Τζένιφερ Λοπέζ και Μαρκ Αντονι

Ολα τα παραπάνω, ίσως, να μην ήταν ικανά να τον συντρίψουν. Ετσι η «ζωή», για να τον αποτελειώσει, τον έσπρωξε στα ναρκωτικά. Τα οποία, για να τα αποφύγει, βούτηξε από τον 9ο όροφο ενός ξενοδοχείου, χωρίς να «καταφέρει» το θάνατό του! Κάποιοι λένε πως δε βούτηξε, αλλά τα δεκάδες φάρμακα που έπαιρνε, μαζί με τα ναρκωτικά, τον πέταξαν από το παράθυρο! Οπως και να 'χει, μετά από αυτή την απόπειρα έζησε άλλα πέντε βασανιστικά χρόνια!

Ομως, ποιος ήταν ο Χέκτορ Λαβ και πώς έφτασε να πηδάει από τα παράθυρα; Ο Χέκτορ Χουάν Περέζ, που ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στο Πόρτο Ρίκο το 1946. Σε ηλικίας 17 ετών φτάνει στη Νέα Υόρκη κυνηγώντας το «αμερικάνικο όνειρο»! Οπλο του μόνον η θαυμάσια φωνή του και το πάθος του για το τραγούδι. Ούτε κουβέντα, βέβαια, για σπουδές, για απαραίτητα εφόδια! Εφόδια, ίσως, που θα τον στήριζαν στη ζωή. Εφόδια που θα τον διευκόλυναν να κατανοήσει τον κόσμο καλύτερα. Αυτές οι ελλείψεις, μαζί με την έλλειψη πολιτικών και κοινωνικών προσανατολισμών, τον οδήγησαν σκαλί - σκαλί, υπόγειο το υπόγειο, παρέες τις παρέες, αδύναμο στα χέρια της αμερικάνικης ανθρώπινης αλεθομηχανής. Η οποία τον μεταχειρίστηκε όπως αυτή ξέρει να μεταχειρίζεται τους αδύναμους(;) ανθρώπους!

Βέβαια, κάποια στιγμή ο Χέκτορ Λαβ πίστεψε πως έπιασε το «όνειρο». Κάποιο «έμπειρο αυτί» τον «ακούει» και γυρίζει τον πρώτο του δίσκο, ύστερα το δεύτερο και σιγά - σιγά φτάνει στην ...κορυφή! Πλούτη, δόξα! Αυτή η διαδρομή στην κορυφή, που ακούγεται εύκολη στη διήγηση, στην ουσία ήταν γεμάτη αγκάθια. Κάθε στιγμή έπρεπε να επιβεβαιώνει την παρουσία του. Από τη μια στιγμή στην άλλη μπορούσε να ξεπέσει στην ανυπαρξία. Από την κορυφή στον πάτο! Οι νόμοι της αμερικάνικης καλλιτεχνικής αγοράς είναι αδυσώπητοι! Στο τέλος αυτοί οι νόμοι τον σκότωσαν! Ενας ακόμα θάνατος καλλιτέχνη στο βωμό του ανταγωνισμού!

Αν με συγκίνησε η ταινία, και με συγκίνησε ιδιαίτερα, είναι γιατί βλέποντάς τη στο νου μου ήρθαν δεκάδες άλλες περιπτώσεις καλλιτεχνών που πέθαναν από ναρκωτικά. Ακόμα και δικών μας, Ελλήνων, εννοώ, καλλιτεχνών, που τους βούτηξαν από το λαιμό και τους πέταξαν στα σκουπίδια, αφού πρώτα τους κατατρύπησαν (στις φλέβες, στην καρδιά)! Θεωρώ την ταινία πολύ χρήσιμη, γιατί δείχνει πως αυτή η ιστορία, η ιστορία των ναρκωτικών, η ιστορία του ανταγωνισμού, είναι ένα απέραντο ναρκοπέδιο στο οποίο θυσιάζονται θαυμάσιες φωνές, τρυφεροί άνθρωποι!

Η αφήγηση της ταινίας γίνεται από τη γυναίκα του Χέκτορ Λαβ (την ερμηνεύει η πανέμορφη Τζένιφερ Λοπέζ, που είναι και ο παραγωγός της ταινίας) και η οποία πέντε χρόνια μετά το θάνατο του άντρα της σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα (αφού, στο μεταξύ είχε γίνει αλκοολική)! Πρέπει να πούμε πως ακόμα και φιξιόν (επινοημένη) να ήταν η ταινία, θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον. Σκεφτείτε, τώρα, που είναι ή τέλος πάντων βασίζεται σε αληθινή ιστορία!

Παίζουν: Τζένιφερ Λοπέζ, Μαρκ Αντονι, Τζον Ορτιζ.