«

Να σε κάψω Γιάννη. Να σ' αλείψω μέλι...». Η λαϊκή αυτή ρήση θα μπορούσε να ταιριάζει γάντι στην περίπτωση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και στην κατάπτυστη σύμβαση του ενός ευρώ αύξηση που υπέγραψε με τους εργοδότες, αν τα πράγματα δεν ήταν ακόμα χειρότερα. Η ραγδαία και ανεξέλεγκτη αύξηση των τιμών στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, αφαίρεσε και το τελευταίο φύλλο συκής από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Φάνηκε και στα μάτια του πιο δύσπιστου, το έγκλημα το οποίο διέπραξε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ σε βάρος των εργαζομένων και ιδιαίτερα των χαμηλόμισθων. Η αύξηση μόλις 3,45% το πρώτο οχτάμηνο που οδηγεί το κατώτερο μεροκάματο στα 30,40 ευρώ και τον μισθό στα 681 ευρώ και αυτά μεικτά, σαρώθηκε μέσα σε λίγες βδομάδες από τη λαίλαπα της ακρίβειας που επέβαλαν οι βιομήχανοι και οι μεγαλέμποροι.

Εκ των υστέρων βέβαια και αφού σαν τη γάτα - η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ - έσπευσε με τυμπανοκρουσίες να σκεπάσει τη λαδιά που έκανε, τώρα και αυτή, ανακαλύπτει ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τον πληθωρισμό και προτείνει «λύσεις»...

Ολα τούτα μαρτυρούν το εξής απλό. Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ σε διατεταγμένη υπηρεσία και σύμφωνα με τα συμφέροντα που υπηρετεί, υπέγραψε μια Σύμβαση που εξυπηρετεί τον ΣΕΒ. Και επειδή όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν τον πραγματικό της ρόλο, τώρα κρύβεται πίσω από «την οργάνωση καταναλωτικού κινήματος». Ετσι εμμέσως τους φορτώνει και την ευθύνη για τις κακές καταναλωτικές συνήθειες που έχουν. Κοροϊδία στο τετράγωνο δηλαδή. Ενα είναι σίγουρο. Μπορεί -σύμφωνα και με τη μόδα- η ΓΣΕΕ να γκρινιάζει για την ακρίβεια, για ένα πράγμα δε θα βγάλει τσιμουδιά: Για τα τεράστια κέρδη των βιομηχάνων και των μονοπωλίων. Γιατί τα κέρδη των καπιταλιστών, είναι το άβατο στη λογική και στη στρατηγική της ΓΣΕΕ.

Ομως τα καπιταλιστικά κέρδη, είναι το κλειδί του προβλήματος και για την ακρίβεια. Χωρίς να θιχτούν αυτά και οι κάτοχοί τους, καμιά βελτίωση της κατάστασης δε θα υπάρξει. Αυτή την «ιερή αγελάδα» της κερδοφορίας, τολμά να κατεβάσει από το βάθρο που την έχει ανυψώσει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, μόνο το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Το διεκδικητικό του πλαίσιο για κατώτερο μισθό 1.400 ευρώ και κατώτερη σύνταξη 1.120 ευρώ, είναι αυτό που μπορεί να χαλάσει το γλέντι της ακρίβειας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Γι' αυτό η γραμμή του ΠΑΜΕ βρίσκει τη λυσσαλέα αντίδραση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, γίνεται πόλος συσπείρωσης πλατιών εργατικών στρωμάτων που βλέπουν την πραγματική ταξική απάντηση, στον φαύλο κύκλο της ακρίβειας και των χαμηλών μισθών.