Ο Αράτα Κότσι είναι επικεφαλής του προγράμματος για την ελονοσία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ). Σε υπόμνημα που υπέβαλλε πρόσφατα στη γενική διευθύντρια του Οργανισμού, Μ. Τσαν, καταγγέλλει ότι η αυξανόμενη κυριαρχία του Ιδρύματος Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς στην έρευνα για την ελονοσία, μπορεί να καταπνίξει διαφορετικές απόψεις μεταξύ των επιστημόνων σχετικά με την κατεύθυνση που πρέπει να πάρουν οι έρευνες και γενικότερα να εξαλείψει τη λειτουργία του ΠΟΥ ως φορέα αρμόδιου να επιλέγει ερευνητικούς στόχους.

Στο υπόμνημα αναφέρει ότι πολλοί από τους ερευνητές που ασχολούνται με την ελονοσία σε παγκόσμιο επίπεδο είναι τώρα «κλειδωμένοι σε ένα "καρτέλ", όπου η χρηματοδότηση της έρευνάς τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη χρηματοδότηση άλλων επιστημόνων μέσα στην ομάδα». Επειδή «καθένας τους έχει συμφέρον να υπερασπίσει τη (σ.σ. ερευνητική) δουλειά του άλλου, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να βρεθούν ανεξάρτητες εκτιμήσεις των ερευνητικών προτάσεων.

Ο Α. Κότσι τονίζει επίσης, ότι η αποφασιστικότητα με την οποία προωθεί τους ερευνητικούς του στόχους το Ιδρυμα Γκέιτς «μπορεί να έχει επικίνδυνες συνέπειες στο σύστημα καθορισμού της ερευνητικής πολιτικής σχετικά με την παγκόσμια υγεία». Ως παράδειγμα φέρνει την επιμονή των επιστημόνων του Ιδρύματος Γκέιτς, κόντρα στις εκτιμήσεις των επιστημόνων του ΠΟΥ, να δώσουν σε μωρά στην Αφρική το φάρμακο «Fansidar», αμφίβολης αποτελεσματικότητας και με γνωστές επικίνδυνες, έως θανατηφόρες παρενέργειες.

Ο ΠΟΥ ανακοίνωσε ότι δεν υιοθετεί τη γνώμη του τμήματός του για την ελονοσία και έκανε γνωστό ότι έχει εγκάρδιες σχέσεις με το Ιδρυμα Γκέιτς, το οποίο από το 2000 μέχρι σήμερα έχει επενδύσει 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια στην έρευνα για την ελονοσία. Ο ετήσιος προϋπολογισμός του ΠΟΥ είναι 4 δισ. δολάρια. Μερικοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το Ιδρυμα Γκέιτς φτιάχνει έναν ιδιωτικό ΠΟΥ.