Την αντίθεσή του αυτή ο ΣΥΝ προσπαθεί να τη συγκαλύψει με μια επίθεση «φιλίας» στο ΚΚΕ - αν και γνωρίζει ότι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις συνεργασίας - με στόχο την άσκηση πίεσης στο ΚΚΕ για να απαρνηθεί την ταυτότητά του και αν δεν υποκύψει να το κατηγορήσει για διάσπαση και απομονωτισμό.

Επειδή στην προσπάθεια του ΣΥΝ συστρατεύεται καλοπροαίρετα και ο κ. Λαζόπουλος αξιοποιώντας την τηλεόραση και την υψηλής θεαματικότητας σατιρική εκπομπή του, που δεν οφείλεται στις πολιτικές υποδείξεις προς το ΚΚΕ αλλά στο υποκριτικό του ταλέντο, θα του υπενθυμίσουμε ορισμένες διαφορές ανάμεσα στο ΚΚΕ και το ΣΥΝ που μάλλον υποτιμά, ξεχνά ή αγνοεί, στο όνομα της ενότητας.

Δε θα αναφερθούμε σε γενικά ιδεολογικά ζητήματα, αλλά σε συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις, όχι επειδή υποτιμούμε τα θεωρητικά ζητήματα, αλλά επειδή οι συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις - που είναι αποτέλεσμα των γενικότερων ιδεολογικών θεωρητικών ζητημάτων - είναι πιο εύκολα κατανοητές και έχουν άμεση πρακτική σημασία.

Ξεκινώντας από τα διεθνή θέματα και ειδικότερα από αυτά που συμβαίνουν στη γειτονιά μας, στα Βαλκάνια, οφείλουμε να θυμίσουμε στον κ. Λαζόπουλο ότι κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού της Γιουγκοσλαβίας από τις ΝΑΤΟικές δυνάμεις, στις οποίες διάφοροι κεντροαριστεροί και ανανεωτές κομμουνιστές, σαν τον Ντ' Αλέμα, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, ο ΣΥΝ ταύτιζε το θύτη με το θύμα. Γι' αυτό μαζί με το ΠΑΣΟΚ, που έδινε γη και νερό στους ΝΑΤΟικούς για να βομβαρδίζουν τη Γιουγκοσλαβία, διοργάνωνε συλλαλητήρια κατά της εθνοκάθαρσης και κατά του πολέμου. Ομως η ταύτιση του θύτη και του θύματος σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί ουδέτερη θέση ούτε και πολιτική ίσων αντιστάσεων. Αποτελεί ύπουλη συστράτευση και αριστερή συγκάλυψη του θύτη. Είναι μια ανέντιμη πολιτική που δεν μπορεί να την επικροτήσει κανένας έντιμος άνθρωπος και φυσικά το ΚΚΕ.

Συνεχίζοντας σήμερα αυτή την πολιτική ο ΣΥΝ διαφωνεί με την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου, αλλά δε λέει κουβέντα για την αποστολή ευρωπαϊκών δυνάμεων που θα επιβάλουν την ανεξαρτητοποίηση. Η σιωπή του αυτή είναι συνειδητή και απορρέει από το γεγονός ότι ο ΣΥΝ δε θεωρεί την ΕΕ ως ένα ιμπεριαλιστικό κέντρο ή τη θεωρεί σαν το καλό ιμπεριαλιστικό κέντρο απέναντι στο κακό των ΗΠΑ. Δηλαδή, στην καλύτερη περίπτωση ο ΣΥΝ καλεί το λαό να επιλέξει το δυνάστη του και στο κάλεσμα αυτό έχει την απαίτηση να ανταποκριθεί και το ΚΚΕ, γιατί έτσι τάχα μπορεί να βγει από την «απομόνωση» και τα ποσοστά του να ανεβαίνουν 2% τη βδομάδα, όπως του ΣΥΝ.

Στο θέμα της FYROM ο ΣΥΝ ακολουθεί μια καιροσκοπική πολιτική. Οταν ήταν σε έξαρση ο εθνικισμός, συμμετείχε το 1992 στα εθνικιστικά συλλαλητήρια και μαζί με τους άλλους αρχηγούς των κομμάτων, πλην του ΚΚΕ, δε δέχονταν τη λέξη Μακεδονία στην ονομασία του γειτονικού κράτους. Η υπογραφή του βρίσκεται στις συσκέψεις υπό τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Καραμανλή.

Μάλιστα, λοιδορούσε το ΚΚΕ που καταδίκασε τα εθνικιστικά συλλαλητήρια και δεχόταν την ονομασία Μακεδονία ή παράγωγό της με την προϋπόθεση ότι θα είχε γεωγραφικό προσδιορισμό.

Σήμερα, που διαπιστώνει το αδιέξοδο της πολιτικής του, αντί να ζητήσει συγγνώμη από τον ελληνικό λαό, με περίσσιο θράσος και ασύστολα ψέματα ισχυρίζεται ότι δεν παρασύρθηκε από την ονοματολογία και τον εθνικισμό, και μάλιστα ότι δικαιώθηκε!

Ομως ο καιροσκοπισμός σε τόσο σοβαρά ζητήματα αποτρέπει τη συνεργασία με κόμματα όπως το ΚΚΕ, που έχουν σταθερό και ανειρήνευτο μέτωπο απέναντι στον εθνικισμό και τα ιμπεριαλιστικά κέντρα των ΗΠΑ και της ΕΕ που τον υποκινούν και τον αξιοποιούν στην περιοχή μας.

Ομως η μερική απασχόληση εκτός των άλλων συνεπάγεται και μερική ασφάλιση, ενώ στα προγράμματα Stage οι νέοι δουλεύουν ανασφάλιστοι με αποτέλεσμα οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησής τους να εξασφαλίζονται μετά τα 65 χρόνια, ακόμα και στην περίπτωση που δε θα γίνει καμία νομοθετική ρύθμιση. Με 10 έως 15 ένσημα το μήνα στη διάρκεια της μερικής απασχόλησης, με μερικά χρόνια ανεργίας και κάμποσους μήνες ανασφάλιστος στα προγράμματα Stage κανένας εργαζόμενος δε θα συμπληρώνει τα 10.500 ένσημα που είναι απαραίτητα για τη συνταξιοδότησή του πριν τα 70 χρόνια.

Ενδιαφέρεται ο ΣΥΝ και ο αρχηγός του σαν νέος άνθρωπος για τη γενιά των 700 ευρώ. Ομως το ενδιαφέρον του είναι πέρα για πέρα υποκριτικό. Και αυτό γιατί με την πολιτική των κοινωνικών διαλόγων, της συναίνεσης, της ανταγωνιστικότητας και άλλων αστικών ιδεολογημάτων που προωθεί, έχει βάλει γερή πλάτη στη ΓΣΕΕ για τις συμβάσεις των 700 ευρώ, ανεξάρτητα αν την τελευταία στιγμή διαχωρίζει τη θέση του, για να αποποιηθεί τις ευθύνες του.

Ομως η ευθύνη του ΣΥΝ δεν περιορίζεται μόνο στη γενιά των 700 ευρώ, αλλά και στη γενιά των 300 έως 400 ευρώ που παίρνουν οι νέοι της μερικής απασχόλησης, που έχει αποδεχτεί.

Στο πρόβλημα των μισθών και των ημερομισθίων οι διαφορές του ΣΥΝ και του ΚΚΕ δεν είναι αγεφύρωτες μόνο στο ύψος τους, αλλά και στο σκεφτικό που έχει σαν κατάληξη αυτές τις διαφορές.

Συνολικότερα σε όλα τα εργασιακά θέματα ο ΣΥΝ λειτουργεί με κριτήριο τον αστικό ρεαλισμό, γι' αυτό θεωρεί μαξιμαλιστικό το αίτημα του ΠΑΜΕ για κατώτερο μισθό 1.400 ευρώ. Αντίθετα, το ΚΚΕ λειτουργεί με βάση τον εργατικό ρεαλισμό, δηλαδή τις σύγχρονες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων. Γι' αυτό η διεκδίκηση καλύτερων μισθών, ημερομισθίων και συντάξεων συνδέεται άμεσα με το στόχο να γίνει λαϊκή περιουσία ολόκληρος ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι και όλα τα λαϊκά στρώματα. Τέτοιο στόχο δεν έχει ο ΣΥΝ επειδή πιστεύει στην ειρηνική συνύπαρξη εργατών και εργοδοτών με την αποπροσανατολιστική προϋπόθεση ότι «οι άνθρωποι θα είναι πάνω από τα κέρδη».

Στα θέματα της Παιδείας ο ΣΥΝ διαφωνεί με την τροποποίηση του άρθρου 16, όμως τα στελέχη του στα ΑΕΙ και ΤΕΙ αξιοποιώντας διάφορα κοινοτικά προγράμματα πρωταγωνιστούν στην ενίσχυση της δράσης των επιχειρήσεων στις σχολές. Οι θέσεις στελεχών του ΣΥΝ στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, για παράδειγμα, είναι πολύ πιο «τολμηρές» και νεοφιλελεύθερες από αυτές των στελεχών της ΝΔ, με τα οποία συνυπάρχουν στην πρυτανεία ύστερα από θεσιθηρική συνεργασία.

Στην αγροτική οικονομία ο ΣΥΝ εξωραΐζει την ΚΑΠ και τις αρνητικές συνέπειες που προκαλεί στους μικρομεσαίους αγρότες, τις χρεώνει στη διαπραγματευτική - διαχειριστική ανικανότητα των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Προβάλλει τα κοινοτικά κονδύλια παραβλέποντας συνειδητά ότι οι επιδοτήσεις αυτές αποτελούν το αντίτιμο και το επίχρισμα για να δεχτούν με λιγότερες αντιστάσεις οι μικρομεσαίοι αγρότες το ξεκλήρισμά τους, τη συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής και το κλείσιμο βασικών εργοστασίων.

Ομως το ΚΚΕ διαφωνεί ριζικά με την ίδια την ΚΑΠ και όχι με τον τρόπο διαχείρισής της. Γι' αυτό παλεύει για την ανατροπή της σαν βασική προϋπόθεση για να ανοίξει ο δρόμος εφαρμογής μιας φιλοαγροτικής πολιτικής.

Παρόμοιες αγεφύρωτες διαφορές υπάρχουν σε όλους τους τομείς, όπως στην Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, όπου ο ΣΥΝ συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ του Χρηματιστηρίου, του άρθρου 16 και των ιδιωτικοποιήσεων, που πολύ όψιμα ανακάλυψε ο νέος αρχηγός του ΣΥΝ, αλλά και μετά την ανακάλυψη δεν τον εμποδίζει να συνεχίζει αυτή τη συνεργασία.

Τέτοιες διαφορές υπάρχουν και σε όλα τα κοινωνικά προβλήματα όπως για παράδειγμα τα ναρκωτικά, όπου ο ΣΥΝ προωθεί μια πολιτική διαχείρισης του προβλήματος, που έχει σαν επακόλουθο η πάλη του να εξαντλείται στο διαχωρισμό των «μαλακών» από τα «σκληρά» ναρκωτικά και στη νομιμοποίηση των πρώτων.

Τις γνωρίζει και η νέα ηγετική ομάδα του ΣΥΝ, αλλά τις παραβλέπει σκόπιμα, για να κάνει μια «επίθεση φιλίας» στο ΚΚΕ με στόχο να το κατηγορήσει για απομονωτισμό.

Με αυτή την «επίθεση φιλίας» συνειδητά η ηγεσία του ΣΥΝ λειτουργεί σαν συμπληρωματικός μηχανισμός της αστικής τάξης που προσπαθεί με αριστερή φρασεολογία να πετύχει αυτό που δεν μπορεί να πετύχει η αστική τάξη και τα κόμματά της. Να ξεδοντιάσουν το ΚΚΕ, ειδάλλως να το περιθωριοποιήσουν.

Τέτοιες συνεργασίες και ενότητες που προτείνει ο ΣΥΝ έκαναν πολλά ευρωπαϊκά Κομμουνιστικά Κόμματα, που αποτελούν πρότυπο για τον ΣΥΝ, με αποτέλεσμα να ενσωματωθούν στον ιμπεριαλισμό. Να συμπρωταγωνιστούν με τις ΗΠΑ στους βομβαρδισμούς των λαών και στη δημιουργία κρατών - προτεκτοράτων. Να βάζουν τους εργαζόμενους να ψηφίζουν σε δημοψήφισμα την αύξηση στα 68 του ορίου συνταξιοδότησης. Να προτείνουν στο γαλλικό λαό να ψηφίσει δεξιό πρόεδρο για να μη βγει ακροδεξιός και στο τέλος να αποδεκατίζονται.

Στην «επίθεση φιλίας» που κάνει η ηγεσία του ΣΥΝ στο ΚΚΕ έχει την αμέριστη συμπαράσταση των αστικών Μέσων Ενημέρωσης, τα οποία στο πρόσωπο το νέου αρχηγού του ΣΥΝ καλλιεργούν ένα πρωτόγονο Μεσσιανισμό που βασίζεται και στο ναρκισσισμό του.

Δε μας προκαλεί έκπληξη το ενδιαφέρον των αστικών Μέσων Ενημέρωσης για μια τέτοια ενότητα της αριστεράς, αλλά γνωρίζουμε ότι ο Μεσσιανισμός και η υποταγή της αριστεράς στην πλουτοκρατία είχαν τραγικά αποτελέσματα για τους λαούς. Ομως αν το ΚΚΕ επέζησε 90 χρόνια, το πέτυχε επειδή ήταν αυστηρά προσηλωμένο στα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Και τις συνεργασίες τις κάνει με κριτήριο αυτό το συμφέρον.

Αυτή την προσήλωση πιστεύουμε ότι πρέπει να την επιζητούν και όχι να τη λοιδορούν οι άνθρωποι του πολιτισμού, εφόσον υποστηρίζουν ότι με την τέχνη τους επιδιώκουν να υπηρετήσουν το λαό.