Η κυβέρνηση της ΝΔ υλοποιεί το πρόγραμμα των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων με σκοπό τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας του μονοπωλιακού κεφαλαίου και την υλοποίηση της στρατηγικής της Λισαβόνας. Στα πλαίσια της επιτάχυνσης των ιδιωτικοποιήσεων και της «απελευθέρωσης» των αγορών σε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, κλιμακώνει την πορεία ιδιωτικοποίησης του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ), συνολικά του λιμενικού συστήματος της χώρας. Επιταχύνει και βαθαίνει παραπέρα μια πολιτική που είχε υλοποιηθεί από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ με μετατροπή των λιμανιών σε ΑΕ, συμβάσεις παραχώρησης, εισαγωγή στα ΧΑΑ κλπ.

Αυτή η πολιτική δεν έχει καμία σχέση με την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, με τη δημιουργία θέσεων εργασίας ή με λόγους δημόσιου συμφέροντος (!), όπως προκλητικά και αποπροσανατολιστικά επικαλείται η κυβέρνηση. Αποσκοπεί στην πλήρη ένταξη των λιμανιών στους σχεδιασμούς του μονοπωλιακού κεφαλαίου των «διευρωπαϊκών δικτύων μεταφορών». Επιδιώκει να ενισχύσει την τάση συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου στις θαλάσσιες μεταφορές, τεμαχίζοντας και παραχωρώντας στα μονοπώλια των μεταφορών τους Σταθμούς Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) και άλλους τομείς των λιμανιών, συμβάλλοντας έτσι στην παραπέρα συγκεντροποίηση, με επέκτασή τους στον κλάδο των λιμενικών εργασιών.

Η πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων - ιδιωτικοποιήσεων γίνεται για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες κίνησης του κεφαλαίου σήμερα. Γενικά η επιχειρηματική δραστηριότητα του κράτους στο καπιταλιστικό σύστημα δεν αποτελεί παγιωμένη, μόνιμη κατάσταση.

Η αποκλειστικότητα του κρατικού επιχειρηματικού τομέα αντιστρατεύεται μακροπρόθεσμα τις νομοτέλειες της καπιταλιστικής παραγωγής. Ιστορικά συνδέεται με την προετοιμασία του εδάφους της καπιταλιστικής συσσώρευσης σε τομείς όπου απαιτείται μεγάλο κεφάλαιο με χαμηλή απόδοση και υψηλό κίνδυνο για την κερδοφορία του. Τέτοιες ήταν και οι λιμενικές υποδομές που στήθηκαν δεκαετίες τώρα, με την άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων σε αυτές και τα τιμολόγια που έχει πληρώσει ο ελληνικός λαός, χωρίς καμία επιβάρυνση για τα δεδομένα του ΟΛΠ στον κρατικό προϋπολογισμό.

Η προώθηση της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης σε αυτούς τους τομείς αποτελεί έναν από τους σημαντικούς άξονες της στρατηγικής της Λισαβόνας και υλοποιείται με διαφορετικούς ρυθμούς σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ. Η «απελευθέρωση» στρατηγικών τομέων δημιουργεί δυνατότητες εισόδου σε κεφάλαια που είχαν υπερσυσσωρευθεί σε άλλους κλάδους παγκόσμια και ψάχνουν διέξοδο τοποθέτησης, με προοπτικές μέγιστης και εξασφαλισμένης κερδοφορίας.

Η κυβέρνηση σήμερα, συνεχίζοντας παραπέρα την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, δημιουργεί αυτές τις προϋποθέσεις για εισβολή του μονοπωλιακού κεφαλαίου στα Λιμάνια με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων, με εφαρμογή του Νόμου για τις ΔΕΚΟ, με την κατάργηση ΣΣΕ στους νεοπροσλαμβανόμενους, την ένταση της εκμετάλλευσης συνολικά των εργαζόμενων στο χώρο. Ενώ ταυτόχρονα, προωθεί και το δεύτερο εκ των ουκ άνευ όρο για να εκδηλώσουν τα μονοπώλια ενδιαφέρον, που είναι η εξασφάλιση «συναίνεσης» και «εργασιακής ειρήνης» με ενσωμάτωση του εργατικού δυναμικού στη λογική της «επιχειρηματικότητας» και «ανταγωνιστικότητας».

Κυβέρνηση και ΥΕΝ εντατικά δρομολογούν τη δημιουργία προϋποθέσεων για εισβολή του ιδιωτικού κεφαλαίου στα Λιμάνια. Στην πρώτη γραμμή, προωθεί την παράδοση στα διεθνικά μονοπώλια των μεταφορών, των σταθμών εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) ΟΛΠ και ΟΛΘ. Εναν κρίσιμο τομέα, που έχει στρατηγική σημασία για τις λαϊκές ανάγκες και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Μετά τον Αστακό και το Τυμπάκι, η κυβέρνηση, υλοποιώντας προηγούμενο σχέδιο του ΠΑΣΟΚ και χρησιμοποιώντας σαν όχημα τον Οργανισμό Λιμένα Λαυρίου, παραχωρεί λιμενική ζώνη δίπλα από τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά για να στήσουν Λιμάνι (ΣΕΜΠΟ) οι ιδιώτες.

Σχεδιάζει παραπέρα παραχωρήσεις και συμπράξεις (ΣΔΙΤ) για όλο το λιμενικό σύστημα. Υλοποιώντας ευρωενωσιακή οδηγία, προωθεί την εγκατάσταση και λειτουργία και άλλων εκτεταμένων συστημάτων ασφαλείας στα λιμάνια. Με πρόσχημα την τρομοκρατία και με προοπτική την ιδιωτικοποίηση, θέλει να μετατρέψει τα λιμάνια σε φρούρια απέναντι στη συνδικαλιστική δράση. Ιδιωτικοποιώντας τη φύλαξη μέσω ΣΔΙΤ, έχει εγγράψει προϋπολογισμό - μαμούθ, ενδεικτικού ύψους 342 εκατ. ευρώ για το 2008, που σκοπεύει να τον φορτώσει στους 12 οργανισμούς λιμένος. Στη συνέχεια θα προχωρήσει ανάλογα σε άλλα ενενήντα λιμάνια. Προετοιμάζει έτσι το έδαφος για την επόμενη μέρα. Είτε γίνει παραχώρηση του ΣΕΜΠΟ σε έναν ή περισσότερους ιδιώτες, όπως δηλώνει ο καινούριος ΥΕΝ, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο.

Οι πολυεθνικές, το εφοπλιστικό κεφάλαιο, βάζουν κάτω από τον άμεσο έλεγχό τους και μονοπωλούν την κύρια είσοδο - έξοδο εμπορευμάτων της χώρας, τις εμπορευματικές ροές, τα θαλάσσια σύνορά της, σε αυτόν τον βασικό κρίκο των μεταφορών. Πράγμα που θα έχει αλυσιδωτές αρνητικές συνέπειες για τους εργαζόμενους, για τα λαϊκά στρώματα στο σύνολό τους.

Η υλοποίηση αυτού του σχεδιασμού αφορά όλο τον ελληνικό λαό και όχι μόνο μια μερίδα από εργαζόμενους στα λιμάνια όπως προσπαθεί να παρουσιάσει το πρόβλημα η κυβέρνηση.

Οι εργαζόμενοι του Πειραιά, ο ελληνικός λαός, πρέπει να γνωρίζουν τις επιπτώσεις που επακολουθούν από τον τεμαχισμό και την ιδιωτικοποίηση του ΣΕΜΠΟ. Το βασικότερο αντικείμενο δράσης του λιμανιού παραδίδεται στις πολυεθνικές, με επιπτώσεις στην ενιαία λειτουργία και ανάπτυξή του. Οδηγεί στον παραπέρα τεμαχισμό του, εξέλιξη που θα έχει βαριές συνέπειες για τους εργαζόμενους μέσα σε αυτό, τους άμεσα εμπλεκόμενους κλάδους με το λιμάνι και όλο το λαό μέχρι τον τελικό καταναλωτή.

Οπως δείχνει η πείρα ιδιωτικοποίησης σε άλλους τομείς, θα έχουμε:

• Απώλεια χιλιάδων θέσεων πλήρους, σταθερής, μόνιμης εργασίας, με συγκροτημένα δικαιώματα (συμβάσεις, ασφάλιση, ωράρια) και αντικατάστασή τους με ένα περιορισμένο αριθμό θέσεων που θα δημιουργηθούν από εργαζόμενους με όρους εργασιακού Μεσαίωνα. Ο πρόσφατος διαχωρισμός των νεοπροσλαμβανόμενων, με την κατάργηση της ισχύουσας Συλλογικής Σύμβασης των όρων εργασίας που έγινε το καλοκαίρι, είναι μόνο η αρχή αυτού που επιδιώκεται. Θα έχουμε εκτίναξη της ανεργίας στα ύψη και παράδεισο κερδοφορίας για τα μονοπώλια των μεταφορών. Ενίσχυση της δύναμης και της εξουσίας τους, της ασύδοτης δράσης και επιθετικότητάς τους.
• Αντίστοιχες επιπτώσεις θα υπάρξουν στις εργασιακές σχέσεις των ναυτεργατών, με επιβολή πολυειδικότητας, εντατικοποίηση, περιορισμό των συνθέσεων και κατέβασμα στους ντόκους (λιμενεργασία), αλλά και στους εργαζόμενους στην Ακτοπλοΐα.
• Η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη οδηγείται σε παραπέρα εγκατάλειψη και συρρίκνωση και στην καλύτερη περίπτωση σε απώλεια του σημερινού χαρακτήρα της μονοπώλησής της, με εκτοπισμό μικρών μονάδων και αυτοαπασχολούμενων σε αυτή και χιλιάδων θέσεων εργασίας μεταλλεργατών.
• Με τις εξελίξεις που προωθούνται, οι εξαρτώμενες ναυτιλιακές μονάδες και ειδικότερα οι μικρότερες, θα οδηγηθούν σε συρρίκνωση και εκτοπισμό, με την απώλεια μεριδίων αγοράς από το νέο ιδιοκτήτη μονοπωλητή ή το καρτέλ του χώρου, με άμεση επίπτωση ένα μπαράζ απολύσεων ναυτιλιακών υπαλλήλων.
• Πλήγμα θα δεχτούν οι εκτελωνιστές, καθώς επίσης και μια σειρά μικρές χερσαίες μεταφορικές επιχειρήσεις και αυτοαπασχολούμενοι μεταφορείς που θα δεχτούν πιέσεις και σύνθλιψη.
• Οι μονοπωλιακοί όμιλοι που θα εισβάλλουν στο ΣΕΜΠΟ ακολουθώντας δική τους πολιτική, θα οδηγήσουν σε εκτίναξη των τιμολογίων εισαγωγών - εξαγωγών στα ύψη, με ό,τι αυτό σημαίνει για το εμπόριο και τις τιμές καταναλωτών. Η χρησιμοποίησή του θα γίνεται με βάση τις προτεραιότητες της πολυεθνικής. Αυτό πλήττει άμεσα συνολικά τους μικρέμπορους και αυτοαπασχολούμενους στο εμπόριο.

Θα υπάρξουν επιπτώσεις πολυεπίπεδες σε όλη την κλίμακα του μεταφορικού έργου. Σε όλη την εφοδιαστική αλυσίδα, το εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριο και τον ανεφοδιασμό με εμπορεύματα μιας ενδοχώρας 4 εκατ. του λεκανοπεδίου και όχι μόνο, καθώς επίσης και του νησιώτικου συμπλέγματος.

Η κυβέρνηση πιεσμένη από τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο λιμάνι και το μέτωπο πάλης που αναπτυσσόταν, κατέφυγε κατ' αρχήν στον ελιγμό της «αναβολής», αξιοποιώντας την «εργασιακή ειρήνη» που της πρόσφεραν οι συνδικαλιστικές παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ στο χώρο, με τη συμφωνία που υπέγραψαν για έναρξη «κοινωνικού διαλόγου» για τον «βέλτιστο τρόπο ανάπτυξης».

Τώρα επιχειρεί το δεύτερο ελιγμό, αυτόν της «μερικής παραχώρησης» του ΣΕΜΠΟ και της εισόδου περισσότερων του ενός ιδιωτών. Την κυβερνητική πολιτική στηρίζει ουσιαστικά και το ΠΑΣΟΚ με τη στρατηγική σύμπλευση στα πλαίσια της «απελευθέρωσης» και τις ψευδεπίγραφες κατηγορίες του για καθυστέρηση, προχειρότητα και αδυναμία της κυβέρνησης να υλοποιήσει με συναινετικές διαδικασίες τα αντιλαϊκά σχέδια. Επίσης τη βοηθούν η αποπροσανατολιστική και επικίνδυνη πρόταση του ΣΥΝ που μιλάει για «δημόσιο χαρακτήρα» των πρώην ΔΕΚΟ, χωρίς να αμφισβητεί το πλαίσιο της καπιταλιστικής απελευθέρωσης, για «ανταγωνιστικότητα» και ισόρροπη ανάπτυξη των λιμανιών μέσα από τα διευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών σε καθεστώς κυριαρχίας των μονοπωλίων.

Η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν κυβέρνηση και πλουτοκρατία είναι το μέτωπο πάλης, η κλιμάκωση του αγώνα. Απαιτείται άμεσα οι εργαζόμενοι όλοι, ο λαός του Πειραιά να κινητοποιηθούν όχι μόνο για να σταματήσει ο τεμαχισμός και η ιδιωτικοποίηση του ΣΕΜΠΟ ΟΛΠ, αλλά συνολικά ενάντια στην «απελευθέρωση» - ιδιωτικοποίηση του λιμενικού συστήματος.

Αμεσα να συγκροτηθεί ενιαίο μέτωπο δράσης από τους εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους μέσα στο Λιμάνι και σε όλο το πλέγμα των συναφών με αυτό δραστηριοτήτων, ώστε να μπει φραγμός στην ιδιωτικοποίηση. Για την ακύρωση των κυβερνητικών μέτρων και στην πορεία την ανατροπή του συνόλου αυτής της χρεοκοπημένης αντιλαϊκής πολιτικής.

Αποκρούουμε τα κυβερνητικά σχέδια και υπογραμμίζουμε την αναγκαιότητα αποδέσμευσης από την πολιτική και εξουσία των μονοπωλίων, το πλαίσιο της «απελευθέρωσης» της ΕΕ, την ανάπτυξη με κριτήριο το κέρδος, που αποτελεί τη γενεσιουργό αιτία του προβλήματος. Σε αυτή την προσπάθεια οι δυνάμεις του ΚΚΕ, με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή του αγώνα παλεύοντας για ΟΛΠ ενιαίο, αποκλειστικά δημόσιο. Για ενιαίους αποκλειστικά κρατικούς φορείς σε όλους τους τομείς στρατηγικής σημασίας (μεταφορές, ενέργεια κλπ.), οι οποίοι θα αποτελούν λαϊκή περιουσία και θα υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες, όπως η μόνιμη σταθερή με πλήρη δικαιώματα εργασία, για όλους τους εργαζόμενους, κατάργηση της απαράδεκτης διάκρισης με τους νεοπροσλαμβανόμενους, υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων, προστασία του περιβάλλοντος. Για κατοχύρωση της μεταφοράς σαν κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.

Η απάντηση στα ιδεολογήματα του κεφαλαίου περί «ανταγωνιστικότητας» και στα παραπλανητικά διλήμματα, η απάντηση στο μονοπώλιο, ιδιωτικό ή κρατικό, στην ανάπτυξη με κριτήριο το κέρδος είναι: Η κοινωνική κρατική ιδιοκτησία των βασικών συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής στους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας και η κεντρικά σχεδιασμένη με κάθετη διακλάδωση - διεύθυνση της παραγωγής, που υπηρετεί την κατανομή με κίνητρο τη λαϊκή ευημερία.

Στο πλαίσιο της λαϊκής οικονομίας, η πρόταση του ΚΚΕ διασφαλίζει ότι θα σχεδιάζεται η ανάπτυξη των λιμανιών με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες ώστε:

• Το λιμενικό σύστημα να εναρμονίζεται με τους στόχους της σχεδιασμένης κοινωνικής παραγωγής, της περιφερειακής πολιτικής, της πολιτικής μεταφορών με κίνητρο την κοινωνική ευημερία και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.
• Να εντάσσεται στον ενιαίο κρατικό φορέα μεταφορών. Ειδικότερα, να υπηρετεί τις σχεδιασμένες ακτοπλοϊκές γραμμές, να ικανοποιεί τις ανάγκες των νησιώτικων συμπλεγμάτων.
• Να είναι οργανικά δεμένο με την παραγωγή. Να προωθεί τις διακλαδικές συνεργασίες (π.χ. τη ναυπηγοεπισκευή).
• Σε διεθνές επίπεδο τα λιμάνια να αποτελούν μέσα προώθησης διακρατικής συνεργασίας στη βάση του αμοιβαίου οφέλους.

Σε αυτή τη βάση επιδιώκουμε τη συγκέντρωση, το μέτωπο όλων των κοινωνικών δυνάμεων που θίγονται από τη φιλομονοπωλιακή πολιτική, κόντρα στο μπλοκ των δυνάμεων της καπιταλιστικής «ανταγωνιστικότητας» και της ενσωμάτωσης στο σύστημα. Για να διεκδικηθούν βαθιές αλλαγές στο επίπεδο εξουσίας, ώστε να μετατραπούν τα λιμάνια σε λαϊκή περιουσία, στα πλαίσια της λαϊκής οικονομίας που αποτελεί τη μόνη λύση - διέξοδο σε όφελος της λαϊκής πλειοψηφίας.

(Το δημοσιευμένο κείμενο αποτελεί την ομιλία του στελέχους του ΚΚΕ στην Ημερίδα που διοργάνωσε η Κομματική Οργάνωση Πειραιά για τη Ναυτιλία, τη Ναυπηγοεπισκευαστική Βιομηχανία και τα Λιμάνια, την Πέμπτη 6 του Δεκέμβρη)