Κυριακή 16 Δεκέμβρη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 14
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 2008
Βασικός στόχος η υλοποίηση της αντιλαϊκής «Λισαβόνας»
  • Αρχίζει σήμερα στη Βουλή η συζήτηση για τον προϋπολογισμό της επόμενης χρονιάς
  • Η παρέμβαση του γενικού εισηγητή του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλου

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αρχίζει σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής, η πενθήμερη συζήτηση για τον κρατικό προϋπολογισμό του 2008. Η σημερινή συνεδρίαση είναι αφιερωμένη στις τοποθετήσεις των εισηγητών και των ειδικών αγορητών των κομμάτων. Η συζήτηση θα συνεχιστεί αύριο και θα ολοκληρωθεί - αφού μιλήσουν και οι πολιτικοί αρχηγοί - τα μεσάνυχτα της Πέμπτης με ονομαστική ψηφοφορία.

Ο Νίκος Καραθανασόπουλος, γενικός εισηγητής του ΚΚΕ, όπως προκύπτει και από τη γραπτή εισήγηση που ήδη έχει καταθέσει το Κόμμα, στην τοποθέτησή του θα αναφερθεί στο χαρακτήρα του κρατικού προϋπολογισμού της επόμενης χρονιάς και τους στόχους της κυβέρνησης να επιταχύνει τους ρυθμούς υλοποίησης του μεταρρυθμιστικού, όπως το ονομάζει, Προγράμματός της. Βαδίζει, δηλαδή σταθερά στην υλοποίηση της αντιλαϊκής στρατηγικής της Λισαβόνας, με την οποία επιχειρείται η θωράκιση των συμφερόντων του ευρωενωσιακού κεφαλαίου, η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. Στη συνέχεια θα τονίσει:

«Με τον προϋπολογισμό για το 2008 παραμένει σταθερός ο αντιλαϊκός ταξικός χαρακτήρας της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης, ανεξάρτητα από τις μεταβολές στις δημοσιονομικές επιδόσεις της χώρας και την έξοδό της από το καθεστώς "επιτήρησης" της ΕΕ. Η όποια αντιπαράθεση περί απογραφής, διαφάνειας ή δημιουργικής λογιστικής επιχειρεί να αποκρύψει αυτόν ακριβώς τον ταξικό του χαρακτήρα, ο οποίος παραμένει σταθερός ανεξάρτητα των όποιων εναλλαγών σε επίπεδο κυβερνητικής διαχείρισης της εξουσίας.

Οι εκάστοτε προτεραιότητες και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καθορίζονται από τις συγκεκριμένες ανάγκες αντιμετώπισης των δυσκολιών αναπαραγωγής του κεφαλαίου, από τη συγκεκριμένη φάση του οικονομικού κύκλου και από τα όποια περιθώρια ενσωμάτωσης και εκτόνωσης των κοινωνικών αντιδράσεων.

Ο Κρατικός Προϋπολογισμός αποτελεί ένα ακόμη μέσο αναδιανομής του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Αποτελεί παράγοντα επιδείνωσης της θέσης των εργαζομένων, της λαϊκής οικογένειας».

Το παραπάνω συμπέρασμα - τονίζει ο εισηγητής του ΚΚΕ - προκύπτει τόσο από την ανάλυση του σκέλους των εσόδων, όσο και από αυτήν των δαπανών του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2008.

Τα έσοδα

Για τα έσοδα σημείωσε ότι και ο προϋπολογισμός του οικονομικού έτους 2008 έρχεται να επιβεβαιώσει το βαθιά αντιλαϊκό και ταξικό προσανατολισμό της κυβέρνησης της ΝΔ και τη δεδηλωμένη βούλησή της να υλοποιήσει με ακόμη πιο γρήγορους ρυθμούς το συνολικό σχέδιο των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων.

«Ο κρατικός προϋπολογισμός - είπε- ως ένα ακόμη εργαλείο αναδιανομής του κοινωνικού πλούτου, χρησιμοποιείται από τη ΝΔ κραυγαλέα υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Στόχος τα εισοδήματα εκατομμυρίων μισθωτών, συνταξιούχων, μικροεπαγγελματιών και μικροϊδιοκτητών. Στο απυρόβλητο τα τεράστια κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και οι, αμύθητης αξίας, ακίνητες περιουσίες. Κύρια και αποκλειστική πηγή εσόδων παραμένει το λαϊκό εισόδημα.

Η κυβέρνηση δρομολόγησε και δρομολογεί μια σειρά νόμους και ρυθμίσεις, προκειμένου να μετακυλήσει το σύνολο των φορολογικών βαρών στα πλατιά λαϊκά στρώματα, απαλλάσσοντας το μεγάλο κεφάλαιο από κάθε συνεισφορά στα κρατικά έσοδα.

  • Καταργεί το Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας και εισάγει τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων.
  • Προχωράει σε αύξηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων.
  • Αναμορφώνει τη φορολογία καυσίμων με σταδιακή αύξηση του ΕΦΚ.
  • Αναμένει αύξηση «μαμούθ» από την είσπραξη του ΦΠΑ.
  • Οι μειώσεις των συντελεστών φορολογίας των φυσικών και νομικών προσώπων που θεσπίστηκαν με νόμους τα προηγούμενα χρόνια οδήγησαν σε αύξηση της συμμετοχής των έμμεσων έναντι των άμεσων φόρων στα συνολικά φορολογικά έσοδα.
Οι δαπάνες

Σε ό,τι αφορά τις δαπάνες, ο εισηγητής τονίζει:

«Από την αρχή κιόλας της εισηγητικής έκθεσης, η κυβέρνηση επιβεβαιώνει την επιμονή της στις ίδιες αντιδραστικές και αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις.

  • Στα ασφαλιστικά συνταξιοδοτικά και προνοιακά δικαιώματα των εργαζομένων.
  • Στην επέκταση και γενίκευση της μερικής απασχόλησης και των ευέλικτων μορφών εργασίας. Επέκταση και γενίκευση για την οποία ο αρμόδιος υπουργός επαίρεται γιατί προσεγγίζουμε το μέσο κοινοτικό όρο.
  • Στο ουσιαστικό πάγωμα (στην ουσία μείωση) των μισθών, ημερομισθίων και συντάξεων.
  • Στην ίδια άθλια πολιτική επιδείνωσης της θέσης των ανέργων και την περαιτέρω υποβάθμιση των προγραμμάτων στέγασης κλπ.
  • Στην εκποίηση των δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων. Ηδη οι εργαζόμενοι γεύονται τα αποτελέσματα των αποκρατικοποιήσεων του ΟΤΕ, της ΔΕΗ, των Ναυπηγείων κλπ.
  • Στην αύξηση των προνομίων των επιχειρηματιών των μονοπωλίων με στόχο την αύξηση των υπερκερδών τους.

Η κυβέρνηση στην εισηγητική της έκθεση καυχιέται διότι οι μεταρρυθμίσεις της (στις οποίες επιμένει) αποδίδουν καρπούς. Η κυβέρνηση έχει δίκιο. Οντως, οι μεταρρυθμίσεις της αποδίδουν καρπούς. Μόνο που οι καρποί είναι πικροί για τους εργαζόμενους και γλυκοί για τους κεφαλαιοκράτες και τα μονοπώλια. Είχαν και έχουν στόχο και αποτέλεσμα τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Μείωση που επιδιώκεται στο όνομα του λεγόμενου «κόστους εργασίας» και επιταχύνεται και από τη μείωση στην ουσία των μισθών και ημερομισθίων και από την αύξηση των ιδιωτικών δαπανών στους τομείς της Υγείας, της Πρόνοιας, της Παιδείας, του Πολιτισμού, του Αθλητισμού κ.ά.

Στη μείωση, δηλαδή, όσων κρατικών Δαπανών συμβάλλουν στην αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης της εργατικής λαϊκής οικογένειας.

Η βελτίωση ορισμένων δεικτών, όπως η αύξηση του ΑΕΠ, η μείωση της ανεργίας, η σύγκλιση της οικονομίας κλπ. με το μέσο όρο της ΕΕ, καμία σχέση με την πραγματικότητα που βιώνει ο εργαζόμενος και οικογένειά του δεν έχουν. Είναι γνωστό πως η κυβέρνηση από την αύξηση του ΑΕΠ υπολογίζει την αύξηση του κατά κεφαλήν εισοδήματος, προσθέτοντας μαζί τα εισοδήματα των κεφαλαιοκρατών και των εργαζομένων και βγάζει το μέσο όρο. Είναι επίσης γνωστό πως η κυβέρνηση υπολογίζει την ανεργία. Χωρίς να μετρά όσους δεν είναι στις λίστες των ανέργων π.χ. όσους δουλεύουν κάποιες ώρες, κάποιες μέρες, σε κάποια προγράμματα κλπ. Είναι επίσης γνωστό ότι οι δείκτες σύγκλισης με την ΕΕ δεν αφορούν την πραγματική αγοραστική δυνατότητα, δεν αφορούν τους τομείς της Πρόνοιας, των Συντάξεων, της Υγείας κλπ. Πολύ περισσότερο που η επιδίωξη της ΕΕ και των κυβερνήσεων είναι προς τα κάτω και όχι προς τα επάνω να υπάρξει σύγκλιση.


Τ.Ο.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ