Την προσήλωσή τους στην εφαρμογή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων - όπως καθορίζονται στις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις, τη στρατηγική της Λισαβόνας κλπ. - επανέλαβαν οι υπουργοί Παιδείας κρατών - μελών της ΕΕ, στη Σύνοδό τους χτες και προχτές. Στα συμπεράσματα της Συνόδου, οι υπουργοί επαναλαμβάνουν ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να πάρουν μέτρα προκειμένου να περπατήσουν οι αναδιαρθρώσεις στην Παιδεία (κύρια σε σχολεία, διά βίου μάθηση και επαγγελματική εκπαίδευση).

Στόχος των αναδιαρθρώσεων που προωθούνται είναι να προσαρμοστούν ακόμα περισσότερο τα συστήματα εκπαίδευσης στην εξυπηρέτηση των στόχων του κεφαλαίου για αύξηση της κερδοφορίας του. Πρακτικά, η ανησυχία της ΕΕ είναι πώς από τα πρώτα χρόνια στην εκπαίδευση θα μπουν τα θεμέλια του αυριανού φτηνού, ευέλικτου και υποταγμένου εργατικού δυναμικού, όπως ακριβώς το θέλει το κεφάλαιο. Στο πλαίσιο αυτό, προκρίνεται η συνεργασία των κρατών - μελών στη μεταρρύθμιση των σχολείων και της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης.

Για τα σχολεία, επαναλαμβάνεται ότι θα πρέπει τα προγράμματά τους να είναι προσανατολισμένα στις δεξιότητες - κλειδιά, δηλαδή σε χρηστικές δεξιότητες που το κεφάλαιο θεωρεί απαραίτητες για όλους τους εργαζόμενους: Γραφή και ανάγνωση, επικοινωνία σε ξένες γλώσσες, αριθμητική, γνώσεις επιστημών και τεχνολογίας, «μαθαίνω πώς να μαθαίνω» κλπ... Είναι χαρακτηριστικό ότι δίνεται έμφαση στην εξατομίκευση της σχολικής εκπαίδευσης, που πρακτικά σημαίνει διαφοροποίηση των γνώσεων που παίρνουν οι μαθητές. Και, βέβαια, στον προσανατολισμό των μεταρρυθμίσεων επισημαίνεται ότι τα σχολεία θα πρέπει να δίνουν «πνεύμα επιχειρηματικότητας στους μαθητές» και να είναι «ανοιχτά στον κόσμο γύρω τους», δηλαδή στις επιχειρήσεις για να αλωνίζουν στα σχολεία.

Ακόμα, υπογραμμίζεται η «σημασία» της κινητικότητας των νέων (μαθητών, φοιτητών, εθελοντών, δασκάλων, ερευνητών, εργαζομένων, «πρακτικάριων»...) και καλούνται τα κράτη - μέλη να κάνουν τις περιόδους κινητικότητας «κανόνα» για όλους τους νέους, σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην ενίσχυση της κινητικότητας των δασκάλων, προφανώς γιατί αν οι δάσκαλοι έχουν μπει ...για τα καλά «στο πνεύμα» των αναδιαρθρώσεων, μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικοί στη «γαλούχηση» των μαθητών στις αξίες του κεφαλαίου...