«Η Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία καταγγέλλει τη συμφωνία που έγινε ανάμεσα στη ΓΣΕΕ, το Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ) και τις άλλες εργοδοτικές οργανώσεις, για τη δίχρονη Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας 2008 - 2009. Οι όροι της συμφωνίας αυτής υπηρετούν τα συμφέροντα των βιομηχάνων και των άλλων επιχειρηματιών, είναι αντεργατικοί και στρέφονται κατά του συνόλου των εργαζομένων.

Οι απαράδεκτα χαμηλές αυξήσεις, στις συνθήκες της μεγάλης ακρίβειας, του υψηλού πληθωρισμού, οδηγούν στην καθήλωση του κατώτερου μεροκάματου και του κατώτερου μισθού, στη μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, επιδρούν αρνητικά στην πορεία της διεκδίκησης των κλαδικών συμβάσεων, καθηλώνουν συνολικά το εισόδημα της εργατικής τάξης, εντείνουν την εκμετάλλευση.

Μεσοσταθμικά, οι αυξήσεις που προβλέπονται στη συμφωνία για της Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση είναι μόλις 4,48% για το 2008 και 3,71% για το 2009. Αυτό σημαίνει ότι η μεσοσταθμική αύξηση για κάθε μέρα, το 2008, είναι 98 λεπτά του ευρώ και 87 λεπτά για κάθε μέρα το 2009. Το κατώτερο μεροκάματο των 30,4 ευρώ και του κατώτερου μισθού των 681 ευρώ μεικτά, την 1/1/2008, είναι βάση διαιώνισης των μεροκάματων, των μισθών και των συντάξεων πείνας, αποκαλύπτοντας και το υποκριτικό ενδιαφέρον της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ για τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ δεν έκανε κάποιο "λάθος" (!) όπως ισχυρίζεται σκοπίμως η παράταξη της "Αυτόνομης Παρέμβασης" αλλά είναι συνειδητή επιλογή που στηρίζει την πολιτική της λιτότητας και θυσιάζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης στο βωμό της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και των κερδών του κεφαλαίου που αυξάνονται με υψηλούς ρυθμούς όλα τα τελευταία χρόνια.

Αυτή είναι η πάγια τακτική της, όπως αποδεικνύεται και από τις προηγούμενες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, όπως αποδεικνύεται από τη Γενική Σύμβαση του 2006, όπου υπογράφηκε με αύξηση 77 λεπτά του ευρώ με το πρόσχημα "της αντοχής της οικονομίας". Η επιλογή αυτή είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που έχει οδηγήσει το 22% του πληθυσμού (με τα επίσημα στοιχεία που υποτιμούν το μέγεθος του προβλήματος) να ζει κάτω από τα όρια φτώχειας.

Η Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία (ΔΑΣ), οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έχουν καταδικάσει αυτή την τακτική, έχουν διαχωρίσει τη θέση τους και συνεχίζουν την πάλη για ικανοποιητικές κλαδικές και επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις, με αιτήματα που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των εργαζομένων. Τα αιτήματα του ΠΑΜΕ για κατώτερο μισθό 1.400 ευρώ και κατώτερη σύνταξη 1.120 ευρώ παίρνουν υπόψη τους τις δυσκολίες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, απαντούν σε βασικές ανάγκες των εργαζομένων. Και μπορούν να γίνουν πόλος μίας ευρύτερης εργατικής συσπείρωσης και βάση δυναμικών διεκδικητικών αγώνων.

Η ΔΑΣ θέτει ζήτημα ακύρωσης της συμφωνίας που έγινε με ευθύνη της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ και καλεί την εργατική τάξη, τους εργατοϋπαλλήλους να συνεχίσουν και να κλιμακώσουν τους αγώνες τους για τις Συλλογικές Συμβάσεις και την Κοινωνική Ασφάλιση, κατά του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου της κυβέρνησης, κατά του συνόλου των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα - Ρέππα.

Καλεί τους εργαζόμενους να στηρίξουν αποφασιστικά τις απεργιακές κινητοποιήσεις που οργανώνουν Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Σωματεία τις επόμενες μέρες».