Ο μεγαλύτερος εχθρός του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι η πραγματικότητα. Γι' αυτό έχει βαλθεί να την κακοποιήσει, να τη διαστρεβλώσει και τελικά να τη φέρει στα μέτρα του. Ο πρόεδρος του ΣΥΝ, σε συνέντευξή του, χτες, σε εφημερίδα, ισχυρίζεται πως το ΚΚΕ «θεωρεί ότι πρέπει η αριστερά να είναι μονίμως σε άμυνα και επενδύει αυτή της την αδυναμία ζητώντας άλματα, την ώρα που χρειάζεται να πειστεί ο κόσμος ότι μπορεί να κάνει βήματα μπροστά (...) Για να πετύχεις το σοσιαλισμό αύριο πρέπει να πείσεις ότι έχει νόημα να αγωνιστείς για την αύξηση των μισθών σήμερα». Οσο τους φοβίζει η ιδέα του σοσιαλισμού, άλλο τόσο τους φοβίζει ότι στους αγώνες του σήμερα δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την κατάκτησή του...

Ας πάρουμε ένα από τα πολλά παραδείγματα που θα μπορούσε να επικαλεστεί κανείς: Θέση του ΚΚΕ είναι η άμεση κατάργηση της μερικής απασχόλησης. Γι' αυτή παλεύουν οι ταξικές δυνάμεις, ανεξάρτητα αν πλειοψηφούν ή μειοψηφούν σε ένα σωματείο. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει το πλαίσιο της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ που ζητάει πλαφόν 10% στη μερική απασχόληση. Την ίδια ώρα που το δικαίωμα στη σταθερή δουλειά πλήττεται από παντού και έχει ανοίξει η συζήτηση για τις νέες ανατροπές, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ παζαρεύει με το κεφάλαιο το ποσοστό αύξησης της εργασιακής εκμετάλλευσης. Ποιο απ' τα δύο είναι «αμυντικό αίτημα»; Η κατάργηση της μερικής απασχόλησης ή το παζάρεμά της; Το ίδιο ισχύει και για τους μισθούς. Για κατώτερο μισθό 1.400 ευρώ παλεύει το ΠΑΜΕ, σύγκλιση σε βάθος χρόνου με την ΕΕ ζητάει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και στηρίζει την πλειοψηφία που υπογράφει ένα ευρώ μεικτά αύξηση! Ετσι αντιλαμβάνεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ την «επιτιθέμενη» αριστερά.

Το ΚΚΕ λέει κατάργηση της μερικής απασχόλησης και το εννοεί. Γι' αυτό οι δημοτικές αρχές που στηρίζει αρνούνται να νομιμοποιήσουν τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, να απολύσουν συμβασιούχους, σε αντίθεση με τις δημοτικές αρχές που στηρίζονται από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ πάλεψαν και πέτυχαν τη μετατροπή σε αορίστου χρόνου των συμβάσεων δεκάδων εργαζομένων στον «Αστέρα» της Βουλιαγμένης. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τι κάνει; Απολύτως τίποτα. Και δεν είναι μόνο το γεγονός ότι δεν έχει τις δυνάμεις στο εργατικό κίνημα για να το κάνει. Είναι στρατηγική επιλογή να υπερασπίζεται αιτήματα που έχουν περάσει από την κρησάρα του κεφαλαίου. Και σαν τέτοια, δεν είναι απλώς αμυντικά, αλλά επιζήμια για το κίνημα.

Και μιας και ο λόγος για την αύξηση των μισθών στο σήμερα: Ομοσπονδίες και σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ έχουν ήδη υπογράψει συμβάσεις πολύ καλύτερες από αυτές της ΓΣΕΕ. Στις 16 του Απρίλη οι ταξικές δυνάμεις διοργανώνουν απεργία για τις κλαδικές συμβάσεις, με αιτήματα που χτυπούν στην καρδιά την καπιταλιστική κερδοφορία, ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της εργατικής οικογένειας. Το ΠΑΜΕ διοργανώνει αγώνες για την αύξηση των μισθών σήμερα, όχι στο σοσιαλισμό, όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του τι κάνουν μπροστά στην απεργία; Απλούστατα: Περιμένουν από αυτούς που υπέγραψαν τη σύμβαση του ενός ευρώ να πείσουν τους εργαζόμενους «ότι έχει νόημα να αγωνιστούν για την αύξηση των μισθών σήμερα»...