάλαιο. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουνε κάνει καθαρό πως συγκεντρώνουν δυνάμεις για να γίνει ισχυρότερο το κεφάλαιο. Με ποιανού το μέρος είναι ο ΣΥΝ, όταν τάσσεται και υπέρ της ελευθερίας κίνησης των κεφαλαίων;

Ο εργάτης που ετοιμάζεται να πάρει μέρος στην αυριανή μάχη οφείλει να θυμάται πως η επόμενη μέρα δεν είναι προεκλογική. Παραμονές των εκλογών είθισται να σβήνονται διάφορα πρόστιμα, να μην κόβει η ΔΕΗ το ρεύμα αν ο λογαριασμός είναι απλήρωτος, να μην σε καλεί στο τηλέφωνο ο κυνηγός κεφαλών που έχει η τράπεζα να κυνηγάει όσους δεν πλήρωσαν έγκαιρα τους τόκους. Την επομένη των εκλογών, όλα έρχονται στο ίσο τους. Και το σημερινό ίσο είναι η κυριαρχία της αστικής τάξης.

Οταν, λοιπόν, μας λένε «να φύγει η δεξιά», απαντάμε ναι, να γκρεμιστεί η αστική εξουσία. Να πάψει η κυριαρχία της αστικής τάξης. Και αστική τάξη δεν είναι μόνο 30 οικογένειες. Είναι και όλο το πολιτικό προσωπικό που τις υπηρετεί.

Γι' αυτό έχε το νου σε κάτι φράσεις, όπως «δημοκρατική παράταξη». Είναι η σούπα που σχεδιάζουν για αύριο, για την ώρα που τα μέτρα υπέρ του κεφαλαίου θα απαιτούν νέο βιολιτζή για τον ίδιο χαβά.

Η επόμενη μέρα θα μας βρει με καταγεγραμμένες ψήφους που το κεφάλαιο θα μετρά σαν έγκριση της ελευθερίας του και ψήφους που θα τις μετρά η εργατική τάξη σαν ενίσχυση της δύναμής της.

Και μόνον η ψήφος στο ΚΚΕ αντιστρατεύεται την ελευθερία κίνησης του κεφαλαίου.

Καλό βόλι!