Για έναν άγνωστο λόγο, σπάνια συναντάς σήμερα κάποιον να δηλώνει φωναχτά «είμαστε όλοι Αμερικανοί». Πού οι παλιές οι δόξες... Κι όμως υπάρχουν τόσοι λόγοι για να μην ντρέπονται τα αμερικανάκια.

Τη θέση αυτών που διαδήλωναν πριν από έναν αιώνα για το 8ωρο, έχουν πάρει τώρα αυτοί που διαδηλώνουν για το δικαίωμα 48 εκατομμυρίων διπλανών τους να πεθαίνουν αν δεν έχουν να πληρώσουν τη γιατρειά τους. Είναι μια κάποια πρόοδος. Λίγα χρόνια πριν άναβαν κεράκια - μαζί και οι δικοί μας «είμαστε όλοι Αμερικανοί» - για να αρχίσουν οι βομβαρδισμοί στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Τώρα δίνουν το δικαίωμα στους φτωχούς να πεθάνουν χωρίς να τους βομβαρδίσουν.

Το ωραίο είναι πως χαρακτηρίζουν και σοσιαλμανία την πρόθεση της κυβέρνησης Ομπάμα να μεταρρυθμίσει το σύστημα Υγείας, έτσι που να μην τρώνε μόνο μερικές ασφαλιστικές εταιρείες, αλλά να μοιράζεται κάπως η πίτα. Το ακόμα πιο ωραίο είναι πως το αμερικάνικο μοντέλο έχει χρησιμοποιηθεί ως πρότυπο για τις πολιτικές της ΕΕ που στοχεύουν να κάνουν την οικονομία της ΕΕ ανταγωνιστικότερη αυτής των ΗΠΑ.

Παρατηρείς τις εξελίξεις στις ΗΠΑ και καταλαβαίνεις γιατί βουρλίζονται διάφοροι στη χώρα μας με το ιστορικό παράδοξο της ύπαρξης του ΚΚΕ. Σου λέει, πώς να γίνεις ανταγωνιστικός, όταν με την πρώτη απόλυση πιάνουν οι ΚΚέδες τις πόρτες και σπέρνουν ζιζάνια αλληλεγγύης;

Είμαστε... είμαστε λίγο καθυστερημένοι. Δε θέλουμε να χωνέψουμε ότι το κρίσιμο είναι η ποιότητα της ζωής. Οτι δε πειράζει άμα δεν έχεις, σημασία έχει να είσαι φτωχός με στιλ. Κάτι σε «χάρβαρντ γιάρντ». Και κοστίζει μόνο 850 ευρώ.

Δες τα καλά της ελευθερίας. Τι κι αν δεν μπορούν οι Ελληνες εργαζόμενοι να κάνουν διακοπές; Μπορούν οι μαφιόζοι γείτονες, αυτοί που, αφού έβαλαν στο χέρι τη σοσιαλιστική περιουσία, άρχισαν - κατά πως έλεγε στα χρόνια του κι ο Νιάρχος - να κυνηγάνε τον ήλιο. Για την οικονομία, για τους ξενοδόχους δηλαδή, ίσα βάρκα ίσα νερά, που λένε. Τι κι αν εσύ δεν έχεις δουλειά, έχεις δικαίωμα στο όνειρο. Μόνο με 210.000 ευρώ μπορείς να νιώθεις Μέρντοκ.

Και μη σε ξενίζει το περιπαικτικό του πράγματος. Είναι μια άμυνα κι αυτό. Πριν πλακώσουν οι εταιρείες και οι γιατροί τους με καινούργιες ανακαλύψεις για σύγχρονες αρρώστιες που θα αποδεικνύουν πως δε φταίει η φτώχεια που δεν περνάς καλά, αλλά ότι δε δίνεις φράγκα για να γιάνεις.

Παλιά, την αντίσταση τη λέγανε και παλικαριά. Αυτό το κάτι που έκανε τους ανθρώπους ακόμα κι όταν αρρώσταιναν πραγματικά να το παλεύουν το πράγμα με αξιοπρέπεια. Τώρα, οι σύγχρονες αρρώστιες σακατεύουν πρώτα το μυαλό, κάνοντας τελικά τους ανθρώπους να έχουν ολότελα σκυφτή τη μέση.