Η MIG του Βγενόπουλου παρουσιάζει φέτος αύξηση κερδών 268%. Κι ο πρόεδρός της διαπρέπει στο σπορ της κατάθεσης αγωγών.

Τα κέρδη των τραπεζών στην Ελλάδα, είναι αντίστοιχου επιπέδου, 200% - 300% και αρνούνται να υπογράψουν συμβάσεις με τους τραπεζοϋπάλληλους.

Λογικό το συμπέρασμα, πως το κεφάλαιο όσο περισσότερο κερδίζει τόσο περισσότερο αποθρασύνεται και προκαλεί...

Αυτά για τους οπαδούς του «κοινωνικού εταιρισμού» κάθε απόχρωσης και τους θιασώτες των «κοινωνικών διαλόγων».

Εκείνους που μας λένε πως μπορούμε να ζούμε όλοι καλά και «μονιασμένοι», αρκεί οι εταιρείες να είναι «ανταγωνιστικές».

Κι όσους το προεκτείνουν το πράγμα, φθάνοντας στο σημείο να λένε ότι οι επιχειρήσεις μπορούν να έχουν «πράσινη» και «κοινωνική» πολιτική.

ΟΧΙ ΔΕ ΦΤΑΙΕΙ η κυβέρνηση και η «απελευθέρωση της αγοράς» που έχει θεσμοθετήσει για την ακρίβεια.

Εμείς φταίμε που δεν είμαστε συνειδητοποιημένοι καταναλωτές, που δεν οργανωνόμαστε να κάνουμε «μποϊκοτάζ» στα προϊόντα...

Το ακούμε κι αυτό τελευταία από τα μέσα ενημέρωσης και ιδίως τα φιλοκυβερνητικά. Λες και η ακρίβεια είναι υπόθεση του καταναλωτή.

Κατ' αρχήν ξεχνάνε το... υποχρεωτικό «μποϊκοτάζ» που κάνει ο Ελληνας, όταν ο μισθός του δε φθάνει για τίποτε.

Το δεύτερο που ξεχνάνε (ακόμη περισσότερο) είναι πως ο εργαζόμενος δεν είναι «καταναλωτής» με δικαιώματα.

Είναι άνθρωπος με δικαιώματα και μάλιστα με το μεγαλύτερο δικαίωμα: Αυτό που του δίνει η παραγωγή των αγαθών, που γίνεται από το δικό του κόπο!

Οσο για τις «αγορές» τους, τις «απελευθερωμένες», αποδεικνύεται περίτρανα ότι δεν μπορούν ούτε τα στοιχειώδη να διασφαλίσουν.

Αντίθετα, προσπαθούν να δημιουργήσουν όντα που θα μπορούν να τους πουλάνε ό,τι θέλουν (π.χ. ορυκτέλαια), όπως θέλουν και ό,τι ώρα θέλουν.