Δε κρατιούνται! Τώρα, διακηρύττουν, τώρα, την ώρα της κρίσης, είναι η ώρα να μπει βαθιά το νυστέρι. Και δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνείας: Ασφαλιστικό - εργασιακό και δημόσιες δαπάνες πρέπει να χτυπηθούν.

Επειδή, λοιπόν, εκεί θέλουν να βάλουν νυστέρι, επειδή επίσης κανείς δε θα κάτσει ήσυχος να πάει άκλαυτος, γι' αυτό ετοιμάσου για ακόμα μεγαλύτερη επίθεση, πριν απ' όλα στα εργαλεία που έχεις για να τους αντιμετωπίσεις.

Εχουν διαβάσει πριν από σένα, ίσως μάλιστα εσύ να μην έχεις καν διαβάσει όσα αυτοί έχουν διαρκώς ανοιχτά στο τραπέζι τους, γιατί ποτέ δεν ξεχνούν ποιος είναι ο αντίπαλος. Ξέρουν πως «αν ο καπιταλισμός μπορούσε να προσαρμόσει την παραγωγή όχι στην αποκόμιση του μέγιστου κέρδους, μα στη συστηματική καλυτέρευση της υλικής κατάστασης των λαϊκών μαζών, αν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα κέρδη όχι για την ικανοποίηση των ιδιοτροπιών των παρασιτικών τάξεων, για την τελειοποίηση των μεθόδων εκμετάλλευσης, για την εξαγωγή κεφαλαίων, αλλά για τη συστηματική ανύψωση της υλικής κατάστασης των εργατών και των αγροτών δεν θα υπήρχαν κρίσεις. Τότε όμως και ο καπιταλισμός δε θα ήταν καπιταλισμός. Για να εξαλειφθούν οι κρίσεις πρέπει να εξαλειφθεί ο καπιταλισμός».

Αυτό το ξέρουν καλύτερα απ' όλους οι καπιταλιστές. Και μαζί με τους καπιταλιστές και αυτοί που αναλαμβάνουν να σε πείσουν καθημερινά πως υπάρχει λύση αρκεί να βγάλεις από το νου σου ότι πρέπει να εξαλειφθεί ο καπιταλισμός. Πριν απ' αυτό, να σου βγάλουν από το μυαλό πως πρέπει να διεκδικείς να ζεις καλά. Να εναντιώνεσαι στο ζυγό που σου σφίγγουν πιο πολύ.

Είναι καιρός, λοιπόν, να το μάθεις και συ. Οτι η πάλη σου ακόμα και για το «κάθε μέρα» κι ακριβώς ξεκινώντας από κει, πρέπει να βλέπει όλη την εικόνα, πρέπει να 'χει στόχο να γκρεμίσει για να χτίσει.

Πρέπει, δηλαδή, η πάλη σου να παίρνει όλο και πιο αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα, να βλέπει σοσιαλισμό και να οργανώνει για κει το δρόμο και μάλιστα έτσι που διδαγμένος από τις προηγούμενες απόπειρες, τώρα να μην αφήνεις περιθώρια για πισωγύρισμα. Είναι πολιτική πάλη αυτή. Και ακριβώς σαν τέτοια αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη επίθεση. Γιατί αναγκάζει την αστική δημοκρατία να αποκαλύψει τα όριά της. Οταν λες «όλος ο πλούτος σ' αυτούς που τον παράγουν» θίγεις ιερά και όσια. Σκέψου πόσοι κηφήνες σε βλέπουν άμεσα σαν εχθρό.

Ολοι αυτοί που ως τώρα βολεύονταν με την απάτη «ελεύθερες διαπραγματεύσεις» για την τιμή πώλησης της εργατικής δύναμης, δείχνουν τα δόντια τους όταν ο συσχετισμός δύναμης βαραίνει υπέρ του εργάτη. Και βάζουν και τους δικαστές να μιλάνε. Για να ορίσουν αυτοί τους όρους και την τιμή πώλησης της εργατικής δύναμης και τα σκυλιά δεμένα. Αμ δε...

Οσο όλο και περισσότερο η ταξική πάλη θα διεξάγεται με όρους συνολικής πολιτικής ιδεολογικής αντιπαράθεσης, τόσο περισσότερο θα αποκαλύπτεται πως δεν έχεις απέναντι μόνο μια κυβέρνηση που όλο την αλλάζεις κι όλα τα ίδια μένουν. Ολο και περισσότερο θα βλέπεις απέναντι όλη την αστική τάξη. Θα βλέπεις όλο το αστικό κράτος. Από τον δικαστή έως τον αστυνόμο. Κι επειδή μέσα απ' αυτό θα μαθαίνεις πως πρέπει να γκρεμίσεις όλο το αστικό κράτος, για να γκρεμίσεις την αστική τάξη, γι' αυτό και η επίθεση που θα δέχεσαι θα αφορά ακριβώς τον πυρήνα της πολιτικής και της ιδεολογίας σου: Οτι πρέπει να γκρεμίσεις για να χτίσεις.

Ετοιμάσου λοιπόν.

Ασχετο: Τι ήταν να αποφασίσει ο Ομπάμα να χτυπήσει τους καταχρηστικούς όρους στις πιστωτικές κάρτες, πήραν σβάρνα άπαντες. Ως και το Συμβούλιο Επικρατείας. Και δώσ' του πανηγύρια αυτοί που πασχίζουν να σε πείσουν ότι δεν φταίνε οι χαμηλοί μισθοί που δεν αγοράζεις, αλλά τα επιτόκια. Λες και δεν πρέπει να ζει ο άνθρωπος μόνο με το μισθό του. Το ΠΑΣΟΚ, μάλιστα, θα στήσει και εταιρεία που θα δίνει, λέει, καλύτερα επιτόκια από τις τράπεζες.

Να περιμένουμε στην επόμενη φάση κάποια ΜΚΟ που θα αντιμετωπίζει την ανεργία; Ηδη μια δηλώνει πως προσφέρει διακοπές, αρκεί να κάνεις μερικά μεροκάματα χωρίς να πληρωθείς. Κι αν το τοπικό συνδικάτο οικοδόμων ζητήσει να εφαρμοστεί ο νόμος, δηλαδή για κάθε έργο να κολλάνε τα ένσημα; Ε, τότε είναι προφανές πως το ταξικό κίνημα θα αναδειχτεί σε εχθρό της προόδου.