Η ιστορία της σπουδάζουσας γενιάς στην περίοδο της Κατοχής και του Δεκέμβρη του '44 δε μας είναι τόσο γνωστή, τουλάχιστον όσο θα έπρεπε, και φυσικά δεν έχει πάρει τις διαστάσεις που της αξίζουν στην ιστορική μας συνείδηση. Ακριβώς γι' αυτό το λόγο το βιβλίο του Φοίβου Τσέκερη - που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις ΕΝΤΟΣ, με τίτλο «Εδώ Πολυτεχνείο - Στα χρόνια της Κατοχής - Από τους αγώνες με τη Σπουδάζουσα» - αποκτά ξεχωριστή αξία και σημασία. Πλουτίζει τις γνώσεις μας, διευρύνει την ιστορική οπτική μας γύρω από την ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση, μας αποκαλύπτει ότι και η γενιά του '40 είχε το δικό της Πολυτεχνείο. Ο Φοίβος Τσέκερης, φοιτητής, τότε, του Πολυτεχνείου, περιγράφει στο βιβλίο του τη δική του συμμετοχή και συμβολή στον ΕΑΜικό και ΕΠΟΝίτικο εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Αλλά μέσα από αυτή τη συμμετοχή ξεπηδάει ένα ολόκληρο κίνημα νεολαίας που τόσο στην περίοδο της τριπλής φασιστικής κατοχής όσο και αργότερα στην περίοδο της δεύτερης, της βρετανικής, κατοχής, άφησε με τη δράση του ανεξίτηλα σημάδια στον ιστορικό χρόνο. Ομως, το μεγάλο προτέρημα του βιβλίου είναι άλλο. Ο συγγραφέας μεταφέρει εμπειρία δράσης και αγώνα, αποτυπώνει γνώση αγωνιστικής συμπεριφοράς κι όλα αυτά μέσα στα ανθρώπινα μέτρα. Χωρίς υπερβολές, χωρίς κομπασμούς, χωρίς ρητορικές και λεκτικές ακροβασίες που απομακρύνουν από το πραγματικό.

Αν μας θυμίζει - κι ακόμη καλύτερα αν, ανάμεσα στα άλλα, μας μαθαίνει - κάτι με το βιβλίο του ο Φ. Τσέκερης, είναι ότι οι αγωνιστές της Αντίστασης, οι ήρωες της σύγχρονης Ελλάδας, δεν υπήρξαν ποτέ υπεράνθρωποι, δεν ήταν η δρακογενιά που εμφανίζεται στην Ιστορία από το πουθενά σε κάποιες κρίσιμες ιστορικές στιγμές. Αντίθετα, ήταν άνθρωποι καθημερινοί, απλοί, ζωντανοί, με ενδιαφέροντα και με όνειρα, με προτερήματα και αδυναμίες, με πίστη στα ιδανικά τους, αλλά και με ταλαντεύσεις, τις οποίες υπερνικώντας τες έβγαιναν πιο δυνατοί. Ανθρωποι όπως και οι σημερινοί που κυκλοφορούν δίπλα μας, άνθρωποι όπως κι εκείνοι που συναντάμε κατά χιλιάδες και εκατομμύρια σε όλες τις εποχές. Τι ήταν εκείνο, όμως, που τους έκανε ικανούς για τόσο μεγάλες πράξεις μέσα σε τόσο λίγο χρόνο; Ασφαλώς, οι συνθήκες που επέτρεπαν και υπαγόρευαν αυτές τις πράξεις και η δική τους ικανότητα να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις τις εποχής τους με ιδανικά, πίστη στο στόχο, με κατάλληλη οργάνωση και με θέληση να τον πραγματοποιήσουν. Καλύτερες, όμως, απαντήσεις για όλα αυτά ο αναγνώστης θα βρει στο ίδιο το βιβλίο.