Η «υπόθεση Ζαχόπουλου» ήταν η αφορμή για να εκλυθεί στην ατμόσφαιρα η δυσωδία μιας αδυσώπητης οικονομικής και πολιτικής πάλης ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομίλους αλλά και ανάμεσα σε κέντρα εξουσίας, με επίκεντρο το μοίρασμα του πλούτου και τον έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων. Η όλη υπόθεση καθόλου δεν αποκλείεται να λειτουργήσει σαν θρυαλλίδα επιτάχυνσης των διαδικασιών που αφορούν στην αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος. Οποιος παρακολουθεί τις εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος μπορεί να αντιληφθεί ότι κάτι τέτοιο εξυφαίνεται.

Είναι φανερό ότι ισχυρά τμήματα του κεφαλαίου παρεμβαίνουν άμεσα στο πολιτικό σκηνικό, στα ίδια τα κόμματα που υπηρετούν το αστικό σύστημα ή που δεν το αμφισβητούν. Δεν κρύβεται πια η επιδίωξή τους για τη διαμόρφωση εναλλακτικών, ως προς τη δικομματική εναλλαγή, σεναρίων, και δε θα διστάσουν αν κρίνουν πως είναι απαραίτητο να δημιουργήσουν και νέα κόμματα, ελεγχόμενα, επιδιώκοντας την αποτελεσματικότερη - σε σχέση με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ - προώθηση της πολιτικής υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου.

Υποκρίνονται για να ξεγελάσουν το λαό όταν ισχυρίζονται ότι αρκεί να απαλλαγεί το πολιτικό σύστημα από την «παθογένεια», όπως λένε, των σκανδάλων για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της «κοινωνίας». Προσποιούνται τους έκπληκτους απ' την τροπή την οποία μεθόδευσαν, της «υπόθεσης Ζαχόπουλου», χρησιμοποιώντας και τα δικά τους ΜΜΕ, ανακατεύοντας το βούρκο που δημιουργεί η διαπλοκή των συμφερόντων τους με την πολιτική που τα υπηρετεί και τους φορείς της, προκειμένου να δείξουν ότι αποκαθαίρουν το αστικό πολιτικό σύστημα για να κάνουν καλά τη δουλιά τους. Δε θέλουν παρά να εκμεταλλευτούν αυτή την ιστορία για να εδραιώσουν σε πιο στέρεες βάσεις την εξουσία τους, στα θεμέλια της οποίας νιώθουν τους πρώτους τριγμούς.

Η λαϊκή δυσαρέσκεια και αγανάκτηση, το δυνάμωμα της εργατικής - λαϊκής αντίστασης και πάλης κατά των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στο Ασφαλιστικό, στα Εργασιακά, στην Παιδεία κ.α. ανησυχούν την άρχουσα τάξη. Η διαπιστωμένη και συνεχώς διογκούμενη φθορά των πολιτικών της στηριγμάτων, επίσης. Η ενίσχυση του ΚΚΕ, η απήχησή του σε πλατιές λαϊκές δυνάμεις, τη φοβίζουν, όπως επίσης και η δράση του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Δεν είναι τυχαία η εξαφάνισή τους από τα ΜΜΕ που κατέχει, η συκοφάντηση και διαστρέβλωση των θέσεων και δραστηριοτήτων τους. Στο πλαίσιο αυτό εξαφανίστηκε η προχτεσινή ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, παρότι αυτή αφορούσε και στο θέμα που μονοπωλεί τα δελτία ειδήσεων.

Ας μη ζαλιστούν οι εργαζόμενοι, οι άνθρωποι του μόχθου, απ' την μπόχα ενός συστήματος που υπάρχει για να απομυζά τον ιδρώτα τους. Απεναντίας, τους δίνεται η ευκαιρία να βγάλουν πολύτιμα συμπεράσματα. Και να κατανοήσουν την ανάγκη, μεγαλύτερη σήμερα από ποτέ, να παρέμβουν αποφασιστικά πυκνώνοντας τις γραμμές του εργατικού - λαϊκού κινήματος, πολιτικοποιώντας την πάλη τους, γυρνώντας την πλάτη στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, σε κάθε δύναμη που δεν αμφισβητεί αυτό το σάπιο σύστημα. Την ανάγκη να καθορίσουν οι ίδιοι τις εξελίξεις τραβώντας την πάλη τους για την αποτροπή των αντιλαϊκών μέτρων και την απόσπαση κατακτήσεων ως τη ριζική αλλαγή στο επίπεδο της οικονομίας και της εξουσίας. Η μαζική τους συμμετοχή στα συλλαλητήρια που διοργανώνουν τα ταξικά συνδικάτα στις 22 του Γενάρη θα είναι μια πρώτη, πρέπουσα απάντηση σε όσους απεργάζονται σενάρια σε βάρος τους.