Το ρόλο του συνηγόρου της λεγόμενης «πράσινης» οικονομίας, σύμφωνα με την οποία «οι πράσινες μπίζνες είναι οι καλύτερες μπίζνες», αφού δημιουργούν νέα πεδία κερδοσκοπίας στο μεγάλο κεφάλαιο με πρόσχημα την προστασία του περιβάλλοντος, ανέλαβε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου, μιλώντας το περασμένο Σάββατο κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης που διοργάνωσε στο Σύνταγμα το κόμμα του με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος.

Παράλληλα, χαρακτήρισε απαράδεκτο «το σημερινό μοντέλο ανάπτυξης της χώρας», το οποίο όμως πιστά υπηρέτησε και το κόμμα του επί δύο συναπτές δεκαετίες, με πολιτικές και μέτρα όπως: Τη δασοκτόνα αναθεώρηση του άρθρου 24. Την άρνηση να συντάξει το Δασολόγιο και τους δασικούς χάρτες. Την εμπορευματοποίηση των μεγάλων ελεύθερων χώρων, με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004. Την εμπορευματοποίηση του αιγιαλού και των παραλιών με το νόμο 2971 του 2001. Με τη διατήρηση του αίσχους χιλιάδων παράνομων χωματερών. Με την ιδιωτικοποίηση τομέων ύδρευσης και εμπορευματοποίησης του νερού κ.ά.

Ο Γ. Παπανδρέου, παρουσίασε τις εξής πέντε προτάσεις στο πλαίσιο της «πράσινης οικονομίας» που ευαγγελίζεται το κόμμα του:

• Αυτόνομο υπουργείο Περιβάλλοντος, λες και οι όποιες παρεμβάσεις του δε θα συμμορφώνονται με τη συνολικότερη αντιλαϊκή αντιπεριβαλλοντική πολιτική, στο πλαίσιο και των κατευθύνσεων της ΕΕ περί ανταγωνιστικότητας.
• Κίνητρα για εξοικονόμηση ενέργειας σε κτίρια και αυτοκίνητα, ένα μέτρο που «δένει» και με τις πρόσφατες προτάσεις της κυβέρνησης της ΝΔ για τον περιορισμό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που στέλνει το λογαριασμό στο λαό για την αγορά «καθαρών» αυτοκινήτων, ενώ αποσυνδέει το πρόβλημα από τις πραγματικές του αιτίες.
• Στήριξη όλων των επιχειρήσεων που γίνονται «πράσινες», προφανώς με πρόσθετα κίνητρα (παροχές, μείωση φορολογίας κλπ.) και χαράτσια που θα πληρώνει ο λαός.
• Στήριξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, και χωρίς γραφειοκρατία. Ακόμη περισσότερη στήριξη, δηλαδή, από αυτή που δίνει η σημερινή κυβέρνηση (τεράστιες επιδοτήσεις, Ειδικό Χωροταξικό για να κατασκευαστούν αιολικά πάρκα ακόμη και σε εθνικούς δρυμούς). Παράλληλα, με το μέτρο αυτό και μη θέτοντας οποιαδήποτε δράση για την περιβαλλοντική και ενεργειακή βελτίωση των όρων αξιοποίησης του εγχώριου λιγνίτη, υπηρετεί με συνέπεια τη φιλομονοπωλιακή πολιτική όλο και μεγαλύτερης ενεργειακής εξάρτησης της χώρας.
• Τολμηρές πολιτικές και νόμους που θα επιτρέψουν να δοθούν νέα κίνητρα για τις νέες τεχνολογίες. Δηλαδή, όλο και νέα κίνητρα στα μονοπώλια...