Ομοβροντία σε βάρος των εργατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων ξεδιπλώνεται, με το μέτωπο κυβέρνησης, εργοδοσίας και Ευρωπαϊκής Ενωσης να προχωρά στην εφαρμογή μέτρων που θα πλήξουν όχι μόνο το παρόν, αλλά και το μέλλον της ζωής των εργαζομένων.

Από το εισόδημα και την ασφάλιση, μέχρι τις συλλογικές συμβάσεις και τις εργασιακές σχέσεις, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συνεχίζει και διευρύνει το αντιλαϊκό έργο της ΝΔ. Τα όποια μέτρα που σήμερα προωθούνται, ούτε προσωρινά είναι, ούτε και έκτακτα. Ερχονται «για να μείνουν» και οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού.

Τα όσα έχουν συμβεί τις τελευταίες βδομάδες συνιστούν το πλαίσιο στο οποίο θα εξελιχθεί αυτή η επίθεση. Η παρέμβαση του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ), για την υπογραφή «μιας ρεαλιστικής και υπεύθυνης Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ)», δεν αποτελεί μόνο ωμό εκβιασμό προς τους εργαζόμενους να αποδεχτούν τους μισθούς πείνας. Εκφράζει και την επιδίωξη ταξικής υποταγής των εργαζομένων στη λογική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, δηλαδή στο δυνάμωμα του κεφαλαίου. Χαρακτηριστικά είναι τα κελεύσματα του ίδιου του ΣΕΒ για «ένα πραγματικό κοινωνικό συμβόλαιο με τεράστια οφέλη στην κοινωνική συνοχή». Καλεί, δηλαδή, τους εργαζόμενους να απεμπολήσουν τα δικαιώματά τους, τις ανάγκες τους, να μη διεκδικούν, στο όνομα της οικονομικής κρίσης και του ξεπεράσματός της. Αλλά σε βάρος των εργαζομένων. Μάλιστα, πρόσφατα ο πρόεδρος του ΣΕΒ δήλωσε προκλητικά ότι τα βάρη δεν τα σηκώνουν οι εργάτες αλλά οι επιχειρήσεις που πληρώνουν την «έκτακτη εισφορά». Δηλαδή, ψίχουλα από τα τεράστια κέρδη τους.

Στην πραγματικότητα, ο ΣΕΒ καλεί τους εργάτες για υπογραφή συμβάσεων που ουσιαστικά θα συρρικνώνουν τους μισθούς, τα μεροκάματα, συνολικά το εργατικό εισόδημα. Εχουν υπόψη τους την εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης με τα λίγα λεπτά του ευρώ αύξηση τη μέρα. Δεν είναι τυχαίο ότι προχτές ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε πως η κυβέρνηση θα ήθελε μια συλλογική σύμβαση στο ύψος της εισοδηματικής πολιτικής της. Δηλαδή, έδωσε το σύνθημα σε ΣΕΒ-ΓΣΕΕ. Η υπογραφή μιας τέτοιας ΕΓΣΣΕ φαίνεται ότι είναι απαιτητή από τους μεγαλοεπιχειρηματίες, και ως βάση για τις κλαδικές συμβάσεις, προκειμένου να χτυπήσουν τα μεροκάματα και τους μισθούς και στους κλάδους.

Ο ΣΕΒ, σ' αυτές τις επιδιώξεις του, πέρα απ' την κυβερνητική στήριξη και τη στήριξη της ΝΔ, ακουμπά και στις «ζεστές πλάτες» των συμβιβασμένων ηγεσιών του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, δηλαδή των στελεχών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Ολοι αυτοί, εν χορώ, καθιστούν τους εργαζόμενους συνυπεύθυνους για το ξεπέρασμα της κρίσης, για την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας, των κερδών.

Η επίθεση στις συλλογικές συμβάσεις συσχετίζεται άμεσα με τις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου για σαρωτική αντεργατική επέλαση το 2010. Στο πλαίσιο των «ανατροπών, των ρήξεων και των ριζικών αλλαγών που χρειάζεται ο τόπος» - όπως είπε ο πρωθυπουργός - η κυβέρνηση ανοίγει όλα τα μέτωπα. Οι αυξήσεις λίγων λεπτών του ευρώ τη μέρα στους εργαζόμενους στο δημόσιο και οι ελιγμοί γύρω απ' το πάγωμα των μισθών των «υψηλόμισθων» (σ.σ.: όσοι παίρνουν 2.000 ευρώ και πλέον μεικτά το μήνα!) αποτελούν το μέτρο των απαιτήσεων των επιχειρηματιών. Αλλά ουσιαστικά το εργατικό εισόδημα θα μειωθεί ακριβώς γιατί οι αντιλαϊκές αποφάσεις της κυβέρνησης αφορούν στο σύνολο της ζωής της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Από την παραπέρα εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Πρόνοιας, ως τη σύνδεση της Παιδείας με την επιχειρηματικότητα, αλλά και το τελικό χτύπημα στην Κοινωνική Ασφάλιση, όλα εντάσσονται στο ίδιο «πακέτο». Οι πρόσφατες εξαγγελίες για το φάρμακο, προκειμένου δήθεν να μπει τάξη στη «σπατάλη» των ασφαλιστικών ταμείων, δείχνουν και τις προθέσεις να πληρώνουν περισσότερα οι εργαζόμενοι από την τσέπη τους.

Οι αντιδραστικές αλλαγές της κυβέρνησης εντάσσονται στο ίδιο «πακέτο», που αποφάσισε στις Βρυξέλλες η σύνοδος του ΕΚΟΦΙΝ και το οποίο ζητά: Προώθηση ελαστικών μορφών απασχόλησης, ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων στο κατώτατο επίπεδο, εδώ εντάσσονται και οι μισθοί και οι συμβάσεις - δήθεν για την αντιμετώπιση του κατακερματισμού της αγοράς εργασίας - και αποτελεσματική αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης βάζουν στην κλίνη του Προκρούστη όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων, για να «χωρέσουν» στις ανάγκες του κεφαλαίου.

Οι εργαζόμενοι έχουν να αντιμετωπίσουν τα συνδυασμένα πυρά της εργοδοσίας, της κυβέρνησης και της ΕΕ. Και αυτή η επίθεση γίνεται με όλες τις μορφές, με το καρότο και με το μαστίγιο. Από τους περίφημους «διαλόγους», όπως αυτόν που προετοιμάζει από αύριο η κυβέρνηση με όλους τους «κοινωνικούς εταίρους» για την ολοκληρωτική κατακρεούργηση του ασφαλιστικού συστήματος, μέχρι την τρομοκρατία και το φόβο που καλλιεργείται απ' τα αστικά ΜΜΕ και τις απειλές για απολύσεις του ΣΕΒ.

Απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις οι εργαζόμενοι καλούνται να υψώσουν το δικό τους μέτωπο, να αψηφήσουν τα κελεύσματα συναίνεσης και σύνεσης και να διαλέξουν το δρόμο της οργάνωσης και του αγώνα. Το συλλαλητήριο του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου στις 24 του Νοέμβρη, στις 6.30 μ.μ. στην Ομόνοια, να αποτελέσει την πρώτη απάντηση στην επιθετικότητα της εργοδοσίας και της κυβέρνησης. Το ΠΑΜΕ ταυτόχρονα απαιτεί από ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ την κήρυξη απεργίας στις 17 του Δεκέμβρη ενώ καλεί τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να απαντήσουν με αποφάσεις για οργάνωση απεργιακής κινητοποίησης την ίδια μέρα.

Οι εργαζόμενοι πρέπει όχι μόνο να μη θυσιαστούν στο βωμό της ενίσχυσης του κεφαλαίου, αλλά να βγουν με επιθετικά αιτήματα μπροστά, διεκδικώντας την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.

Βασικά αιτήματα για την ικανοποίηση των αναγκών των εργατικών οικογενειών είναι:

-- Αμεση μονιμοποίηση των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

-- Απαγόρευση των απολύσεων, ιδιαίτερα στην τελευταία πριν τη συνταξιοδότηση 5ετία και επέκταση του Ν. 2112 για όλους τους εργατοϋπαλλήλους, που σημαίνει ίση αποζημίωση για όλους τους εργαζόμενους είτε στη βάση μισθού, είτε στη βάση ημερομισθίου.

-- Αμεσες και μαζικές προσλήψεις στις δημόσιες υπηρεσίες Υγείας, Πρόνοιας, Παιδείας, Πολιτικής Προστασίας μόνιμου και με πλήρη δικαιώματα προσωπικού.

-- Απαγόρευση με νόμο όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης. Κατάργηση των stage στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα και κάθε μορφής ανασφάλιστης εργασίας. Κατάργηση των διαφόρων μορφών της αποκαλούμενης εργασιακής εμπειρίας, τύπου stage και μαθητείας. Η πρακτική άσκηση των σπουδαστών να είναι με πλήρεις αποδοχές και εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα.

-- Νομοθετική κατοχύρωση του 35ωρου, 7ωρου, 5ήμερου με πλήρη ένσημα και αύξηση των αποδοχών.

-- Κατοχύρωση και διασφάλιση της κυριακάτικης αργίας και του ρεπό του Σαββατοκύριακου.

-- 6ωρο, 5ήμερο, 30ωρο για τα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα.

-- 6ωρο, 5ήμερο, 30ωρο με πλήρεις αποδοχές και ίσα ασφαλιστικά δικαιώματα για όσους μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές είναι αναγκασμένοι να εργάζονται.

-- Κατώτερος μισθός 1.400 ευρώ. Κατώτερο μεροκάματο 56 ευρώ. Κατώτερη σύνταξη 1.120 ευρώ. Ουσιαστικές αυξήσεις σε όλα τα επίπεδα στους μισθούς και τις συντάξεις. Για τους μισθωτούς πανεπιστημιακής εκπαίδευσης κατώτερος βασικός μισθός 1.700 ευρώ.

-- Σύνταξη στα 60 χρόνια για τους άνδρες και 55 για τις γυναίκες και αντίστοιχα στα 55 και 50 χρόνια για τα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Συνταξιοδότηση με πλήρη δικαιώματα στα 30 χρόνια εργασίας, σύνταξη ίση με το 80% του βασικού μισθού. Διατήρηση της 5ετούς διαφοράς στη συνταξιοδότηση των γυναικών ως ελάχιστου μέτρου στήριξης στον αναπαραγωγικό ρόλο της γυναίκας, αλλά και ως μέτρου ανακούφισης από το γεγονός ότι στις συνθήκες της καπιταλιστικής κοινωνίας η γυναίκα σηκώνει πολλαπλά βάρη, προσπαθώντας να συνδυάσει την οικογενειακή και επαγγελματική ζωή, τη στήριξη των παιδιών, σε συνθήκες έλλειψης ελεύθερου χρόνου.

-- Οι εργαζόμενοι νέοι και νέες με συμβάσεις μαθητείας να αμείβονται με βάση τις συλλογικές συμβάσεις, να προσλαμβάνονται μετά τη μαθητεία.

-- Ποινικοποίηση και αυστηρή τιμωρία όσων παραβιάζουν και δεν εφαρμόζουν τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

-- Επίδομα θέρμανσης για τους συνταξιούχους, ανέργους, τις πολύτεκνες οικογένειες, όλους όσοι έχουν χαμηλό εισόδημα.

-- Να μη γίνεται κατάσχεση ή πλειστηριασμός περιουσιακών στοιχείων για χρέη στεγαστικών δανείων που αφορούν στην πρώτη και τη δεύτερη κατοικία.

-- Δωρεάν εισιτήριο σε όλα τα μεταφορικά μέσα για συνταξιούχους και χαμηλόμισθους εργαζόμενους κατά τις πρωινές ώρες. Μείωση της τιμής του εισιτηρίου σε όλα τα μέσα μεταφοράς και την ακτοπλοΐα.

-- Τριάντα μέρες άδεια για όλους τους εργαζόμενους το χρόνο και επίδομα άδειας ίσο με ένα μισθό.

-- Να ανέβει η φορολογία για το μεγάλο κεφάλαιο στο 45%, άμεσα.

Απαλλαγή από τους φόρους για τη λαϊκή οικογένεια με εισόδημα 40.000 ευρώ το χρόνο και 5.000 για κάθε παιδί.

-- Κατάργηση του ΦΠΑ και του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και στο πετρέλαιο αγροτικής κίνησης.

-- Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη διατροφής, εκπαίδευσης και Υγείας, στα οικιακά τιμολόγια της ηλεκτρικής ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, ύδρευσης και αποχέτευσης.

-- Η κίνηση όλων των τύπων των οχημάτων σε όλες τις οδούς ανεξαρτήτως του όποιου χαρακτηρισμού τους (ενδεικτικά δε στις εθνικές οδούς, στους αυτοκινητοδρόμους και στις οδούς ταχείας κυκλοφορίας) να είναι ελεύθερη, χωρίς τέλη και διόδια.

-- Επίδομα ανεργίας 1.120 ευρώ για όλη τη διάρκεια της ανεργίας, για όλες τις κατηγορίες των ανέργων, χωρίς προϋποθέσεις.

-- Υγειονομική φροντίδα και περίθαλψη χωρίς καμιά προϋπόθεση.

-- Υπολογισμός του χρόνου ανεργίας ως εργάσιμου χρόνου στη σύνταξη, στα επιδόματα μητρότητας, κλπ.

-- Πάγωμα δανείων.

-- Δωρεάν κρατικοί βρεφονηπιακοί σταθμοί για τα παιδιά των ανέργων.

-- Ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας στους τόπους εργασίας.

-- Δημιουργία κρατικού σώματος Γιατρών Εργασίας, Τεχνικών Ασφαλείας, νοσηλευτών και επισκεπτών Υγείας και των αντίστοιχων υποδομών σε Κέντρα Υγείας, νοσοκομεία και ειδικά κέντρα.

-- Κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης σε αυτόν τον τομέα, δηλαδή των ιδιωτικών ΕΞΥΠΠ.

-- Ασφάλιση του επαγγελματικού κινδύνου κατά επιχείρηση και κλάδο, που θα καταβάλλει η εργοδοσία ανάλογα με τις συνθήκες εργασίας και την επάρκεια των μέτρων, στο πλαίσιο του αποκλειστικά δημόσιου συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης.