Μια λίμνη αίμα στο πεζοδρόμιο. Αυτό είναι ό,τι απέμεινε από τον Αλάχ Μοχάμετ 25 ετών και τον Γιασέρ Νταούτ 27 ετών από την Αίγυπτο. Μπογιατζήδες και οι δύο. Είχαν ολόκληρη τη ζωή μπροστά τους. Ομως, χτες το μεσημέρι την έχασαν στη νεοαναγειρόμενη οικοδομή - κρεματόριο στην οδό Κωνσταντινουπόλεως 81, στο Κερατσίνι. Την ίδια περίπου ώρα, ένας ακόμα εργάτης ουκρανικής καταγωγής έπεφτε νεκρός σε χαρταποθήκη στο Βοτανικό, ανεβάζοντας σε τρεις τους νεκρούς μέσα σε μια μόνο μέρα και σε 109 τους σκοτωμένους που θρηνεί η εργατική τάξη από τις αρχές του 2007.

Ο εργολάβος που είχε αναλάβει την οικοδομή στο Κερατσίνι ανάγκασε τους δυο μετανάστες να ανέβουν σε ένα πρόχειρο κατασκεύασμα που είχε στηθεί από την έξω πλευρά του μπαλκονιού του 5ου ορόφου για να σπατουλάρουν τους τοίχους. Η ψευτοκατασκευή δεν άντεξε το βάρος τους. Υποχώρησε και βρέθηκαν στο κενό. Μέτρησαν πέφτοντας πάνω από 15 μέτρα ύψος. Και όταν τα κορμιά τους «έσκασαν» στο έδαφος, ο ένας έμεινε επί τόπου και ο δεύτερος, που έβγαζε αίμα από παντού, ξεψύχησε κατά τη διαδρομή προς το Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας.

Από τους υπεύθυνους του έργου, μέχρι χτες το βράδυ, όχι μόνο δε συνελήφθη κανείς, αλλά δεν έγινε ούτε προσαγωγή. Και αυτό παρά το γεγονός ότι, όπως κατήγγειλαν συνάδελφοι των σκοτωμένων, στο χώρο ήταν όλοι οι υπεύθυνοι, όπως και ο κατασκευαστής.

Στον τόπο του δεύτερου φονικού, στην αποθήκη της επιχείρησης χάρτου «Αφοί Χρυσανθακόπουλοι» στο Βοτανικό, ένας νεαρός εργάτης (τα στοιχεία του δεν είχαν γίνει γνωστά μέχρι χτες βράδυ) καταπλακώθηκε από ρολά χαρτιού, στην προσπάθειά του να ελέγξει την «ντάνα».

Συνδικαλιστές του ταξικού κινήματος καταγγέλλουν την έλλειψη μέτρων ασφάλειας με ευθύνη της κάθε εργοδοσίας, που αφήνει τους εργαζόμενους εντελώς απροστάτευτους στους αμέτρητους κινδύνους που προκύπτουν από την εντατικοποίηση της δουλιάς και τις συνθήκες στα εργοστάσια και τους άλλους χώρους. Μια έλλειψη μέτρων που ενθαρρύνεται και νομιμοποιείται από την πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, οι οποίες επιτρέπουν στους εργοδότες να δρουν ανεξέλεγκτοι, στο όνομα της μείωσης του «κόστους» της εργασίας και της αύξησης της κερδοφορίας τους.