Μπορεί η χτεσινή τελετή έναρξης των Κινέζων για τους φετινούς 29ους Ολυμπιακούς Αγώνες να ήταν εντυπωσιακή και φαντασμαγορική, ωστόσο τα χιλιάδες πυροτεχνήματα και φώτα που άναψαν στη «Φωλιά του πουλιού» δεν είναι ικανά να κρύψουν το... νέφος που συνοδεύει και τη φετινή διοργάνωση. Ενα «νέφος» που έχει να κάνει με τα γνωστά θέματα της εμπορευματοποίησης του αθλητισμού, τη χρήση αναβολικών και τον πόλεμο συμφερόντων που υπάρχει στα παρασκήνια κάθε τέτοιου είδους διοργάνωσης. Κάθε αθλητική συνάντηση έχει μεταβληθεί όχι μόνο σε μια κερδοφόρα επιχείρηση των πολυεθνικών που λυμαίνονται το χώρο, αλλά αποτελεί και μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία προκειμένου κάποιοι να την εκμεταλλευτούν για τους δικούς τους σκοπούς. Και όσο και εάν οι αρμόδιοι του παγκόσμιου αθλητισμού προσπαθούν να βρουν άλλοθι στις αναφορές τους (που δεν έλειψαν φυσικά και φέτος) περί «Ολυμπιακού ιδεώδους» και «πνεύματος» η πραγματικότητα θα είναι αυτή που αμείλικτα θα τους διαψεύδει.

Αυτή η πραγματικότητα που θέλει το «Ολυμπιακό ιδεώδες» να έχει μπει πλέον στο κοστολόγιο των χορηγών και η αξία του να είναι όσα και τα χρήματα της χορηγίας ή τα αντίστοιχα κέρδη που θα αποφέρει στην εκάστοτε πολυεθνική η επένδυση αυτή. Που βρίσκει το «αρχαίο πνεύμα»... ζαλισμένο από τις αναβολικές ουσίες, οι οποίες έχουν γίνει συνώνυμο του υψηλού αθλητισμού. Που θέλει ακόμα και ένα από τα άλλοθί τους, όπως το σύστημα αντι-ντόπινγκ, να λειτουργεί πάντα εκ των υστέρων ανακαλύπτοντας τους ενόχους, αφού όμως πρώτα για αρκετά χρόνια έχει γίνει η δουλειά για κάποιους και μάλιστα με το παραπάνω. Που έχει ως επίτιμους καλεσμένους, οι οποίοι χειροκροτούν τις αναφορές στην «Αδελφοσύνη των Λαών», τους ίδιους που δίνουν εντολές να σφαγιαστούν παιδιά και άμαχοι προκειμένου να επιβληθούν τα ιμπεριαλιστικά τους σχέδια.

Ο σημερινός αθλητισμός - εμπόριο, ο αθλητισμός της ντόπας, ο αθλητισμός της εκμετάλλευσης το σίγουρο είναι ότι δεν είναι αθλητισμός. Επίκεντρό του δεν έχει την αναβάθμιση του ανθρώπου που μέσα από την αγωγή και την προσπάθεια θα βελτιώσει τις ικανότητές του, αλλά αντίθετα εκείνο που μετράει είναι το πώς τα πάντα θα είναι «έτοιμα και γρήγορα» ανεξαρτήτως τρόπου. Κάτι σαν το έτοιμο φαγητό δηλαδή... Στόχος είναι να δοθεί η παράσταση με τον πλέον πειστικό τρόπο να έρθει η επιτυχία και μετά τα κέρδη...

Το οικοδόμημα του παγκόσμιου αθλητισμού σήμερα, όπου κυριαρχεί η διαφθορά και τα συμφέροντα, σαπίζει όπως σαπίζει και το σύστημα του καπιταλισμού, το οποίο γέννησε και συντήρησε αυτού τους είδους τον αθλητισμό. Τα πλοκάμια των σκοτεινών διασυνδέσεών του είναι πλέον πιο εμφανή από ποτέ... Και δυστυχώς για όλους αυτούς που προσπαθούν να τον κρατήσουν ζωντανό, η εικόνα ενός διαφορετικού σοσιαλιστικού κόσμου, που παρήγαγε έναν πραγματικό αθλητισμό, με αντικείμενο τον ίδιο τον άνθρωπο και τη βελτίωση των δυνατοτήτων του, θα είναι το «φάντασμα» που θα τους κυνηγάει...