Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: «Στο κυβερνητικό επιτελείο παραμένουν αμετακίνητοι στη σκληρή γραμμή για το Ασφαλιστικό. Η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να μην αποσύρει το επίμαχο νομοσχέδιο και συγχρόνως να μην προχωρήσει καν σε υποτυπώδεις μικροδιορθώσεις στις βασικές διατάξεις» (το θέμα στα ΝΕΑ).

ΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ ΤΗΣ: «Κάποτε μιλούσαμε για "δύο έθνη". Για το έθνος του κεφαλαίου και των εξαρτημένων από αυτό και για το έθνος της εργασίας. Τώρα είναι καιρός να μιλήσουμε για "δύο έθνη εργασίας": της κρατικής και κρατικοποιημένης με "κεκτημένα δικαιώματα" από τη μια πλευρά και της ιδιωτικής από την άλλη. Ο κρατισμός έχει βαθιές ρίζες. Η Αριστερά τον ταυτίζει με τον σοσιαλισμό, παρά τις οδυνηρές εμπειρίες. Και η Δεξιά σοσιαλίζουσα ή μη, τον χειρίζεται σαν όργανο πολιτικής ισχύος. Αυτό το ακλόνητο στερεότυπο είναι που κυρίως αναστέλλει την κοινωνική αυτογνωσία» (ο Α. Καρκαγιάννης στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΟΙ ΞΕΣΑΛΩΜΕΝΟΙ: «Συμπεράσματα για τον ελληνικό συνδικαλισμό: διαφυλάσσει μόνο συντεχνιακά προνόμια και συμφέροντα. Εξυπηρετεί τις πρόσκαιρες σκοπιμότητες των κομμάτων που υπηρετεί. Καταστρατηγεί κάθε δημοκρατικό κανόνα, με πρώτο το σεβασμό της πλειοψηφίας» (ο Ν. Σίμου στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΚΑΙ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΕΝΟΨΕΙ: «Προτείνεται ο έλεγχος των κερδοσκοπικών διεθνών κεφαλαίων, των ξένων επενδύσεων, των όρων του διεθνούς εμπορίου (...) έλεγχος του δημοσίου στη λειτουργία της ανεξέλεγκτης αγοράς, καθορίζοντας τα ποσοστά κέρδους (...) έλεγχος του δημοσίου επί του χρηματοπιστωτικού συστήματος με στόχο την παρεμπόδιση των τραπεζών να λειτουργούν ληστρικά προβαίνοντας σε ανεξέλεγκτες κερδοσκοπικές επενδύσεις» (προτάσεις, που, κατά τον Δ. Στρατούλη του ΣΥΝ, «θα μπορούσαν να ανοίξουν δρόμους για βαθύτερες κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές με στόχο την υπέρβαση του καπιταλιστικού συστήματος προς το σοσιαλισμό» / ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).