Κυριακή 28 Δεκέμβρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 13
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Σταθερά και με συνέπεια στο δρόμο που χαράξαμε

Ξαφνιάζονται, μερικές φορές, και φίλοι του Κόμματος, από τη σφοδρότητα της επίθεσης ενάντια στο ΚΚΕ από διάφορες δυνάμεις και από διαφορετικές αφετηρίες.

Οι προβοκάτσιες, οι συκοφαντίες, τα ψεύδη, σε βάρος του ΚΚΕ, η απόκρυψη, η παραχάραξη των θέσεών του δεν είναι πρωτόγνωρο γεγονός.

Δε διστάζουν κατά καιρούς να βαφτίσουν τους κομμουνιστές σαν «πράκτορες», κλπ., κλπ.

Αυτή η τακτική είναι ενταγμένη σε μια στρατηγική που έχει σαφή σκοπό. Να προστατεύσει με κάθε τρόπο και μέσο, την εξουσία του κεφαλαίου που στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Και φυσικά στο στόχαστρο είναι η εργατική τάξη και το κίνημά της, η πρωτοπορία της. Τα κύρια πυρά είναι συγκεντρωμένα στην υπονόμευση της πολιτικής του ΚΚΕ.

Δεν τολμούν με επιχειρήματα να αντιπαλέψουν την πολιτική του Κόμματος, τις θέσεις και προτάσεις του.

Αναρωτιούνται κάποιοι, κάνοντας, δήθεν, πως δεν καταλαβαίνουν. Μα γιατί μιλάτε πάντα για αντικομμουνιστικές επιθέσεις; Σας συκοφαντούν όταν σας κάνουν κριτική; Μήπως επειδή ο λαός μας συμπαραστέκεται στον κάθε διωκόμενο, θέλετε να δείχνετε ότι σας διώκουν;

Κριτική δεν είναι η συνεχής επανάληψη συκοφαντικών ισχυρισμών π.χ. για τα οικονομικά του Κόμματος, για δήθεν συμμετοχή του σε επιχειρήσεις. Παρά τις επανειλημμένες επίσημες διαψεύσεις τα ίδια ψεύδη επανέρχονται.

Το μήνυμα της πολιτικής πρακτικής του Γκαίμπελς έχει κατανοηθεί καλά από κάποιους. Λέγε, λέγε ψέματα στο τέλος κάτι θα μείνει.

Διάφορα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ακόμα και ο πρόεδρός του, δουλεύουν δραστήρια τη συκοφαντία ότι το ΚΚΕ με την πολιτική του στηρίζει τη ΝΔ.

Αλλά και η σταλινολογία του ΣΥΡΙΖΑ δεν τον οδηγεί σε μια ανοιχτή αντικομμουνιστική πορεία;

Αλήθεια, ποια είναι η διαφορά της ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ και του ΠΑΣΟΚ από τη ΝΔ, στις αποφάσεις της Συνόδου ηγετών της ΕΕ στις 11-12-08;

Πού διαφέρουν στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και αλλού;

Οι ηγεσίες των δύο κομμάτων έδωσαν συγχαρητήρια στην ηγεσία της συμβιβασμένης πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, γιατί κατάφερε να υπογράψει σύμβαση με τον ΣΕΒ στα κατώτερα μεροκάματα με αύξηση ένα (1) ευρώ την ημέρα.

Ψήφισαν μαζί τον ευρωτρομονόμο, τη συμφωνία Σένγκεν.

Συμφωνούν απόλυτα στην ανάθεση των μεγάλων έργων με τις Συμπράξεις Δημοσίου - Ιδιωτικού τομέα. Σε όλα που σχετίζονται με την υλοποίηση βασικών κατευθύνσεων της ΕΕ, της νέας τάξης πραγμάτων και στα πλαίσια του ΝΑΤΟ.

Αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική που αποφασίζεται στην ΕΕ με τη συμμετοχή και της ελληνικής κυβέρνησης, τη στηρίζει ουσιαστικά το ΠΑΣΟΚ.

Σήμερα, η αστική τάξη προκρίνει τις μονοκομματικές κυβερνήσεις, αλλά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό, γι' αυτό ετοιμάζει και εφεδρικές λύσεις. Στηρίζει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά φτιάχνει και αναχώματα. Διαμορφώνει εναλλακτικά σενάρια είτε με τον ΣΥΝ είτε με τον ΛΑ.Ο.Σ. ή άλλους συνδυασμούς.

Στελέχη του ΠΑΣΟΚ κάνουν προτάσεις για μια διακυβέρνηση από τα δύο κόμματα του δικομματισμού.

Υπάρχει και η ωμή πρόταση του προέδρου του ΣΕΒ, στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Οι επιπτώσεις της καπιταλιστικής κρίσης, μπορούν καλύτερα να αντιμετωπιστούν υπέρ των κεφαλαιοκρατών από μια κοινή κυβέρνηση από τους δύο.

Αλλωστε, στα στρατηγικής σημασίας θέματα, που απορρέουν από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, βρίσκουν σύμφωνο και τον ΣΥΡΙΖΑ.

-- Γιατί άραγε, αναρωτιούνται, δήθεν, δημοσιογράφοι, απολογητές του συστήματος να ανησυχεί η αστική τάξη από το ΚΚΕ, αφού η εκλογική του δύναμη φτάνει στο 8,2%; Τι μπορεί να επηρεάσει αυτό το ποσοστό στις πολιτικές εξελίξεις, αφού το 90% των ψηφοφόρων εκφράζουν τη συμφωνία τους με την ΕΕ;

Αυτό το επιχείρημα είναι έωλο. Ολοι γνωρίζουμε πώς γίνονται οι εκλογές, πώς ληστεύονται, λεηλατούνται συνειδήσεις και ψήφοι των εργαζομένων στο αστικό σύστημα και στα πλαίσια του δικομματισμού. Προσλήψεις, ρουσφέτια, εκβιασμοί συνειδήσεων και αλλοίωση της θέλησης των εργαζομένων με καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα.

Αυτό είναι το ένα. Το κύριο που τους ανησυχεί είναι ότι η πολιτική επιρροή του ΚΚΕ είναι πολύ μεγαλύτερη από την εκλογική.

Στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στο λαϊκό κίνημα είναι ευρύτατη η επιρροή του Κόμματος. Η άρχουσα τάξη βλέπει ότι οι ιμπεριαλιστές έχουν καταφέρει με πολλούς τρόπους και μέσα, αξιοποιώντας τη σοσιαλδημοκρατία και τον ευρωκομμουνισμό, να καθυποτάξουν το εργατικό κίνημα στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης.

Ο οπορτουνισμός υπονόμευσε, οδήγησε στην αποδυνάμωση του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος σε Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία και αλλού.

Αξιοποιούν τον οπορτουνισμό, το συμβιβασμό, την προσαρμογή στις δυσκολίες. Είναι φορέας διάδοσης της αστικής ιδεολογίας στο εργατικό κίνημα. Ρεφορμιστικές και οπορτουνιστικές πολιτικές δυνάμεις προωθούν τον εγκλωβισμό των εργαζομένων στην Ελλάδα, σε κάθε κράτος - μέλος της ΕΕ.

Και ενώ αυτά συμβαίνουν στις πιο πολλές χώρες, στην Ελλάδα υπάρχει ένα μαρξιστικό - λενινιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα, το ΚΚΕ, το οποίο παίζει σπουδαίο ρόλο στα πολιτικά πράγματα. Κόμμα που συσπειρώνει ευρύτερες αγωνιστικές δυνάμεις, από την εργατική τάξη, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, τη νεολαία. Επηρεάζει με τις προτάσεις, τις θέσεις την πολιτική του.

Οι δυνάμεις του κεφαλαίου δεν ανέχονται ότι το ΚΚΕ στάθηκε όρθιο, ότι η πολιτική του επιβεβαιώνεται. Δεν ανέχονται ότι το ΚΚΕ δεν κάνει δήλωση μετανοίας. Οτι είναι το μόνο κόμμα που υπογραμμίζει πως ο καπιταλισμός δεν εξυγιαίνεται, αλλά ανατρέπεται με την οργανωμένη δράση της εργατικής τάξης.

Είναι το μόνο κόμμα που αντιπαλεύει ουσιαστικά την πολιτική της ΝΔ σήμερα, του ΠΑΣΟΚ χτες, δίχως κοινοβουλευτικές φωνασκίες εντυπωσιασμού.

Πέρα από την επιρροή του ΚΚΕ στο κίνημα, υπάρχει σημαντική δραστηριότητα στα πλαίσια του διεθνούς κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος. Εδώ και δέκα χρόνια πραγματοποιούνται Διεθνείς Συναντήσεις Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων από όλο τον κόσμο. Οι πρώτες εφτά πραγματοποιήθηκαν με πρωτοβουλία του ΚΚΕ στην Αθήνα. Γίνονται σημαντικές προσπάθειες για την ανασύνταξη του κομμουνιστικού κινήματος. Ανταλλάσσονται απόψεις, προβληματισμοί, αλλά και έντονη ιδεολογική διαπάλη για την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει αυτή η ανασυγκρότηση, ύστερα από την κρίση που έφεραν οι ανατροπές στα τέλη του '89 - '91 και η διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης. Διαμορφώνεται ένας διαφορετικός τρόπος - τύπος σχέσεων ανάμεσα στα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα. Μπορεί να υπάρχουν σοβαρές ιδεολογικές διαφορές, αλλιώτικες εκτιμήσεις για το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, για το σοσιαλισμό για τον οποίο αγωνιζόμαστε να οικοδομήσουμε. Ωστόσο, δεν κόβουμε εύκολα τις γέφυρες.

Επιμένουμε στις συζητήσεις, προσπαθούμε να πείθουμε για τις θέσεις μας, με όχι λίγα αποτελέσματα.

Εχει, συνεπώς, πολλούς λόγους ο ιμπεριαλισμός και η άρχουσα τάξη να ανησυχούν για το ρόλο που παίζει σήμερα το ΚΚΕ, αλλά που κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, μπορεί να παίζει στην αφύπνιση πλατειών εργατικών, λαϊκών μαζών. Δικαιολογημένα ανησυχούν και θωρακίζονται. Το θεσμικό πλαίσιο που ενισχύει τη δράση των κατασταλτικών μηχανισμών, ο ευρωτρομονόμος, η τρομοκρατία που επιβάλλουν στα εργοστάσια, στους τόπους δουλειάς, η κρατική βία με την οποία αντιμετωπίζεται η νεολαία και οι αγώνες της δεν είναι περιστασιακά συγκυριακά φαινόμενα. Είναι μόνιμα. Θα συνεχιστεί με όλους τους τρόπους για τη μείωση του ΚΚΕ με συκοφαντίες και προβοκάτσιες. Απαιτείται μεγαλύτερη επαγρύπνηση από τον κάθε κομμουνιστή.

Παρά τις προσπάθειες, η ΝΔ δεν καταφέρνει να ανακόψει τους αγώνες. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα βασανιστικά σημειώνει θετικά βήματα.

Με την πρώτη εκδήλωση της κρίσης στις ΗΠΑ σε χώρες της ΕΕ, με την κινδυνολογία που αναπτύχθηκε από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, κρατικά και ιδιωτικά, που σκοπό έχει να τρομοκρατήσει την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, το ΚΚΕ έδωσε τη δική του απάντηση. Πιο σταθερά, επίμονα, μαχητικά να αναπτυχθεί η δράση, παρέμβαση, κινητοποίηση της εργατικής τάξης, λαϊκών στρωμάτων, της νεολαίας.

Το μαζικό κίνημα έχει εμπειρία, ωριμότητα να αποφασίζει τις μορφές πάλης. Η ετοιμότητα στην αντιμετώπιση των προκλήσεων των κεφαλαιοκρατών, της βίας του αστικού κράτους συνδέεται με την περιφρούρηση των αγώνων, με την ωρίμανση των νέων αγωνιστών, μέσα από την ίδια τους την πείρα από τη συμμετοχή στους σκληρούς ταξικούς αγώνες.

Καλέσαμε τη νεολαία σε κίνημα ανυπακοής, αμφισβήτησης. Με αγώνα μαζικό, λαϊκό, πολιτικό αγώνα, με καθαρά πρόσωπα, καθαρούς στόχους. Αυτός ο αγώνας συντονισμένος με το εργατικό κίνημα, περιφρουρημένος, ταξικά προσανατολισμένος, θα ακυρώνει τους εκβιασμούς και τις κοινωνικές συμμαχίες που επιχειρεί η αστική τάξη. Θα συμβάλλει στη διαμόρφωση λαϊκής πλειοψηφίας που βάζει τη σφραγίδα της στις κοινωνικές εξελίξεις μέσα από τη ριζική ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών.

Η ενίσχυση του ΚΚΕ στο εργατικό, λαϊκό κίνημα δεν είναι αποτέλεσμα σημερινό. Ερχεται από την πολύχρονη δουλειά του Κόμματος. Οι εργατικές κινητοποιήσεις την περίοδο που διανύουμε πήραν μεγάλες διαστάσεις. Αυτό ανησυχεί την αστική τάξη. Γι' αυτό απολογητές του συστήματος, διευθυντικά στελέχη ΜΜΕ συκοφαντούν το ΚΚΕ, το ρόλο του για να χειραγωγήσουν, να οδηγήσουν σε δρόμους ακίνδυνους για το σύστημα την όποια διαμαρτυρία φοιτητών, σπουδαστών, μαθητών. Γι' αυτό μιλάνε για νέο κίνημα, για νεανική εξέγερση, που δήθεν αναπτύσσεται γενικώς ενάντια στο σύστημα, χωρίς συγκεκριμένους στόχους.

Φοβούνται την ανασύνταξη του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Η λογική αντεπίθεσης, ρήξης, ανατροπής, ενάντια στα βάθρα του καπιταλιστικού συστήματος, είναι έννοιες που αποσιωπούνται από τα αστικά μέσα ενημέρωσης.

Επιδιώκουμε σταθερά να εντάσσονται στο ταξικό ρεύμα όλο και περισσότεροι εργάτες από εργοστάσια και τόπους δουλειάς.

Στην πορεία για το 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ, η συνολική ωρίμανση του Κόμματος αποτελεί τη διαβεβαίωση ότι έχουμε όλες τις προϋποθέσεις να προχωρήσουμε σταθερά, αταλάντευτα, με συνέπεια στο δρόμο που χαράξαμε. Για τη συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού μετώπου πάλης, για τη λαϊκή εξουσία, για το σοσιαλισμό.


Του
Σπύρου ΧΑΛΒΑΤΖΗ μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ