Με εύηχες λέξεις, με όρους που φαντάζουν θετικοί, πλασάρονται οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις. Ετσι, ο πολυδιαφημισμένος όρος «διά βίου μάθηση» σημαίνει στην πραγματικότητα το ισόβιο κυνήγι εφήμερων δεξιοτήτων και καταρτίσεων, στους τομείς εκείνους που ενδιαφέρουν στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο το κεφάλαιο. Το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Επαγγελματικών Προσόντων (ΕΠΕΠ), που υιοθετήθηκε προχτές στο Ευρωκοινοβούλιο, εξομοιώνει τους τίτλους σπουδών που παρέχει το εκπαιδευτικό σύστημα, με τα διάφορα πιστοποιητικά που μπορεί να παρέχει οποιοσδήποτε φορέας, ακόμα και μια επιχείρηση. Κάνοντας μάλιστα ένα βήμα παραπέρα, εξομοιώνει τις γνώσεις που απέκτησε ένας εργαζόμενος μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα, με τις «άτυπες μορφές μάθησης», ακόμα και με την εμπειρία του!

Με το ΕΠΕΠ διαμορφώνεται ένας κατάλογος, που περιλαμβάνει οχτώ επίπεδα επαγγελματικών προσόντων. Εκείνο που διευκρινίζεται είναι ότι τα επίπεδα αυτά δεν αφορούν σε επαγγελματικά προσόντα που αποκτήθηκαν μέσα από το θεσμοθετημένο εκπαιδευτικό σύστημα. Αντιθέτως, γίνεται λόγος για «να εκσυγχρονιστούν τα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης, να συνδεθούν η εκπαίδευση, η κατάρτιση και η απασχόληση και να φτιαχτούν γέφυρες ανάμεσα στην επίσημη, την ανεπίσημη και την άτυπη μάθηση οδηγώντας και στην επικύρωση των μαθησιακών αποτελεσμάτων που αποκτώνται μέσω της πείρας». Δεν ενδιαφέρει την ΕΕ πού, πώς και με ποιον τρόπο αποκτήθηκαν οι δεξιότητες. Πανεπιστήμιο και σεμινάριο κατά παραγγελία του εργοδότη, επαγγελματική εκπαίδευση και τσαλαβούτημα σε καταρτίσεις, γίνονται ένα και το αυτό. Αθροίζονται και συγκροτούν το σύνολο των δεξιοτήτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι αναφέρεται πως «κάθε επίπεδο επαγγελματικών προσόντων πρέπει κατ' αρχήν να μπορεί να επιτευχθεί μέσω ποικίλων διαδρομών εκπαίδευσης και σταδιοδρομίας». Εκείνο που ενδιαφέρει είναι να μετριούνται οι δεξιότητες αυτές και να κατατάσσεται ο εργαζόμενος στο αντίστοιχο επίπεδο. Με τον αντίστοιχο μισθό και δικαιώματα...

Είναι φανερό ότι πρόκειται για κατάφωρη υποβάθμιση των σπουδών και των πτυχίων, για υποβάθμιση και απαξίωση του ίδιου του εκπαιδευτικού συστήματος. Με στόχο την κατακόρυφη πτώση των μισθών και των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο κατώτερο δυνατό επίπεδο. Αλλωστε, είναι δεδηλωμένος στόχος της ΕΕ η υποταγή της εκπαίδευσης στην εξυπηρέτηση των αναγκών του κεφαλαίου για αύξηση της κερδοφορίας. Ευέλικτους εργαζόμενους θέλει το κεφάλαιο; Η ΕΕ και οι πολιτικές δυνάμεις σε κάθε χώρα που πίνουν νερό στο όνομά της, μεταρρυθμίζουν, θεσμοθετούν και βάζουν πλάτες για να υλοποιηθούν πολιτικά οι απαιτήσεις του κεφαλαίου.

Η διεκδίκηση αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν Παιδείας υψηλού επιπέδου, η απαίτηση για ενιαία ανώτατη εκπαίδευση, για ολόπλευρη μόρφωση και δουλιά με δικαιώματα, έρχονται αναγκαστικά σε σύγκρουση με την πολιτική της ΕΕ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Η ίδια η ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου σε όλο το φάσμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων και της νεολαίας αναδεικνύει την ανάγκη για κοινό μέτωπο πάλης νεολαίας, εργαζομένων και άλλων λαϊκών στρωμάτων.