Ποια ήταν η «πηγή» νόθευσης του ηλιέλαιου; Γιατί τόσες βδομάδες μετά δεν έχει εντοπιστεί ο μηχανισμός της νόθευσης; Το γεγονός αυτό και μόνο δεν αποδεικνύει περίτρανα το πόσο ανυπεράσπιστα είναι τα λαϊκά στρώματα απέναντι στα καρτέλ και τα μονοπώλια αλλά και πόσο διαλυμένοι είναι οι κρατικοί μηχανισμοί ελέγχου; Και ακόμα: Πόσοι τόνοι μολυσμένου ηλιέλαιου εισήχθησαν, πόσοι καταναλώθηκαν; Πώς οι δεσμευμένες ποσότητες ηλιελαίου δε θα διοχετευτούν στην αγορά από τη στιγμή που η κυβέρνηση συμμορφώνεται με τα «όρια επικινδυνότητας» της ΕΕ; Ο εντοπισμός χιλιάδων τόνων ηλιέλαιου στα τυποποιητήρια της Μεσσηνίας δεν υποδηλώνει ότι γίνεται νόθευση ελαιόλαδου με ηλιέλαιο «κάτω από τη μύτη» των αρχών; Μπορεί η κυβέρνηση της ΝΔ να κάνει ό,τι μπορεί για να ρίξει στάχτη στα μάτια ή καλύτερα νοθευμένο ηλιέλαιο στα πιάτα των καταναλωτών, αλλά τίποτα δεν παραγράφει τις ευθύνες της για το διαρκές έγκλημα σε βάρος της δημόσιας υγείας. Στους ηθικούς αυτουργούς και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, που άνοιξαν διάπλατα το δρόμο στα καρτέλ και διέλυσαν τους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Σε κάθε περίπτωση δεν μπορούν να εμφανίζονται τιμητές και «αθώοι του αίματος».