Αμέσως μετά την απόφαση του Συμβουλίου των υπουργών Απασχόλησης, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ εμφανίστηκε λάβρα ενάντια στο 65ωρο και προανήγγειλε «αντιδράσεις». Το θράσος τους δεν έχει όρια. Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ θέλει να ξεχάσουν οι εργαζόμενοι ότι η εργοδοτική Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ), στην οποία ανήκει και η ΓΣΕΕ, και η Ενωση των Ευρωπαϊκών Βιομηχανικών και Εργοδοτικών Συνδέσμων (UNICE), ήταν αυτές που ανέθεσαν από κοινού στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τη σύνταξη μιας νέας οδηγίας που θα τροποποιούσε τις δύο προηγούμενες (1993 και 2003), με έμφαση στα επίμαχα σημεία του υπολογισμού του χρόνου των εφημεριών, του καθορισμού της περιόδου αναφοράς του χρόνου εργασίας και της ρήτρας «opt-out».

Οι ομοτράπεζοι της ΓΣΕΕ σε ευρωενωσιακό επίπεδο και οι «κοινωνικοί τους εταίροι» είναι αυτοί που άνοιξαν το ζήτημα και, παράλληλα, το δρόμο για το 65ωρο. Για να μην αναφερθεί κανείς στον τρόπο με τον οποίο η πλειοψηφία υπερασπίστηκε τους νόμους του ΠΑΣΟΚ για τη διευθέτηση, για το πώς στηρίζει επί της ουσίας τη στρατηγική της Λισαβόνας, για το πώς έχει συμβάλει - στο μέτρο που της αναλογεί - στην ενσωμάτωση των εργατικών αντιδράσεων. Αυτήν την πλειοψηφία στηρίζει στρατηγικά και η συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που έχει το δικό του μερτικό ευθύνης για τις εξελίξεις σε βάρος των εργαζομένων.