Πρόθυμος (συν)παίκτης στο παιχνίδι αποπροσανατολισμού του λαού, με αφορμή την υπόθεση «Ζήμενς», αποδεικνύεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, συσκοτίζοντας τις πραγματικές αιτίες στις οποίες οφείλει την ύπαρξή του και αυτό το σκάνδαλο και δημαγωγώντας περί «τέλους εποχής» και έναρξης μιας νέας!

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, απέναντι στην αποφορά ενός συστήματος που σαπίζει, η απάνθρωπη εκμεταλλευτική φύση του οποίου είναι ήδη το πρώτο και μεγαλύτερο σκάνδαλο, η μήτρα που γεννά όλα τα υπόλοιπα, θέλει να παρατάξει «αξιόπιστους μηχανισμούς ελέγχου». Προτείνει δηλαδή οι ελεγχόμενοι να γίνουν και ελεγκτές του εαυτού τους. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζεται το αστικό πολιτικό σύστημα γιατί είναι κομμάτι του, εντός του οποίου και μόνο μπορεί ο ίδιος να υπάρχει.

Ηταν αποκαλυπτικός ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος όταν, την περασμένη Παρασκευή από το βήμα της Βουλής, δήλωνε πως ...δεν αισθάνονται καλά όταν απαξιώνονται τα πάντα γύρω απ' τα ζητήματα της πολιτικής, ότι «δεν αξίζει στη χώρα μας αυτή η κατάσταση» και ότι η χώρα έχει «ξεπέσει». Και γιατί να αισθάνεται καλά ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ όταν απαξιώνεται ένα πολιτικό σύστημα στο οποίο θέλει και προσδοκά να παίξει ρόλο; Ταυτίζει τους εργάτες, τους παραγωγούς του πλούτου, με αυτούς που τον καρπώνονται και όσους πολιτικά τους εκφράζουν, όταν θέλει να πείσει τον άνθρωπο του μόχθου ότι το δικό του συμφέρον μπορεί να συνυπάρξει αρμονικά με το συμφέρον του εκμεταλλευτή του. Σ' αυτή τη βάση κάνει διαπιστώσεις, αλλά στο διά ταύτα μια καλή διαχείριση.

Χρειάζεται - ισχυρίστηκε ο Αλ. Αλαβάνος - μια «σε βάθος πολιτική αλλαγή», μόνο που ως βάθος εννοεί την ...επιφάνεια ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, αφού η πρότασή τους αφορά στην αλλαγή τιμονιέρη και όχι πορείας του πλοίου. Το διευκρίνισε αμέσως μετά λέγοντας «μια πολιτική αλλαγή, που θα απαλλάξει τη χώρα μας από την παρουσία της ΝΔ στη διακυβέρνηση, αλλά δε θα σταματάει εκεί. Θα κλείσει τον κύκλο ενός συστήματος, της δικομματικής αντιπαράθεσης ανάμεσα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ».

Και προκειμένου να μην υπάρξει καμία παρερμηνεία, συμπλήρωσε: «Στη χώρα μας η μεγαλύτερη ήττα του καπιταλισμού είναι αυτή που γίνεται μέσα στην ψυχή και στο μυαλό των πολιτών. Καταλαβαίνουν ότι μία κοινωνία θέλει συλλογικότητα, δε θέλει μόνο ανταγωνισμό. Θέλει δημόσιο τομέα, δε θέλει μόνο ιδιωτικές πρωτοβουλίες». Θέλει άλλον ανταγωνισμό ο ΣΥΡΙΖΑ όχι αυτόν που αφήνει την αγορά στην άκρατη ελευθερία και το 'πε γλαφυρά ο Α. Αλαβάνος.

Τώρα πώς ηττάται ο καπιταλισμός στην ψυχή και στο μυαλό των πολιτών, όταν δεν εμφανίζεται ταυτόχρονα ένα μαζικό μαχητικό αντικαπιταλιστικό κίνημα, αυτό μόνον ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ ίσως μπορεί να εξηγήσει. Η αλήθεια, βέβαια, είναι πως κανένα πρόβλημα δεν έχει ο καπιταλισμός αν δε βρίσκει απέναντί του ένα συνειδητό ταξικό κίνημα ρήξης και ανατροπής. Σ' αυτό το πεδίο ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όμως, ούτε καν ακουμπά. Αρκείται στη συλλογικότητα και στη συνύπαρξη και ανταγωνισμό του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα. Της κοροϊδίας του λαού το ανάγνωσμα δηλαδή.

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ελπίζει ότι η υπόθεση «ΖΗΜΕΝΣ» θα είναι ο καταλύτης μιας αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού, που στη νέα του μορφή θα περιλαμβάνει και τον ΣΥΡΙΖΑ. Γι' αυτό και οι δηλώσεις του Αλ. Αλαβάνου, αλλά και του Αλ. Τσίπρα πως βρίσκεται υπό ανατροπή και αναδιάταξη, πως φτάνει τα όριά του.

Και δε διστάζει να μπολιάζει με ισχυρές δόσεις αυταπατών στο λαό, ισχυριζόμενος ότι μια νέα κυβέρνηση, με «πυρήνα τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς», δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να εγγυηθεί έναν ...ηθικό καπιταλισμό. Οπως αυτόν της ...Γερμανίας, το παράδειγμα της οποίας επικαλέστηκε ουκ ολίγες φορές τις περασμένες μέρες ο Αλ. Τσίπρας σαν παράδειγμα προς μίμηση για το πώς αντιμετωπίζει την υπόθεση «ΖΗΜΕΝΣ»! Είπε συγκεκριμένα: «Στη Γερμανία έχουν προχωρήσει οι έρευνες και έχει διαλευκανθεί μια δύσκολη υπόθεση διότι υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο που όχι μόνο αφήνει ελεύθερη τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της, αλλά τη διευκολύνει κιόλας»!

Δε φταίει το σύστημα, κραυγάζουν εν χορώ. Φταίνε «το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ, που κυβέρνησαν τη χώρα» και που «δεν έχουν θωρακίσει τη διαφάνεια με έναν αξιόπιστο ανεξάρτητο μηχανισμό ελέγχου, όχι επειδή δεν μπορούν αλλά επειδή δε θέλουν», όπως είπε την περασμένη Τρίτη ο Αλ. Τσίπρας.

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύει ξανά τον επιζήμιο ρόλο του. Δρα ως ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησης του λαού. Μπαίνει ασπίδα στο καπιταλιστικό σύστημα, προσπαθώντας να πείσει το λαό να στοχεύσει τους πολιτικούς του διαχειριστές.