Την Τρίτη 3-10-2000 έγινε από το Νεκροταφείο Σχιστού Κερατσινίου η κηδεία του παλαίμαχου Κοκκινιώτη κομμουνιστή Νίκου Λαλακίδη. Πλήθος κόσμου συνόδεψε τη σορό του, τιμώντας έτσι τον άνθρωπο που πάνω από τα 70 χρόνια της ζωής του τα συνέδεσε με το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα της χώρας μας.

Ο Ν. Λαλακίδης γεννήθηκε το 1909 στην Αργυρούπολη του Πόντου. Με τον ερχομό του στην Ελλάδα το 1922 μπαίνει στη βιοπάλη. Το 1928 γίνεται μέλος του Σωματείου Αρτεργατών και αναπτύσσει έντονη συνδικαλιστική δράση. Το 1933 γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Τον τίτλο αυτό κράτησε και τίμησε σταθερά μέχρι το θάνατό του, συμμετέχοντας δραστήρια σε όλες τις ιστορικές σελίδες που έγραψε το κόμμα του (δράση ενάντια στο μοναρχοφασισμό, Αλβανικό Μέτωπο, Εθνική Αντίσταση, αντίσταση ενάντια στη στρατιωτική χούντα του '67) και παραμένοντας αλύγιστος σε όλες τις διώξεις που υπέστησαν αυτός και οι σύντροφοί του (πρώτη σύλληψη από την ασφάλεια το '37, φυλακίσεις και εξορία στην Ικαρία, στη Μακρόνησο και τον Αϊ- Στράτη την περίοδο του Εμφυλίου και στη Λέρο το '67). Αλύγιστος στάθηκε και στα 80 του χρόνια όταν είδε να ανατρέπεται το ελπιδοφόρο σοσιαλιστικό σύστημα στην Ευρώπη και το ΚΚΕ να περνάει μια από τις σοβαρότερες δοκιμασίες του. Με όσες δυνάμεις του απέμειναν βοήθησε στην ανασυγκρότηση του ΚΚΕ στηριγμένος στη βαθιά του πίστη για τη νομοτέλεια της κατάργησης του καπιταλιστικού συστήματος και της οικοδόμησης της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας. Αυτή η ακλόνητη πίστη του και η πρωτοπόρα δράση του θα συνοδεύουν πάντα τους κομμουνιστές της Κοκκινιάς στη δράση τους. Στην οικογένειά του, που τον στήριξε σε όλη του την πορεία, δεχόμενη αγόγγυστα τα «ευεργετήματα» του μισαλλόδοξου συστήματος, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια.