Eurokinissi

«Για άλλη μια φορά η αντιπαράθεση ανάμεσα στα δύο κόμματα, ανάμεσα στην κυβέρνηση και στην Αξιωματική Αντιπολίτευση, είναι σε θέματα σχεδιασμού, διαχείρισης και ρεμούλας, κάπως έτσι. Μας απασχολούν αυτά τα ζητήματα εμάς ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας; Μας απασχολούν. Αλλά αυτά, στο βαθμό που είναι υπαρκτά - και είναι - αποτελούν ένα επιμέρους στοιχείο της γενικής γραμμής πλεύσης της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, όπως και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Παραδείγματος χάρη, να περικοπούν οι ρεμούλες; Οχι να περικοπούν, να καταργηθούν, γιατί στο κάτω-κάτω οι ρεμούλες συνδέονται και με πολιτικά πρόσωπα ή με πρόσωπα, εν πάση περιπτώσει, ανώτερης υπαλληλίας, στο βαθμό που επιβεβαιωθεί στην άλφα ή στη βήτα περίπτωση ότι υπάρχουν.

Ομως η κλοπή του μόχθου των εργαζομένων, αυτή υπολογίζεται; Βεβαίως είναι νόμιμη. Και να σας πω και κάτι άλλο, για όλα αυτά που λέγονται τώρα, "να κοιτάξουμε αν εφαρμόζονται οι νόμοι". Ποια εργατική νομοθεσία; Εχει γίνει αντιδραστικότερη και χειρότερη εδώ και τόσα χρόνια και απ' αυτή την άποψη το να λες να γίνουν σεβαστοί οι νόμοι σημαίνει να γίνει σεβαστή η μερική απασχόληση, να γίνει σεβαστή η ενοικίαση των εργαζομένων, η χρησιμοποίηση ενός μεγάλου μέρους των εργαζομένων από εργολάβους, όπου πραγματικά εκεί πέρα γίνεται όργιο εκμετάλλευσης. Ποια εργατική νομοθεσία; Και πολύ περισσότερο για να κάνεις έλεγχο πρέπει να έχεις διασφαλίσει ότι ο εργαζόμενος δεν φοβάται να καταγγείλει. Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν και ελεγκτικοί μηχανισμοί.

Για μας λοιπόν το κύριο και αυτό που βάζουμε στους εργαζόμενους, είναι η ίδια η ουσία του προβλήματος, η ασυμβίβαστη αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και στην εργασία, η αντίθεση ανάμεσα στα μονοπώλια και στο λαό. Από εκεί και πέρα βεβαίως δεν πρόκειται να κλείσουμε τα μάτια σε σκάνδαλα, σε ρεμούλες κλπ., στο βαθμό που κι εμείς μπορούμε να έχουμε σιγουριά ότι έτσι είναι τα πράγματα.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει πάρει προληπτικά μέτρα. Σε ντοκουμέντο της, όχι σε μεγάλη απόσταση από το σήμερα, υπάρχει ο όρος της αντιμετώπισης του "κοινωνικού και του πολιτικού εξτρεμισμού". Είμαστε σε θέση να καταλάβουμε τι σημαίνει και τι εννοεί ως "κοινωνικό και πολιτικό εξτρεμισμό". Γιατί υπάρχει επίσης και τοποθέτηση παλιότερη για τον "ιδεολογικό ριζοσπαστισμό - εξτρεμισμό".

Εννοεί το εξής πράγμα: μέτρα καταστολής, χωρίς τέλος, για την αντιμετώπιση του λαϊκού κινήματος. Και μάλιστα εδώ και δύο - τρεις μέρες ο κ. Αλμούνια βγαίνει φοβισμένος και λέει: "Θα έχουμε κοινωνική αναταραχή". Το "κοινωνική αναταραχή" αναφέρεται σε απεργίες, κινητοποιήσεις, δηλαδή στα όπλα που έχουν οι εργαζόμενοι για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους από τις συνέπειες της κρίσης. Και είναι καλό που φοβούνται. Εμείς χαιρόμαστε να φοβούνται. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει ελπίδα να περιοριστούν κάπως οι συνέπειες. Λέω "κάπως" γιατί για να περιοριστούν εντελώς οι συνέπειες από την κρίση δεν είναι δυνατόν.

Η κάλπη των Ευρωεκλογών είναι ένα όπλο που έχουν οι εργαζόμενοι σε ολόκληρη την Ευρώπη. Θα καθόμαστε τώρα να ερμηνεύουμε τι λέει η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου για τους συμβασιούχους; Η κυβέρνηση λέει ότι είμαστε μέσα στα μέτρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι αξιοποίησε αυτή την απόφαση. Η δική μας θέση είναι η εξής: μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων. Διότι στη μεγάλη τους πλειοψηφία έχει αποδειχθεί ότι ικανοποιούν πάγιες ανάγκες. Πήγα προχτές στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης - τα ξέρετε αυτά - και στον τομέα της καθαριότητας, στον τομέα τεχνικών υπηρεσιών κλπ. δουλεύουν σε εργολάβους δεκαπέντε και είκοσι χρόνια. Δεν είναι αυτές πάγιες ανάγκες; Εν τω μεταξύ, κάποιοι έχουν πάρει και σύνταξη. Κάποιοι ενδεχομένως από το μόνιμο προσωπικό θα συνταξιοδοτηθούν. Εδώ μιλάμε για είκοσι χρόνια.

Εχουν γίνει ρουσφετολογικές προσλήψεις; Βεβαίως. Αλλά τώρα τι θα κάτσουμε να ψάξουμε εμείς; Και αν θέλετε, οι ρουσφετολογικές προσλήψεις είναι προσλήψεις από το ΠΑΣΟΚ και από τη Νέα Δημοκρατία. Εμείς δεν θα εκδικηθούμε τους έστω ονομαζόμενους ρουσφετολογημένους εργάτες, εργάτριες και υπαλλήλους λέγοντας "ας τους απ' έξω", αφού ξέρουμε ότι απ' αυτούς είναι όμηροι ή της Νέας Δημοκρατίας ή του ΠΑΣΟΚ. Ομως, πρέπει να μπει ένα τέλος σ' αυτά και στις εργολαβίες και δεν μπορεί ακριβώς να καθόμαστε να ερμηνεύουμε τα ευρωδικαστήρια. Εμείς - να σας το πω καθαρά - το γράφουμε το Ευρωδικαστήριο στα παλιά μας τα παπούτσια. Αυτή, αν θέλετε, είναι η απειθαρχία και η ανυπακοή. Τι άλλο να κάνουμε; Να μελετάμε τις γραφές; Θα εναποθέσουμε δηλαδή τα δικαιώματα των εργαζομένων στους δικηγόρους - και το λέω αυτό χωρίς να έχω κάποιο πρόβλημα με το επάγγελμα - στους νομικούς, στις ερμηνείες; Καμιά φορά μπορεί ένα νομικό παραθυράκι καλώς να αξιοποιηθεί από τους εργαζόμενους.

Εδώ γίνεται πάρα πολύ συζήτηση και η κυβέρνηση λέει "θα πάρω μέτρα, θα ελέγξω τις τιμές", βγαίνει το ΠΑΣΟΚ και λέει τα ίδια, βγαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ, βγαίνει ο ΛΑ.Ο.Σ. και λένε "έλεγχος στην κερδοσκοπία». Πραγματικά - και αυτό έγινε με βάση τα δημοσιεύματα και τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας - φθάσαμε στα ιστορικά όρια του πληθωρισμού του 1%. Εγώ τουλάχιστον δεν θυμάμαι ποτέ μέχρι τώρα να είχαμε αύξηση του πληθωρισμού μόνο 1%. Θυμάμαι το τέρας που λέγαμε του πληθωρισμού, το 25% κλπ.. Τι είναι αυτό; Αυτό σημαίνει δηλαδή ότι οι εργαζόμενοι δεν χρειάζεται πια να ζητήσουν αυξήσεις ή χρειάζεται να ζητήσουν αυξήσεις 1%;

Για να δούμε πώς διαμορφώθηκε αυτό το 1%. Διαμορφώθηκε από τις μειώσεις τιμών στο πετρέλαιο θέρμανσης -36,4% και έγινε σε μια περίοδο που δεν χρειάζεται να πάρουμε πετρέλαιο θέρμανσης. Εγινε και πιο πριν, αυτό είναι αλήθεια. Καύσιμα αυτοκινήτου: -16,2% και τα ίδια τα αυτοκίνητα -7,8%. Εδώ, ειδικά για τα αυτοκίνητα, εντάσσεται στα πλαίσια ενίσχυσης της αυτοκινητοβιομηχανίας.

Σας ανέφερα, λοιπόν, κάποιες υψηλές μειώσεις. Ας αναφερθούμε τώρα στις αυξήσεις. Και αναφέρομαι πάλι βάσει στοιχείων της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, δεν έχουμε εμείς δικές μας υπηρεσίες. Αστικές συγκοινωνίες 28,7%, τέλη κυκλοφορίας-διόδια 18,6%, ρύζι 11,1%, ζυμαρικά 3,7%, λαχανικά 8,2%, φρούτα 6,8%, ψάρια νωπά 6,5%, όσπρια 5,9%, τσιγάρα 5,7%, ύδρευση-αποχέτευση 8,3%, ηλεκτρικό ρεύμα 6,5% - και έχουμε μπροστά μας αυξήσεις - επισκευή και συντήρηση κατοικίας 5,2%, οικιακές υπηρεσίες 6,9%, ιατρικές, οδοντιατρικές, παραϊατρικές υπηρεσίες 4%, νοσοκομειακή περίθαλψη 3,9%.

Για να δούμε τώρα, το κριτήριο της καθημερινότητας για τη φτωχολογιά, για τα λαϊκά νοικοκυριά ποιο είναι; Είναι και το πετρέλαιο θέρμανσης. Αλλά και όλα τα άλλα δεν είναι; Βλέπετε, λοιπόν, ότι τα στατιστικά στοιχεία δεν μπορούν να αποδείξουν και πάρα πολλά πράγματα. Πίσω από τα στατιστικά στοιχεία υπάρχει ανισομετρία, ανισοκατανομή και πάρα πολλά τέτοια ζητήματα, στο έδαφος βεβαίως μιας ταξικής εκμετάλλευσης που γίνεται όλο και χειρότερη.

Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ, επειδή έγινε λόγος - τουλάχιστον εγώ εκ μέρους του Κόμματος δεν έβαλα αυτό το θέμα, γιατί το θεωρούμε πάρα πολύ μεγάλο - στο ζήτημα των ναρκωτικών. Βεβαίως η τοξικομανία είναι το ανώτατο στάδιο κινδύνου. Ωστόσο δεν πρέπει να υποτιμήσουμε και άλλες μορφές εξάρτησης που διαδίδονται στη νεολαία, όπως ο αλκοολισμός που αφορά μικρότερες ηλικίες. Πριν μιλήσουμε για μια σειρά από επιστημονικά θέματα της απεξάρτησης - υπάρχει και η επιστημονική πλευρά της απεξάρτησης βεβαίως, που δεν μπορεί να την υποτιμήσει κανείς και εμείς σαν κόμμα δεν μπορούμε να μπούμε σε πάρα πολλά τέτοια γήπεδα - υπάρχει για μας και η πολιτική πλευρά. Αρχίζει όλο και ψυχιατρικοποιείται το θέμα των ναρκωτικών. Ψυχικά πάσχοντες, όχι. Τώρα αν στην πορεία γίνονται ψυχικά πάσχοντες αυτοί που έχουν εξάρτηση, βεβαίως αυτό είναι ένα δεύτερο ζήτημα.

Θα μπορέσει ποτέ απ' αυτή τη Βουλή, την ελληνική, να βγει αυτό που λέμε: "Οχι σε όλα τα ναρκωτικά, όχι στο διαχωρισμό σκληρών και μαλακών; Πολιτική μείωσης της ζήτησης, να το πω έτσι, και όχι πολιτική μείωσης της βλάβης, χωρίς να υποτιμάται η μείωση της βλάβης, αλλά είναι μια πλευρά. Τι θα γίνει με την πρωτογενή πρόληψη; Εδώ όλα τα θεραπευτικά προγράμματα πρόληψης κλπ. που υπάρχουν είναι στον αέρα. Οι άνθρωποι που ασχολούνται βγαίνουν στους δρόμους γιατί δεν πληρώνονται, γιατί πάμε στα κοινοτικά κονδύλια το οποία έχουν ημερομηνία λήξης κι όταν τελειώνουν τα κοινοτικά κονδύλια, οι δήμοι δεν μπορούν να τα αντιμετωπίσουν. Υπάρχει ζήτημα πρόσληψης προσωπικού στις ήδη υπάρχουσες μονάδες απεξάρτησης; Υπάρχουν μια σειρά από τέτοια ζητήματα. Επομένως, τι συζητάμε τώρα; Και το πρόβλημα είναι μακροχρόνιο.

Υπάρχουν οι θεραπευτικές κοινότητες, οι κοινότητες του ΚΕΘΕΑ που τουλάχιστον εμείς αυτές υποστηρίζουμε. Υπάρχει πρόβλημα οικονομικό για να μπορέσουν να καλύψουν τη δημιουργία περισσότερων; Τα κέντρα πρόληψης πρέπει να πολλαπλασιαστούν γιατί δεν μπορεί να υπάρχει ένα κατά περιφέρεια ή ένα κατά νομό, γιατί η πρόληψη αγκαλιάζει πολύ περισσότερο κόσμο.

Ετσι, λοιπόν, δεν μπορεί να τα βλέπουμε αυτά μόνο για να διανθίσουμε την προεκλογική περίοδο με ορισμένα τέτοια ζητήματα. Είναι ζητήματα τα οποία πολλές φορές έχουν συζητηθεί στη Βουλή, υπήρχαν και πορίσματα κι όμως το πρόβλημα μεγαλώνει. Και σε συνθήκες κρίσης τα πράγματα γίνονται πολύ χειρότερα. Σε ό,τι αφορά τη διάθεση κονδυλίων, δεν λέω ότι τα κονδύλια λύνουν το ζήτημα γιατί υπάρχει και το περιεχόμενο, δηλαδή το ζουμί της πολιτικής, αλλά και με απλήρωτους ανθρώπους που δουλεύουν στον τομέα αυτό, δεν μπορεί να γίνει συζήτηση».