«Βούτυρο στο ψωμί της» θεωρεί η κυβέρνηση την παράταση της σκανδαλολογίας γύρω από την υπόθεση της «Ζήμενς», κάνοντας ό,τι περνάει από το χέρι της για να την υποδαυλίσει και παρατείνει.

Φανερή είναι η πρόθεση του Μεγάρου Μαξίμου να αξιοποιήσει πολλαπλώς τις εν πολλοίς ελεγχόμενες και «στοχευμένες» αποκαλύψεις για τις μίζες των δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ που μοίρασε η γερμανική πολυεθνική τα προηγούμενα χρόνια.

Πρώτα απ' όλα, η κυβέρνηση ευνοεί την παράταση της σκανδαλολογίας, επειδή προτιμά να βρίσκονται στο επίκεντρο της «επικαιρότητας» οι μίζες προς «μεμονωμένους» πολιτικούς, παρά την παταγώδη αποτυχία της εφαρμοζόμενης πολιτικής να επιλύσει τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα προς όφελος των πολλών. Ειδικά αυτό το διάστημα, η κυβέρνηση βρίσκεται με «την πλάτη στον τοίχο» αναφορικά με το ζήτημα της ακρίβειας, όπου όχι μόνο δεν παίρνει κανένα στοιχειώδες έστω μέτρο για την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων, αλλά αντίθετα «μάχεται» για να μη δοθούν αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, να μη μειωθεί ο ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, ευλογεί τις αυξήσεις στα τιμολόγια των πρώην ΔΕΚΟ, κ.ο.κ. Η ομιλία του Κ. Καραμανλή στην προχτεσινή συζήτηση στη Βουλή δεν άφηνε περιθώρια για αυταπάτες, καθώς χαρακτήρισε την ακρίβεια «παγκόσμιο φαινόμενο», ξεκαθαρίζοντας ότι δε θα παρθούν μέτρα που «θα τροφοδοτήσουν ακόμη περισσότερο τον πληθωρισμό» και θα οδηγήσουν «σε δημοσιονομική εκτροπή»... Επιπλέον, «εν αμφιβόλω» είναι και τα «ψίχουλα», μέσω του Ταμείου κατά της Φτώχειας, με δεδομένη την άσχημη πορεία του προϋπολογισμού που παραδέχτηκε ο Γ. Αλογοσκούφης, δηλώνοντας στη Βουλή ότι «δεν μπορεί να δεσμευτεί για την ομαλή εκτέλεση του προϋπολογισμού».

Ο κουρνιαχτός της σκανδαλολογίας διευκολύνει επίσης την κυβέρνηση να προχωρήσει την υλοποίηση των αντιδραστικών νόμων και μεταρρυθμίσεων, όπως ο νόμος - πλαίσιο για τα ΑΕΙ και ο αντιασφαλιστικός νόμος. Επίσης, είναι έτοιμη και η «θερινή ατζέντα των μεταρρυθμίσεων», που, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει τον «Καποδίστρια 2», το ξεπούλημα της Ολυμπιακής και αεροδρομίων, το νομοσχέδιο για τους τριετείς προϋπολογισμούς, δηλαδή προϋπολογισμούς «αδιαπραγμάτευτης» αιώνιας λιτότητας, κ.ά.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση εκτιμά ότι από την υπόθεση «Ζήμενς» θα έχει επιπλέον οφέλη τόσο στην κόντρα με το ΠΑΣΟΚ, ενώ θα «βελτιώσει» και την εικόνα της ως «υπέρμαχου» και «εγγυητή» της εξυγίανσης του πολιτικού συστήματος... Παρόλο που αρνείται επίμονα τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, ο πρωθυπουργός δε διστάζει να διακηρύσσει ότι «κουκούλωμα δε θα γίνει» και «η απόλυτη αλήθεια θα λάμψει»(!), μεγαλόστομες εκφράσεις που ήδη έχουν ακουστεί πολλές φορές από τα ίδια χείλη και έχουν αποδειχθεί κενές περιεχομένου. Την ίδια στιγμή, κυβερνητικά στελέχη εκτιμούν ότι «το πρόβλημα» το έχει το ΠΑΣΟΚ, προεξοφλώντας ότι οι μίζες της «Ζήμενς» θα επιδεινώσουν την εσωκομματική κρίση στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αναφορικά με τα του «οίκου της» το Μέγαρο Μαξίμου εμφανίζεται καθησυχαστικό, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι φημολογίες που ακούγονται για δύο τουλάχιστον υπουργούς που είχαν εμπλακεί στο παρελθόν σε έργα που ανατέθηκαν στη «Ζήμενς» δεν έχουν βάση. Για «του λόγου το αληθές», επικαλούνται τις ...διαβεβαιώσεις που έχουν δώσει οι ίδιοι οι υπουργοί στους στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση ο πρωθυπουργός εμφανίζεται πανέτοιμος να τους «αποκεφαλίσει» στην περίπτωση που υπάρξουν «ατράνταχτα στοιχεία»...

Πάντως, η κυβέρνηση φαίνεται να έχει αποκτήσει «καθαρή εικόνα» για την έκταση και το βάθος της υπόθεσης και δείχνει προετοιμασμένη για τις «αποκαλύψεις» που θα γίνουν. Δεν είναι τυχαίο ότι κυβερνητικό στέλεχος μετά την προχθεσινή συζήτηση των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή προεξοφλούσε ότι «έχει πολύ δρόμο» η ιστορία της «Ζήμενς» και «δε θα εκτονωθεί σύντομα»...

Ηδη, πάντως, έχουν αρχίσει να γίνονται ορατά ορισμένα αποτελέσματα από τη δύσοσμη αυτή υπόθεση, τουλάχιστον όσον αφορά την εσωτερική «αναδιάταξη του (δι)κομματικού σκηνικού», προκειμένου να μην απαξιώνεται στα μάτια των εργαζομένων.

Οι λαϊκές δυνάμεις πρέπει να βάλουν στόχο την ανατροπή του με ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος, ώστε να απαλλαγεί ο τόπος από τις «Ζήμενς», τις κυβερνήσεις και τα κόμματα της πλουτοκρατίας και τις μίζες.